Kendini bildi bileli evsiz ve kimsesiz olan Garrett, daha ufacık bir çocukken hayatını yan kesicilik ve getir götür işleri yaparak kazanıyordu. Bir gece, adını sonradan öğrendiği gizemli bir adam gördü. O, Artemus'tu. Artemus, tıpkı bir gölge gibi hareket ediyordu. Garrett, onda değerli bir şeyler olabileceğini düşünerek yan kesicilik yapmaya karar verdi ancak Artemus onu yakaladı. Açlıktan dolayı hırsızlık yaptığı her halinden belli olan Garrett'a ceza vermek yerine onun bu yan kesicilik yeteneğinden etkilenmiş gibi gözüken Artemus, ona yeni bir hayat teklif etti. Bu hayat, ''Keepers'' adı verilen gizli bir örgütte şehrin istikrarını koruma ve gözlemleme göreviydi. Başka bir seçeneği olmayan Garrett, işi kabul ederek bu gizemli adamın ardına düştü. Yıllar boyu süren eğitimin ardından Garrett nihayet hazırdı. İlk işi basitti. Şehrin hiyerarşik yapısında yüksek mertebede bulunan soylu insanlarla sıkı bağlantıları olan Lord Bafford adındaki adamdan bir biblo çalmaktı. Aldığı eğitimin boşa olmadığını kanıtlamak isteyen Garrett, gece çökünce Bafford'ın malikanesine doğru yola koyuldu...

Gizlilik denince ilk akla gelen oyunlardan biri olan Thief'in hikayesi ve anlatım tarzı gayet iyi diyebilirim. Döneminin imkanları dahilinde hazırlanmış ara sahneler de sunum kalitesini bir hayli arttırmış. Garret ile başlayan kişisel hikâye, olay örgüsünün akıcılığı ve sadeliği ile çok tutarlı bir şekilde toplumsal yöne doğru kayıyor. Elbette günümüzde ara sahneleri, hikâye anlatıcılığı ve sunum tarzı yavan gelebilir fakat 1998 yılı için eminim çok büyüleyiciydi. Hikâye hakkında çok bir bilgi vermeden diyebileceğim son şey ise final kısmının hikâyenin genel temposuna yakışmadığı ve çok da iyi bitmediği olabilir.

Thief, birinci şahıs açısından oynadığımız bir gizlilik oyunu. Gizlilik tanımının barındırdığı içerikleri döneminin imkanları dahilinde sonuna kadar kullanan bir oyun. Gölgelerde saklanıyoruz, düşmanlarımıza sinsice yaklaşıp öldürüyoruz ve uzaktan yay ile saldırıyoruz. Bu anlattıklarım şu an çok basit geldi değil mi? Çünkü, bu mekanikler artık her açık dünya oyununda var fakat dediğim gibi oyunun çıkış tarihi 1998 ve bu mekanikler o dönem için çok çok yeni şeyler. Elbette oyunun mekanikleri bunlarla sınırlı değil. Her ne kadar iyi olmasa da kılıç, sopa ve hançer ile yakın dövüşe de girebiliyoruz, bomba, gaz ve mayın gibi fırlatılabilir ekipmanlar kullanabiliyoruz, maymuncuk ile kapıları açabiliyoruz, çeşitli iksir ve yiyecekler ile can tazeleyebiliyoruz ve sınırlı da olsa yüksek yerlere tırmanabiliyoruz. Tüm bu anlattıklarım kulağa hoş geliyor fakat 5. saatin sonunda acayip tekrara düşüyor. Bir de oyun artık günümüz sistemlerinde çalışmıyor. Düşük çözünürlük, kullanışsız arayüz, ses sorunları ve oyun içi bazı hatalar oynanış zevkini baltalıyor. Bundan dolayı oyunun topluluğu TFix 1.27 [www.ttlg.com] adında bir düzeltme modu paylaşmış. Oyunu oynamadan önce bu moda bir bakmanızı öneririm.

Oyunun görev yapısı ise bölümler halinde ilerliyor. Bir görev bitince oyun ekranına dönüyoruz ve diğer görevi seçmek durumunda kalıyoruz. Kullanacağımız ekipmanları, görevin detaylarını ve opsiyonel olan yan unsurları seçerek görevin zorluğunu ayarlıyoruz. Bu görevler de genellikle gizlilik ve hırsızlık üzerine oluyor. Bölüm tasarımları da kaleler mağaralar, askeri üsler ve sokak araları gibi görev yapısını destekler şekilde fakat pek iç açıcı olmadığını söylemeliyim. Çünkü bir müddet sonra acayip tekrara düşüyor.

SONUÇ

Bu oyun klasikler arasında sayılıyor ve kesinlikle deneyim edilmesi gereken oyunlardan biri fakat günümüzde oynaması oldukça zor. Karakter kontrolleri çok hantal, oyun için arayüz çok kısıtlı ve anlaması zor. Ayrıca yapay zekâ da görevleri kilitleyecek kadar çok zorluk çıkarıyor. Yine de yukarıda da bahsettiğim TFix 1.27 [www.ttlg.com] isimli düzeltme modunu indirerek şansınızı deneyebilirsiniz. Oyun indirim dönemlerinde 2₺'ye kadar düşebiliyor ve sırf ana hikâyeden ilerlerseniz 24-25 saat kadar sürebiliyor.