Daha küçük bir çocukken PS2'de ilk oyununu zar zor bitirmiştim. Yıllar geçtikçe bu seri ile istemsizce bir bağ kurmuş oldum ve benim için çok özel bir yeri oldu. Objektif olacak olursak ise aslında orijinal seri o kadar da iyi bir oyun değildi sıradan bir senaryo, döneminde sıradan sayılabilecek hacknslash mekanikleri. Fakat her zaman kendisine bağlamayı, oyunu oynatmayı atmosferi ile sağlıyordu. Tahminimce Türkiye'de büyümüş çoğu 2000 çocukları benimle aynı şekilde bu oyunu çok seviyordur. Korsan olarak da gelse bir şekilde God of War herr yerdeydi. İyi oyunlar mıydı, değil miydi bilmiyorum ama büyük bir hit idi. Playstation markasının yüzü, en popüler oyunuydu.

Yıllar sonra "Tamam, seri bitti." derken 2018'de Santa Monica birden bire God of War'u yayınladı fakat oyun tamamen değişmiş, omuz kamerasına geçmiş ve eskisi gibi hızlı değildi. Hem Kratos'a ne olmuş neden bu kadar yaşlanmış, nasıl oldu da Kuzey Mitolojisine geçmişti, yoksa bu bir reboot muydu? Hayır değildi. Bizim spartalı Krastos'tu bu ama nasıl...? Cevabı oyunda tabiki de.


Çoğu kişi oynanışın gelişmediğini, ilk oyunun DLC'si olduğunu söylüyor. Bunu art niyetli bir yorum olarak değerlendiriyorum çünkü birisi DLC olacak olsa ilk oyun Ragnarök'un DLC'si olabilir ancak. Oyun oynanış kısmında size yeni ne sunuyor? Bir çok şey sunuyor aslında. Yeni tip bulmacalar, yeni silah ve bir kaç yeni yetenek. Fakat en önemlisi kesinlikle yeni silah. Çünkü bu silah gerçekten de oyunu değiştiren, oyunu daha eğlenceli hale getiren o eklenti. Bu silah açıldığı andan itibaren haritalarda yer alan bir çok yere ulaşabilmeye, çok farklı bir savaş deneyimine erişiminiz oluyor bir anda. Bunun yanı sıra oynanabilir bir karakter de açılıyor ve bu karakterle oynamak hiç düşünmediğim kadar da eğlenceli olmuş. Bulmacalar da aşağı kalır yanda değil. Özellikle yan görevlerde yaptığınız bazı bulmacalar zekanızı sorgulatabilir.


God of War'un güncel serisi hikaye kenara koyularak değerlendirilemez. Oynanış hikayesiz, hikaye ise oynanış olmadan anlamsız. Bu ikisini harmanlarsanız ise önünüze God of War Ragnarrök çıkıyor.

Oyun ilk oyunun bittiği yerden başlıyor desek yalan olmaz. Fakat burada size hikayeden asla bahsetmeyeceğim çünkü dediğim gibi; hikaye olmadan bu oyun anlamsızlaşır. Sizin deneyim etmeniz gerekli ki oyunu sevin. Hikaye ile yorumlarım ise güzel, çok güzel. Bir kısım hariç her şeyin aşırı oturaklı ve ilmek ilmek işlendiğini düşünüyorum fakat o eksik kısım biraz can sıkıcı. Oyuna adını veren Ragnarök çok kısa bir yer kaplıyor hikayede. Mitlere hakimseniz ne kadar büyük bir olay olduğunu biliyorsunuzdur. Hatta ilk oyunun sonunda ölen karakterin bu olaylar zincirini başlattığını da biliyorsunuzdur aslında çok güzel bir şekilde işleniyordu fakat bu oyunun sonunda oldu da bittiye getirilmiş birraz. Bu beni bir tık üzdü çünkü gerçekten daha uzun hatta bir üçüncü oyun görebilme ihtimalimiz vardı. Evet, bu seri üç oyun olabilirdi fakat iki oyuna sıkıştırmak istenmiş. Hikaye ile tek sıkıntım Ragnarök onun dışında Atreus ve Kratos ilişkisi inanılmaz güzel işlenmiş. İnanın bana sunumundan hikayesine her detayı harika olan bir hikaye.


Müzikler konusunda diyebilecek pek bir şeyim yok aslında, orkestral müzikler kullanılıyor ve genelde ilk oyunda yer alan müzikleri ya direkt ya da benzerleri kullanılmış. Hepsi birbirinden güzel ve atmosfere hizmet ediyorlar.


Bu DLC neden çıktı en başta anlamamıştım ve hiç bakmamıştım fakat oyunu bitirdikten sonra DLC'yi de bitirdim ve fark ettim ki bu bir veda. Evet, bu bir veda ve muhtemelen böyle bir karaktere edilebilecek en iyi veda. Asla spoiler vermek istemiyorum bu yüzden çok detaylı anlatmayacağım. Eğer benim gibi çocukluğunuzdan beri bu seriyi oynadıysanız, bu DLC sizin için çok özel olacak.


Sonuç olarak God of War Ragnarök, gerek oynanışı gerek hikayesi ile gelmiş geçmiş en iyi oyunlardan birisi ve kesinlikle tavsiye ediyorum. Bittiği için biraz kalbimiz kırık bir şekilde boşlukta yaşayacağız kısa bir süre. Herkesin deneyim etmesi gereken bir seri olduğunu düşünüyorum. :')