Recent reviews by Mert

Hemen hemen her genç internet kafelerde Counter-Strike: 1.6'ya saatlerini gömmüştür. Condition Zero'da bildiğimiz ve sevdiğimiz CS 1.6'nın belli başlı görevler (6 parça 3'er bölümden toplam 18 adet bölüm içeriyor.) içeren bir yan oyunu. Valve'ın sahibi olduğu ''Turtle Rock Studios'' tarafından yapılan bu oyun, daha çok tek oyunculu (Başka oyuncularla klasik CS mantığında kapıştığımız modu var fakat sunucular boş.) odaklı fakat parça parça görevler dışında başlı başına bir hikayeye sahip değil. Çeşitli haritalarda zorluğa göre farklı özellikler (Rehine kurtarma, 3 maç kazanma, spesifik silahla düşman öldürme, bomba imha, hayatta kalma vs.) barındıran görevlerde, yanımıza en fazla 4 adet olmak şartıyla takım arkadaşları da alabiliyoruz. Takım arkadaşlarımız cesaretleri, becerileri ve takım dayanışmalarına göre belli sınıflara ayrılıyor. Bu durum karşımıza çıkacak görevlere göre yaptığımız seçimleri önemli kılıyor ve taktikselliği arttırıyor. Bunların yanı sıra birkaç harita değişikliği dışında neredeyse hemen hemen herşey CS 1.6 ile aynı.

SONUÇ

Zaten CS 1.6'yı alınca yanında bedava olarak gelen bu oyuna bir şans vermenizi öneririm. Zorluğuna göre bitirme aralığı 4 ila 6 saat arasında değişiyor. Diğer oyunlardan sıkıldığınız takdirde girip ara ara görevlerini yapsanız dahi zevk alırsınız.

İNCELEME PUANI : 69 / 100

Barro'yu bilmeyenleriniz için; Çeşitli haritalarda toplam 4 yarışçı olmak üzere ''Arcade'' tarzda yarışlar yaptığımız, istersek 2 kişi de oynayabileceğimiz, muadillerinden pek de farkı olmayan bir oyun. Bunun dışında zamana karşı yarıştığımız bir modu da mevcut. Oyunun eksi yönleri artı yönlerinden ağır basıyor fakat yine de incelemeye değer bir oyun olduğunu düşünüyorum. Öncelikle oyuna girdiğinizde size ''Başarımları açalım mı ?'' diye bir soru soruluyor. Eğer evet derseniz anında +90 adet başarım (Latin harfleri, noktalama işaretleri vs.) açılıyor, bu durum kolayca başarım kasmak isteyenler (Sam.Picker'sız) için bir artı. Her yarış oyununda olduğu gibi araç dinamiklerinin iyi olmasını (En azından oynamaya değer.) bekliyorsanız hiç beklemeyin çünkü olabildiğince kütük ve kullanışsız yapmışlar. Araç çeşitliliğine gelecek olursak, 3-5 adet farklı araç (Taksi, dağ aracı, kamyonet, dolmuş.) var fakat her biri birbirinin kopyası. 23 adet haritadan sadece 17'si erişilebilir çünkü yapımcı ekip diğer haritalar için bağış istiyor, bu en doğal hakları fakat hiçbir harita farklı (En azından bölümler ilerledikçe haritalar kompleks bir hal alıyor.) hissettirmiyor. Ufak da olsa yarıştaki konumumuzu etkileyen hızlandırıcının yanı sıra bir de oynanışı çeşitlendiren hava durumları (Gece, gündüz, arabaların yol tutuşunu etkileyen yağmurlu hava, 3 mt. ötesini göremediğimiz sisli hava vs.) var.

SONUÇ

Şahsen ücretsiz olarak elime geçmiş olmasa kesinlikle para verip oynayacağım bir oyun değil. Tüm bunlara rağmen kısa sürmesi bir artı olarak değerlendirilebilir. Eğer oyun indirirken 30-40 dk'lık bir zaman geçirmek isterseniz oynayabilirsiniz.

Genç bir dansçı olan ''Emily Hanson'', kim olduğunu ve nereden geldiğini bilmeden garip bir kasabadaki tren istasyonunda kendini bulur. Zamanla (10 yıl gibi bir zaman aralığı.) normal bir hayata uyum sağlamaya başlar. Geçmişini ve geçirdiği amnezinin sebebini öğrenmek için doktor doktor gezen Emily'nin hayatı, bir gün eski bir fotoğraf albümünde bulduğu parçalanmış fotoğraflar ile değişir. Aslında kendisinin ''Riverside'' isimli küçük bir kasabada yaşadığını ve mutlu bir birlikteliği olduğunu, fakat her ne olduysa tüm bunların bir gün ansızın bozulduğunu hatırlar. Emily, daha fazla ipucu ve tanık aramak üzere Riverside'a doğru yola koyulur.

SUNUM, KARAKTERLER VE HİKAYE ANLATIMI

Riddles Of The Past, merak uyandırıcı hikayesini etkileyici karikatürize bir anlatım ile sunuyor. Bazı bölümler minimalist ara sahneler ile desteklenmiş, bu ara sahneler çok amatör duruyor fakat yeterli. Ana karakterimiz Emily Hanson'ı yaptığı iç monolog ve karşılaştığı her olayla birlikte geri gelen anıları sayesinde daha yakından tanıyoruz. Bunların dışında oyunda birkaç yan karakter var fakat onlar da kişiliklerini pek fazla ortaya koyamıyor. Sadece ana karakterimizin ilerlediği yolda birer basamaktan ibaretler.

SANAT TARZI, ÇİZİMLER, ANİMASYONLAR VE SES

El yapımı olduğu 1 km. uzaktan dahi belli olacak kadar kaliteli, üzerinde emek harcanmış ve bir o kadar da muhteşem gözüken çizimler, her yanıyla oyuncuyu atmosferin içine sokmayı başarıyor. Hikayeyi ve aktarılmak istenen duyguyu gerek seçilen renk paleti gerek sanat tarzı ile başarılı bir şekilde gerçekleştirmişler. Bunların yanı sıra çeşitliliği arttırmak için oyunda elliden fazla lokasyon ve tek tek el ile çizilmiş yüzlerce eşya bulunuyor. Fakat hikaye anlatımı dışında oyun esnasında gerçekleşen animasyonlar atmosferi baltalayacak kadar kütük. Çevre sesleri atmosfere katkıda bulunurken sakinleştirici müzikler de uyumluluk sağlıyor.

OYNANIŞ VE BULMACALAR

Riddles of The Past, ''Point and Click'' dediğimiz eski türün son temsilcilerinden biri. Çeşitli eşyaları birleştirerek ya da en yararlı şekilde kullanarak önümüzdeki engelleri aşıyoruz. Bunun yanı sıra birbirinden farklı mini oyunlar oynayarak çeşitli bulmacalar da çözüyoruz. Etkileşime geçilebilir harita sayesinde hangi lokasyonda olduğumuzu öğreniyor ve ona göre hareket ediyoruz. Oyunun zorluğu orta seviye fakat takıldığımız kısımlarda bize yardımcı olacak ipucu mekaniği de var.

SONUÇ

Eğer ''Point and Click'' tarzı oyunları seviyorsanız, istek listenize ekleyip indirim dönemlerinde almanızı tavsiye ederim. Oyunlarda aksiyon ögeleri ya da çatışma mekanikleri gibi içerikler arayanlar bu oyunda aradığını bulamaz, sadece bulmaca ve takip edilesi bir hikaye var. Oyun zaten 2 saat sürüyor, bir oturuşta bitirilebilir.

Açılış sahnesinde, 1839 yılında Altstadt köyü yakınlarındaki ''Prusya Brennenburg Kalesi''nin karanlık salonlarının birinde uyanan Londralı genç Daniel'i görüyoruz. Kendisi ve geçmişi hakkında hiçbir şey hatırlamayan (Oyunun adından da anlayacağımız üzere amnezi geçiren) Daniel'in, hatırladığı son şey Londra'nın ''Mayfair'' kentinde yaşadığı ve bir yaratığın onu gafil avladığıdır. Daniel uyandıktan kısa bir süre sonra kendisi tarafından yazılmış, masumiyetini kaybetmeyi kaldıramadığı için geçmişini kasten unuttuğunu açıklayan bir not bulur. Not, Daniel'i kalenin iç kısmına inmeye ve kalenin baronu ''Alexander'' adındaki bir adamı öldürmeye çağırır. Ayrıca not yaşayan bir kabusun onu kovaladığına dair son bir uyarı içerir ve ona karşı hiçbir şey yapamayacağını sadece kaçması gerektiği yazar. Daniel kafası karışmış bir şekilde Alexander denen adamı ve onun ne işler çevirdiğini araştırmak üzere yola koyulur.

HİKAYE ANLATIMI VE SUNUM

Hafızasını kaybetmiş bir karakteri canlandırmak şu günlerde her ne kadar klişe bir seçim gibi gelse de bu durum Amnesia'nın temelini oluşturuyor. Ana karakterimiz Daniel, başlarda en az biz kadar hikayeden bir haber. Fakat oyun ilerledikçe ana karakterimizin amnezi geçirmeden önce yazmış olduğu notlar ve günlükler sayesinde hikayeye dair birkaç ipucu elde ediyoruz. Bunların yanı sıra Brennenburg Kalesi'nde ikamet eden başka insanlar tarafından bırakılmış hatıra kapsülleri ve yükleme ekranlarında karşımıza çıkan birkaç bilgi ile de ne yaşandığını öğreniyoruz. Haliyle ilgi çekici hikayesi ve olay örgüsü ile zamanında birçok kişinin takdirini kazanmış bir yapım Amnesia.

OYNANIŞ MEKANİKLERİ

Şu günlerde korku oyunlarının vazgeçilmezi olan, bir oyuncuya en iyi korku deneyimini sunacak birinci şahıs kamera açısının öncülerinden biri Amnesia'dır. Oyunda temel birinci şahıs mekanikleri iyi işliyor ve oynanışı çeşitlendirecek birçok mekanik (Gerilimi arttıran, ışıktan uzaklaşınca düşen akıl sağlığı mekaniği, yeterli derecede çevre etkileşimi, asla zarar verilemeyen düşmanlar, karanlık kalede tek taşınabilir ışık kaynağı olan gaz lambası vs.) var. Bunun yanı sıra ufak çaplı bir envanter yönetimi (Etraftan bulduğumuz gaz lambası yağı, çakmaktaşı ve can iksirleri vs.) bulunuyor.

ATMOSFER, GERİLİM ÖGELERİ VE SES

Amnesia, terkedilmiş bir kalede geçtiğinden dolayı o gergin atmosferi yaratacak etmenler çok önemlidir ve ''Frictional Games'' cidden bu durumu layıkıyla kotarmış. Gotik atmosferi kuvvetli bir şekilde yansıtmak için gerilimli çevre seslerine (Hiçbir şeyden habersiz sessiz sakin ilerlerken aniden uzak bir yerden tırnak sürtme sesleri, çığlıklar, acı içinde kıvranmalar gibi irite edici sesler duyabiliyorsunuz.) çok önem vermişler. Oyunda ''Jumpscare'' namına hiçbir şey yok, aksine bilinmeyene duyulan korku ile gerilimi sağlamışlar. Bu durum yapımcının basite kaçmadan atmosferi olabilecek en iyi şekilde aktarıp, bu gibi ögelerle desteklediğini gösterir.

BÖLÜM TASARIMI VE BULMACALAR

Korkuyu en iyi şekilde aktarabilecek bir başka etken de atmosfere uygun bölüm - mekan tasarımlarıdır. Amnesia'nın atmosferi geneli itibari ile gotik bir hava taşıdığından dolayı bölüm tasarımları ve çevre elementleri bununla paralel olarak gelişiyor. Bu etkileyici bölüm tasarımlarının birçoğu oynanış mekanikleri (Gergin mahzen arşivi bölümü, kapıları açarak kaçtığımız bölüm, steampunk havası taşıyan makine odası bölümleri, korkutucu hapishane koğuşları, kanalizasyonlar vs.) ile iç içe. Bulmacalara gelirsek, hepsi ayrı ayrı mekanikler barındırmıyor (Süre sınırlı bulmacalar, keşif hissini arttıran malzeme arayışı içersinde olduğumuz bölümler, nesne ve fizik tabanlı bulmacalar vs.) fakat oynanışı biraz olsun çeşitlendiriyor.

SONUÇ

Eğer karakter odaklı korku oyunlarını ve yürüme simülasyonu tarzındaki oyunları seviyorsanız ve Amnesia: The Dark Descent'i oynamadıysanız kesinlikle almanızı tavsiye ederim. Korku türünün klasiklerinden olan bu yapımı istek listenize ekleyin ve indirim dönemlerini bekleyin. Fakat oyunun önemli kısımlarında çok fazla görsel efekt bulunduğundan dolayı ''Motion Sickness'' geçirmemeniz için grafik ayarları kısmının ''Post Effects'' bölümündeki tikleri kaldırmanızı öneririm.

Açılış sahnesinde, Papua Yeni Gine'nin Banoi isimli adasında tropikal bir otelde gece partisi yapıldığını görüyoruz. Ana karakterimiz (Oyuna başlarken bize birbirinden farklı özelliklere sahip 4 karakter seçtiriliyor.) partide eğlenirken içkiyi fazla kaçırır ve etrafında gelişen olayların pek farkına varamaz. Halbuki etrafında salgının ilk belirtileri cereyan ediyordur. Zombiye dönüşenler diğer insanlara saldırırken karakterimiz her şeyden habersiz otel odasına doğru yol alır. Düşe kalka sağ salim otel odasına varan karakterimiz, içmenin de vermiş olduğu yorgunlukla uykuya dalar fakat bir süre sonra siren sesiyle uyanır. Odasından çıktığında sorgusuz sualsiz kendisini kovalayanlardan kaçarken yorgun düşer ve ''John Sinamoi'' adındaki bir can kurtaran tarafından kurtarılır. Ana karakterimiz, adadan bir an önce kurtulmak ve olayların arkasında kimlerin olduğunu araştırmak üzere yola koyulur.


+ Oyuna başlarken birbirinden farklı özelliklere sahip (Fırlatma silah uzmanı, ağır silah uzmanı, ateşli silah uzmanı ve keskin silah uzmanı) 4 karakter seçebiliyoruz. Seçtiğimiz karaktere göre diyaloglar ve görevler değişmiyor fakat oyunun ilerleyen vakitlerinde karakter gelişimine büyük oranda etki ediyor bu seçim.
+ Dead Island, etraftan yağma yaparak karakterimizi geliştirdiğimiz, hayatta kalma odaklı açık dünya zombi oyunu. Etraftan topladığımız her silahın ve malzemenin bir amaca hizmet etmesi yaptığımız yağmayı daha anlamlı hale getiriyor.
+ Oyundaki karakter gelişimi 3 ana bölümden (Yeteri kadar öldürme yaptığınızda açılan özel yenetek Fury, dövüş ve hayatta kalma.) oluşuyor ve bu doğrultuda dallanıp budaklanıyor. Oyun tarzınıza göre hangisine yöneleceğiniz sizin elinizde.
+ Dead Island, adından da anlaşılacağı üzere mükemmel manzaralara sahip bir adada geçen açık dünya türü oyun. Eğer ada sakinlerinin geçmişlerini ve hikaye hakkındaki bilinmeyenleri merak ediyorsanız keşfetmeye değer birçok materyal mevcut. Bu durum keşif hissini bir hayli arttırıyor. (Etrafa bırakılmış çeşitli notlar, olay mahalleri, ses kayıtları vs.)
+ Oyun ilerledikçe silahlara belli başlı özellikler ekleyen yeni şemalar (Alevli, bıçaklı, çivili, testereli, elektrikli, zehirli silahlar vs.) kazanıyoruz. Bu durum oyundaki yakın dövüş yavanlığını bir nebze olsun azaltmış.
+ Oyunda tamamlandığında tecrübe puanı ve birçok çeşitli ödül veren meydan okumalar var. Bu durum farklı şeylere denemeye itip, oynanış stilini değiştirirken aynı zamanda da monotonluğu alıp götürüyor.
+ Düşman çeşitliliği sayı olarak değil fakat farklı özellik olarak bir hayli fazla. (Standart olan zombiler, dönüşüm ilk evresindeki hızlı enfekteler, çok büyük ve güçlü olan Thug, yakınına yaklaşınca patlayan Suicider, ekstrem güce sahip olan Ram, kanalizasyonlarda yaşayan Floater, elleri bıçak şeklindeki Butcher.)
+ Oyunda pek fazla açık dünya etkinliği yok fakat gezinirken rastgele bir şekilde önümüze çıkan olaylar var. Bu durum açık dünya oyunlarının vazgeçilmezi olan keşif hissini fazlasıyla yaşatıyor.
+ Dead Island, sahip olduğu mekaniklerin çoğunu ortalama kalitenin altında uyguluyor fakat Dying Light gibi bir oyuna ön ayak olduğundan dolayı önemli bir yere sahip.
+ Ana hikayenin dışında opsiyonel olarak oynayabileceğimiz kısa bir hikaye daha var. Ryder White isimli askerin başından geçenleri deneyimlediğimiz bu campaing oyuna artı olarak yansımış.


- Ufak fakat bir oyunun ayrıntı seviyesini ve kalitesini yukarlara çeken birçok animasyon es geçilmiş. (Kapı açma, yaralanma, sağlık yenileme vs.)
- Ham karakter kontrolü ve savaş mekanikleri oyun zevkini baltalıyor.
- Karakter ve çevre animasyonları, jest ve mimikler kütük gibi olduğundan dolayı ara sahneler göze pek de güzel gelmiyor.
- Yakın dövüş aletleri ve ateşli silahlar oldukça fazla fakat birçoğu oldukça ham hissettiriyor ve düşmanlar tepkisiz kalıyor.
- Ana karakterler de dahil her bir karakter niteliksiz ve yüzeysel. Derin bir alt yapıya sahip olan tek bir karakter dahi yok.
- Görevlerin hikayeleri ve içeriği her ne kadar farklı olsa da niteliği; şunu bul, buna yardım et, şurayı temizle, bunu getir götürden öteye gidemiyor.
- Nesne fizikleri berbat. (Hareket edebilecek herhangi bir nesneyi yerinden dahi oynatamıyorsunuz, objeler sıklıkla yerin dibine giriyor, olmadık yerlerden atlayınca canınız gidebiliyor vs.)

Geçmiş çağlarda, dünyadaki tüm iyiliği ve kötülüğü dengelemek adına üç güçlü eser yaratıldı. Dünya nihayet huzura kavuştuğunda, bu ölümsüz eserler üç ayrı yerde üç ayrı muhafıza emanet edildi. Muhafızlar, bu eserleri yüzyıllarca koruyacak olan güçlü tılsımlarla büyülemişlerdi. Zamanla muhafızlar öldü fakat eserlerdeki bu büyü hala korunuyordu.

Ruhu ve doğruluğu temsil eden ilk eser, (Trine) ''Astral Akademi''nin derinliklerinde bulunan bir tapınakta tutuldu. Trine ruhları birbirine bağlama ve ölüleri diriltme gücüne sahipti.

Aklı ve gücü temsil eden ikinci eser ise ormanın derinliklerine gizlenmiş büyük bir kalede tutulmaktaydı. Efsanelere göre bir gün temiz kalbe sahip bir kahramanın ona sahip olacağı anlatılan bu eser, kaleyi yıllar boyunca korumuştu. İçinde onca kötülük barındıran ve saf başarıya sahip olmayan birçok kral ve şövalye esere ulaşmaya çalıştı.

Beden ve maddeyi temsil eden üçüncü eser ise unutulmuş yıkık bir harabenin en yüksek noktasında saklanıyordu. Eserin gücüne dayanamayan harabe ortaya çıkan bir deprem sonucu yıkıldı ve eser kötülük tarafından ele geçirildi.

İkinci ve üçüncü eseri ele geçiren ''Sarek'' adındaki eski bir kral bu iki eserin gücünden faydalanmak istedi fakat gücü Trine olmadan etkinleştirdiği için ordusu ile beraber lanetlendi. Etrafına da ölüm saçan kral tüm insanlığı tehdit ettiğinden dolayı halkı ondan kaçarak uzakta bir dağ ormanında gizlendi. Ama insanları yakında çok daha kötü bir şey bekliyordu. Bir zamanlar hayat ve iyi talih veren sihir uğursuz bir şeye dönüşmüştü. Ölüler mezarlarından çıkıyordu korku tüm diyara yayılmıştı. Bu kötülüğü sadece üç kahraman (Zoya, Amadeus ve Pontius) durdurabilirdi.

HİKAYE ANLATIMI VE SUNUM

Trine'ın merak uyandırıcı hikayesi havalı bir dış ses tarafından bizlere aktarılıyor. Atmosfere uygun çeşitli görsel sunumlarla hikaye destekleniyor. Oyun Karakterlerimizi teker teker tanıtıyor, onlarla bağ kurmaya başlıyoruz ve nasıl bir araya geleceklerini düşünmeye başlıyoruz. Dış sesin konuşmalarının haricinde karakterlerimizin konuşmaları aracılığıyla da hikayeyi deneyimliyoruz.

ATMOSFER VE SANAT TARZI

Oyunun en çok önem verdiği konu kesinlikle hikayeyi en iyi şekilde aktarabilecekleri bir atmosfer. Çizimler canlı bir renk paleti ile desteklenmiş ve muhteşem ışıklandırmalar fantastik orta çağ temasını çok güzel yansıtmış. Atmosfer sürekli değişkenlik gösteriyor. (Zindanlar, mağaralar, fantastik yağmur ormanları, steampunk fabrikalar, kalaler, saraylar, tapınaklar, harabeler, madenler, köyler vs.)

OYNANIŞ MEKANİKLERİ

Trine ''Side-Scroll'' dediğimiz 2 boyutlu bir aksiyon macera oyunu. Farklı amaca hizmet eden üç adet karakteri yönetiyoruz. ''Zoya The Thief'' adıyla tanıdığımız karakter, yay ve oku ile düşmanlara uzak saldırılar yapıyor ve halat aracılığı ile engelleri aşıyor. ''Amadeus The Wizard'' isimli karakter, büyü gücü ile belirli engelleri kaldırarak aşıyor, küpler ve rampalar oluşturarak engellere tırmanıyor. ''Pontius The Knight'' ise sağlam zırhıi keskin kılıcı ve kalkanı sayesinde yakın dövüşte avantaj sağlıyor. Savaş mekanikleri side-scroll bir oyun için oldukça eğlenceli ve oturaklı. Oyun basit RPG mekanikleri (Karakter gelişim sistemi, envanter ve eşya sistemi vb.) ile çeşitlendirilmiş. Her karaktere ayrı ayrı eşyalar atayabiliyor ve kazandığımız yetenek puanları ile yeni özellikler (Genellikle hasarı ve canı arttıran, yeni ekipmanlar açan özellikler.) açabiliyoruz. Düşmanlar tek tip gibi duruyor fakat her biri oyun ilerledikçe kendi içersinde çeşitleniyor. Oyunda Neredeyse hiç boss savaşı (2 adet mini-boss ve 1 adet son boss.) yok ve kontrolcü ile oynamak zulüm.

BÖLÜM TASARIMI, PLATFORM ÖGELERİ VE BULMACALAR

Zorlayıcı fizik tabanlı bulmacalar, platform ögeleri ve reflekse dayalı tuzaklar Trine'ın temelini oluşturuyor. Yapımcı firma ''Frozenbyte'' bunun farkında olduğundan dolayı çeşitliliği arttırmak adına oyuna birçok mekanik eklemiş. Bir bölümü kolay bir şekilde geçmek için 3 karaktere de ihtiyacımız var haliyle taktiksellikte burada artıyor. Thief ile karanlık yolları aydınlatırken Wizard ile engelleri ortadan kaldırabiliyoruz ve Knight ile düşmanları öldürüyoruz. Eğer bir karakterimiz ölürse o bölüm 2 katı zorlaşıyor. Çok zorlayıcı olmayacak şekilde zaman sınırlı ya da engel aşmalı basit bulmacalar var. Bölümler, hem savaşmaya hem de çeşitli platform ögelerini gerçekleştirmeye olanak sağlayacak şekilde dizayn edilmiş.

SES VE MÜZİKLER

Dış ses ve karakterlerimizin sesleri oldukça profesyonel. Gerçekçi çevre sesleri atmosfere büyük katkı sağlıyor. Müzikler çok dinginleştirici ve orta çağ temasına uygun bir şekilde seçilmiş.
Trine - FULL OST

SONUÇ

Eğer fantastik orta çağ temalı oyunları ve side-scroll aksiyon macera türünü seviyorsanız kesinlikle almanızı öneririm. İndirim dönemlerinde 5-7 liraya kadar düşüyor. İstek listenize ekleyin ve indirime girmesini bekleyin.

(3. oyun, adından da anlaşılacağı üzere ilk oyunun öncesinde olan olayları anlatıyor.)

21. Yüzyılın ortalarında insanlık, üzün süre önce soyları tükenmiş olduğu düşünülen ''Sirian'' ırkına ait birtakım tarihi eser ve kalıntılar orta çıkarır. Tarihi eserlerin ortaya çıkmasıyla beraber uzun yıllardır uykuda olan ''Mental'' adındaki karanlık lord uyanır ve uzaylı ordularını savaşmaları için Dünya'ya gönderir. 3 yıl süren bu savaş insanlığı yok olmanın eşiğine sürükler. Hayatta kalanlar, son bir çabayla boyutlar arası portal aracılığıyla zamanda yolculuk yapmaya yarayan ''Time-Lock'' adındaki makineye umut bağlarlar. Bu makine sayesinde insanlık zamanda yolculuk yapacak ve savaş başlamadan Mental'i yok ederek tüm bu yıkımı önleyecektir. Bu işi dünyada yapabilecek tek kişi ''Serious Sam''dir.

''Earth Defense Force'' Komutanı Sam Serious Stone ve ekibi, Mental'in uzaylı ordusu tarafından işgal edilen Mısır'a gönderilir. Görevleri, karargah ile iletişimleri kesilen Bravo Takımı ve onlar ile beraber giden profesör Stein adındaki bilim adamının akıbetini araştırmaktır. Fakat daha olay yerine varmadan Sam ve ekibinin helikopteri uzaylı bir mahlukat tarafından vurulur. Ekibinden geriye hayatta kalan olmadığını gören Sam, hem buradaki olayları araştıracaktır hem de bu iğrenç yaratıklardan intikamını alacaktır.


+ Bir önceki oyunlara nazaran hikaye, karakterler ve olay örgüsüne daha fazla önem verilmiş ve anlatım tarzı çok daha ciddi bir biçimde aktarılmış.
+ Croteam sinematik sunuma ve ara sahnelere çok daha fazla çalışmış, karakterler arası diyaloglar eklemiş ve hikayeyi anlatmaya odaklanmış. Bu durum çok daha güçlü aksiyon sahneleri görmemizin yanı sıra öldürdüğümüz onca uzaylıyı daha anlamlı kılıyor.
+ Orta Doğu atmosferi (Savaş alanları, yıkılmış tarihi eserler, ıssız şehirler ve kasabalar, tapınaklar, yer altı şehirleri vs.) çok iyi aktarılmış ve oyunun müzikleri buna göre dizayn edilmiş. MÜZİKLER
+ Klasik FPS oyunlarında yaptığımız düşmana ateş et, can topla, mermi topla, zırh bul gibi olayların yanı sıra daha oyunun başında bize verilen balyoz (Düşmanı balyoz ile parçalamak ayrı bir haz veriyor.) sayesinde düşmanlarımıza yakından da hasar verebiliyor, tekme atabiliyor ya da yakından tek bir tuşla bitirici hareketler (Her bir düşmanın ayrı ayrı bitiriş animasyonları var.) yapabiliyoruz.
+ Oyunun geneline ciddi bir hava hakim olduğundan dolayı mizahi açıdan 2. oyun kadar olması beklenemez fakat arada ufak ufak göndermeler hoş olmuş. (Örümcek adam göndermesi, Developer odası, Painkiller oyununa gönderme, bir önceki oyunlara atıfta bulunmalar, Zero Wing oyununa gönderme vs.)
+ Önceki oyunlardaki keşif hissini arttıran gizli bölümler ve saklı malzemeler bu oyunda da devam ediyor. Bunun yanı sıra etrafta bulunan Sirian dilinde yazılmış tarihi eserler ve yazıtlar da var.
+ Atmosferden kaynaklanan gerginlik iyi sağlanmış. (Yer Altı Canavarı filminden fırlamış yaratıkla köşe kapmaca bölümleri, el feneri ile uzay maymunu avladığımız bölüm, kum fırtınasında kaçtığımız bölüm vs.)
+ Düşmanların mermi tiplerine göre verdiği farklı tepkiler, tökezlemeleri ve parçalarının etrafa saçılması hem oynanabilirliği arttırmış hem de önceki oyunların ağızda bıraktığı kötü tadı bir nebze olsun giderebilmiş.
+ Serious Sam 3: BFE, silah ve düşman çeşitliliği olarak 2. oyundan daha az içerik barındırsa da gerek silahların gerek düşmanların her birinin farklı özellikte olması bu farkı ortadan kaldırmış.
Silahlar : Klasik shotgun, patlayıcı shotgun, oyunun en iyi silahı olan minigun, C-4 patlayıcı, çifte, taarruz tüfeği, dürbünlü tüfek, SBC Cannon, Sirian Mutilator adındaki bilezik, balyoz, magnum, lazer silahı, roket fırlatıcı.
Düşmanlar : Adult Arachnoid, Aurigan Cave Demon, Beheaded Kamikaze, Beheaded Rocketeer, Cloned Soldier, Gnaar, Hatchling Antaresian Spider, Hatchling Arachnoid, Juvenile Antaresian Spider, Khnum, Kleer Skeleton, Major Bio-mechanoid, Minor Bio-mechanoid, Sandwhale, Scrapjack, Scythian Witch-Harpy, Sirian Werebull, Technopolip, Witch-Bride of Achriman.
+ Mutilator adındaki eski Sirian ırkına ait bilezikvari silah oldukça eğlenceli bir oynanışa sahip. (Düşmanları kitleyip savurmak ve yeterli gücü elde edince onları parçalara ayırmak, boğaları rodeo gibi kullanmak, yıkılabilir objeleri yıkmak vs.)
+ (SPOILER !!) Bu oyunda sadece 2 adet (Değişik özelliklere sahip mini-boss'lar haricinde) Boss savaşı var fakat ikisininde oynanış mekanikleri ve özelleri gayet iyi.
Alcor Class Warship : Sürekli üzerimize düşman yağdıran bu kocaman uzay gemisini yenmek için zayıf bölgelerini bulmak gerekiyor.
Ugh-Zan IV : Time-Lock aletinin koruyucusu olan bu yaratığı yer altı canavarı ile kapıştığı esnada sırtına mızraklar saplayarak yenebiliriz. Yaratık çok büyük olduğu için ve ona erişmek o kadar da kolay olmadığı için yapımcı ekip Jetpack (Jetpack'in gücü yettiğince havalanıp savaşıyoruz. Oldukça eğlenceli bir mekanik olmuş.) ile bu duruma çözüm bulmuş.


- Ara Sahnelerde -özellikle yakın çekimlerde- karakter mimik ve jestleri döneminden önce çıkmış oyunlardan dahi kötü duruyor.
- 2. oyundaki kullanılabilir araçlar bu oyunda yok.
- Önceki oyunlara göre daha fazla soluklanma imkanı verse de bazı yerlerde düşmanlar akın akın geliyor ve hiç durmuyor.
- Sam haricindeki karakterlerin herbiri boş birer NPC'den ibaret.

Oyun, ''Mental''i yenme konusunda ''Serious Sam''in nasıl bir yol izleyeceği hakkında tartışılan ''Büyük Sirian Konseyi''ne Sam'in çağırılmasıyla ile başlıyor. Konsey, Sam'e, her biri farklı gezegenlerde çeşitli gruplar tarafından tutulan eski bir madalyonun beş parçasını da toplaması gerektiğini açıklar ve madalyonun tüm parçalarının toplandığında Mental'in savunmasız olacağını belirtir. Aslında tüm gezegenler (Kleer gezegeni hariç) dost canlısı insanlardan oluşmaktadır ancak Mental her birini işgal ederek kontrolü altına almıştır. Halihazırda yapacak hiçbir şeyi olmayan Sam mecburiyetten dolayı görevi kabul eder ve tüm madalyon parçalarını toplamak üzere yola çıkar.


+ Serious Sam klasik FPS oyunlarının sunabileceği çeşitliliği oyun motorunun el verdiği kadar sunmaya çalışmış ve aksiyon esnasında çalan MÜZİKLER yerinde olmuş. (Etraftan mermi, can ve zırh gibi önemli materyalleri toplamanın yanı sıra belli başlı özellikler veren süreli yükseltmeler de toplayabiliyoruz. Bu yükseltmeler genellikle hasarı, zırhı ve kazanılan puanı arttırıyor.)
+ İlk oyuna nazaran hikaye, olay örgüsü ve mizahi anlatım çok daha kuvvetli olmakla beraber oyuncuya verilen görev ve bu görevin yerine getirilmesinin ne kadar önemli olduğunun vurgusu çok daha iyi verilmiş.
+ Sinematik sahneler her ne kadar amatör biri tarafından ''Source Film Maker'' ile hazırlanmış gibi dursa da ilk oyunda sinematik sahne adına hiçbir şey olmadığından dolayı bulunmaz bir nimet havası yaratıyor.
+ Tekrar etmesi muhtemel FPS mekaniklerini bir nebze olsun çeşitlendiren birbirinden farklı silahlar,binilebilir araçlar ve birbirinden farklı düşman tipleri var.
Silahlar : Auto Shotgun, Cannon Turret, Circular Saw, Colt Anaconda, Crossbow Turret, Double Shotgun,
Papağan Klawdovic, Machine Gun Turret, MK IV Grenade Launcher, Plasma Cannon, Plasma Turret, RAPTOR Sniper Rifle, Rocket Turret, SBC Cannon, Serious Bomb, Uzi XL 808 Plasma Rifle, XM214-A Minigun, XPML30 Rocker Launcher, Zap Gun.
Araçlar : CH-191 Hover Bike, Alev topu fırlatan ve düşman yiyen Dino, Ellian Bird Ship, Sadak Yay, HAM-Z-rr314 Rollerball, Infantry "Kozak aHa-C64" Attack Helicopter, Simba Bomber, Simba Catapult, XZ-808 Flying Saucer.
Düşmanlar Tipleri : Albino Cyclops, APC 404 Dropship, Beheaded Kamikaze, Bone Snake, Bull Soldier, Centaur, Cerberus, Fatso Fighter, Floater, Flying Kleer, Harpy, HellChick, Infantry "Kozak aHa-C64" Attack Helicopter, Killer Plant, Kleer Skeleton, Levitator, Lizard, Marcel the Clown, Martial Arts Master, Martial Arts Zombie, Onan the Librarian, Orc Commander, Orc Destroyer, Orc Footballer, Orc Grunt, Orc Gunner, Primitive, Rhino Cybertoy, Rollerball, ScorpSoldier, Seagull Fighter, Snowman, Spawner, Spider Mechanoid, Spiky Bulldog, T-Mech, Tank Bio-mechanoid, The General, Yagoda the Witch, Zombie Soldier, Zombie Stockbroker.
+ İkinci oyundaki çeşitli ögeler barındıran bölüm tasarımları (Çeşitli platform ögeleri, ufak ufak bulmacalar, tuzaklar vs.) bir önceki oyundaki bomboş araziler ve koridorlara bir anlam yüklemiş. Ayrıca durağanlığı kırmak adına atmosfer değişikliğini çok yerinde ayarlamışlar. (Orman atmosferi, Devler diyarı, Tv programı havasında geçen süre sınırlı arena bölümü, uzay üsleri, asker kampları, lunaparklar, Çin sarayları, donma mekaniği barındıran karlı bölümler vs.)
+ Serious Sam 2 çizgisel bir yapıda ilerlemesine rağmen etrafta bulunan ve sonucunda değişik ödüller kazandığımız gizli bölümler keşif hissini arttırmış.
+ Bir önceki oyuna nazaran daha karikatürize grafik tarzı, Sam'in 4. duvarı yıkması, karakterler ve göndermeler mizahi açıdan oyunu daha kuvvetli kılmış. (Sürekli Croteam'in övülmesi, Sam'in önceki oyuna göndermeler yapması, 2001: A Space Odyssey göndermesi, Duke Nukem'e göndermeler vs.)
+ Croteam Boss savaşlarına oldukça emek harcamış. Her biri birbirinden farklı saldırı tiplerine, özelliklere ve oynanış mekaniklerine sahip. (Devasa Kwongo, obur Prince Chan, çiçeklerden güç toplayan arı ZumZum, alev püskürten ejderha Cecil, cehennemden güç alan büyücü Count Kleerofski, robot Hugo, mısır piramitlerini andıran Mental Institution.)


- Silah etkileri, düşman tepkimeleri ve ana karakterimizin hareket animasyonları biraz ham hissettiriyor. (Sam objelere takılabiliyor, bazı silahlar ham hissettirebiliyor, düşmanlar mermilere tepkisiz kalabiliyor.)
- Görsel oyun hataları ve takılmalar atmosferi baltalayabiliyor.
- Oyun her ara sahneden sonra kayıt yaptığı için ara sahne girmeden önce çıkarsanız 20-30 dakikalık oyununuz boşa gidebilir.
- (SPOILER !!) Son savaşta Mental'e ulaşmadan önce amaçsız şekilde tam 1 saat oyun boyunca öldürdüğümüz tüm düşmanları en az 100'er kez tekrar öldürmek zorunda kalıyoruz. Oyunun süresini uzatmak için mi yapıldı bilinmez fakat bitsin artık dedirtti.
- (SPOILER !!) Mental ile savaşmak yerine onun piramit şeklindeki evi ile savaşıyoruz. Piramiti mağlup ettikten sonra bir ara sahne eşliğinde 2 saniye içinde Sam Mental'i alt ediyor. Tüm oyun boyunca bu kadar övülen bir baş düşmanı 2 saniyede harcayacaksak neden bu kadar uğraşıyoruz anlamış değilim.

Açılış sahnesinde güzel bir yaz gününde uçurumun kenarındaki evinde bir başına oturan yaşlı bir adam görüyoruz. Hayata dair pek umudu kalmamış gibi gözüken bu adama, postacı aracılığıyla gizemli bir mektup gelir. Mektubu gördüğü gibi tasını tarağını toplayan karakterimiz oyunun adının hakkını vererek yolculuğa çıkar. Yolculuğun ilerleyen vakitlerinde hikayenin duygular, pişmanlık, vicdan muhasebesi ve geçmişle yüzleşme gibi konularla temellendirildiğini anlıyoruz.

HİKAYE ANLATIMI, ATMOSFER VE SANAT TARZI

Oyunda arayüz ya da yazılı anlatım yok, dolayısıyla bu dramatik ve merak uyandırıcı hikayeyi anlamak için hiçbir dili bilmenize ihtiyacınız yok, duygularınız ve görsel zekanız varsa hikaye sizi içine çekecektir. Başlarda ser verip sır vermeyen oyun, yolculuk sırasında karakterimizin gördüğü olaylardan etkilenerek anılara dalmasıyla ilerliyor. Karakterimizin anılarını yâd etmesi onunla empati kurmamızı ve hikayesini daha iyi anlamamızı sağlıyor. Oyun Akdeniz ikliminin geçtiği bir yerleşkede geçiyor ve renk paleti ile Akdeniz atmosferini vermeyi başarmış olan görsellik oldukça etkileyici. Sanat tarzı bakımından oyun adeta emek kokuyor. El çizimi ile yapılmış olan grafik tarzı ve animasyonları kare kare hazırlanmış, bulmacalar baskısız ve el yapımı.

OYNANIŞ

Old Man's Journey'de ana odak oyuncuya verilmek istenen duygu ve hikaye olduğundan dolayı oynanış mekanikleri (Tepeler arası kesişim noktaları oluşturarak dünyayı şekillendiriyoruz, karakterimizin önündeki engelleri kaldırıyoruz ve ilerliyoruz.) minimalist. Baştan sona kadar oynanış pek çeşitlenmiyor fakat spesifik bölümlerde karşımıza küçük küçük tadımlık bulmacalar çıkıyor.

MÜZİKLER

Müzikler, ''SCNTFC'' diye adını ilk defa bu oyun sayesinde duyduğum bir grup tarafından hazırlanmış ve Akdeniz atmosferini güçlendiren özgün bir yapıya sahip.
Oyunun akılda kalıcı ve özgün müziklerinden birkaçı :
The Beginning
Into the Water
The Island
The End

SONUÇ

Oyun, bir buçuk - iki saat gibi mütevazı bir oynanışa sahip olmasına rağmen anlattığı hikayesi yerinde ve oynanış tekrara düşmeden bitiyor. Başından kalktığınızda ''İyi ki oynamışım.'' dedirtecek bir oyun. İstek listenize ekleyip indirim döneminde satın almanızı tavsiye ediyorum.

Açılış sahnesi, ''Jimmy Hopkins'' adında bir gencin annesi ve üvey babası tarafından Bullworth Akademisi'' adındaki yatılı bir okula bırakılması ile başlar. Müdür sekreteri ''Bayan Danvers'' tarafından karşılanan Jimmy en başından bir belaya sürüklendiğini anlar fakat iş işten geçmiştir. Bayan Danvers, Jimmy'e Okul Müdürü ''Dr. Crabblesnitch'' ile konuşması gerektiğini söyler ve diğer öğrencilerle ilgilenmek üzere gider. Ana binaya doğru gitmekte olan Jimmy'nin önünü üç adet zorba keser ve onu kolay lokma sanarak para isterler fakat Jimmy onları atlatır. Müdürün odasına ulaşan Jimmy'i yaşlı, huysuz, dediğim dedik, çocukları sevmeyen ve dikdatör gibi olan Dr. Crabblesnitch karşılar. Müdür tehditkâr bir dille Jimmy'i uyarır ve onu üzerini değiştirmek üzere erkek yurduna yollar. Erkek yurdunun önünde yine zorbalar tarafından tacize uğrayan Jimmy bu sefer dayanamaz ve kavga ederek onları uzaklaştırır. Arkadaşının Jimmy tarafından hırpalandığını gören koca ''Russel'' sinirlenir ve tam Jimmy'i yere serecekken bir öğretmen kavgayı sonlandırır. Jimmy, erkek yurduna girdiğinde kendini okulun kralı zanneden ''Gary Smith'' ve onun pısırık arkadaşı ''Pete Kowalski'' ile tanışır. Gary, Jimmy'i okulu gezdirmek ve grupları tanıtmak üzere erkek yurdundan dışarı çıkarır ve oyun başlar.


+ Her şeyden önce oyunun atmosferini iyi bir şekilde destekleyen muhteşem müziklerinin yapımını üstlenmiş ''Shawn Lee'' çok güzel bir iş çıkarmış. SOUNDTRACKS
+ Bully, belli başlıklar altında bölüm bölüm ilerleyen bir oyun yapısına sahip ve hikaye ilerledikçe keşfedebileceğimiz açık dünya alanı genişliyor. (Başlarda sadece lisede geçerken sonrasında tüm şehre yayılıyor.)
+ Bullworth Akademisi'nde öğrenciler gruplaşmış şekilde (Nerds, Bullies, Preppies, Greasers ve Jocks) ve kendi gruplarından olmayanlara pek de sıcak bakmıyorlar. Bu gruplara karşı yaptığımız her seçim bize iyi veya kötü olarak geri dönüyor. Bu durum gruplara ve onların takıldığı mekanlara yaklaşımımızı etkiliyor.
+ Hikaye sürükleyici ve ciddi bir yapıya sahip olmakla beraber mizahi açıdan da oldukça kaliteli. Durum komedisi çok iyi sağlanmış ve karakterler arasındaki diyaloglar ustaca yazılmış. (Özellikle okulun arkasında ikamet eden Hobo ve Santa Rudy mizahı sırtlıyor.)
+ Birbirinden farklı onlarca açık dünya etkinliği var. (Tamamlandığında ödül veren toplanabilir ve kırılabilirler, kıyafet, dövme, saç kesimi gibi Jimmy'nin görümünü değiştirecek etkinlikler, dolaplardan hırsızlık yapma, mini konsol oyunları, penaltı atışları, top sektirme yarışmaları, boks maçları, derslere girme, yardıma ihtiyacı olan insanlara yardımda bulunma, marketten alışveriş, go-kart ve şehir yarışları, bisiklet yarışları, çeşitli karnaval etkinlikleri, çim biçme işi, postacılık yapma, birbirinden farklı yan görevler, mini oyun yarışları vs.)
+ Etrafta bulunan objeler ile etkileşime girebiliyor, istersek lehimize kullanabiliyoruz. (Yangın tüpünü kavgalarda kullanabiliyoruz, otomatlardan içecek alarak canımızı doldurabiliyoruz, etraftan bulduğumuz top, muz kabuğu, kola tenekesi gibi objeleri insanlara atabiliyoruz, insanların sırtına beni tekmele yazısı asabiliyoruz, beyzbol sopası gibi aletleri kavgada kullanabiliyoruz, size zorbalık yapan ya da zorbalık yaptığınız birini ister dolaba ister çöpe isterseniz de klozete sokabilirsiniz, kaykay sürerken arabaların arkasına takılabilirsiniz vs.)
+ Bullworth Akademisi'nin öğrencileri ve şehir sakinleri ile olan etkileşim hem gerçekçiliği arttırıyor hem de insanları boş boş gezen NPC'ler olmaktan çıkarıp onlara bir anlam yüklüyor. (İnsanlara selam verebilir, kavga ettiğimiz kişileri küçük düşürebilir, güçlü kişilerin size zarar vermemesi için haraç verebilir, eğer aranız bozuksa dostluk kurabilir, karşı cinse hediyeler vererek çıkma teklifi edip onları öpebilir, arkadan kızların poposuna elleyebilir, güçlüleri para karşılığı fedai yapabilirsiniz vs.)
+ Ayrıntı seviyesi oldukça fazla. (Okul içerisinde üniformasız gezersek başkanlar uyarıyor, komik gözüken kıyafetler giyersek insanlar bize gülüyor, birden fazla kız ile çıkarsak bunu farkettiklerinde bizim için dövüşüyorlar, tüm mevsimleri ve her türlü hava durumunu yaşıyoruz, karlı ve yağmurlu havada kaykay sürmek zorlaşıyor vs.)
+ Her biri kendi içinde farklı farklı mini oyunlara sahip ve geçtiğimizde bizi ödüllendiren dersler lise atmosferinin temelini oluşturuyor.
* Kimya: QTE ile deney yaptığımız bir yapıya sahip. Patlayıcı torpil, koku bombası, kaşındırma tozu gibi ödüller veriyor.
* İngilizce: Karışık olarak dizilmiş harflerden ingilizce kelimeler çıkarma oyunu. İnsanlarla olan iletişimimiz daha etkili hale geliyor.
* Resim: Pacman tarzı oyun. Kızları öptüğümüzde can bonusu kazanıyoruz.
* Müzik: QTE ile müzik yapıyoruz. Müzik ile ilgili yeni kıyafetler kazanıyoruz.
* Matematik: Denklem ve mantık soruları çözüyoruz. Matematik hakkında yeni kıyafetler açılıyor.
* Beden Eğitimi: Güreşme ve yakartop oyunlarını oynama. Yeni dövüş teknikleri ve nişan geliştirmesi alıyoruz.
* Biyoloji: Çeşitli hayvanların içlerini açarak inceliyoruz. Biyoloji ile ilgili yeni kıyafetler kazanıyoruz.
* Makine: QTE ile bisiklet tamir ediyoruz. Yeni ve hızlı bisikletler kazanıyoruz.
* Coğrafya: Dünya haritası üzerinde ülkelere ait bayrakları yerleştiriyoruz. Yeni kıyafetler kazanıyoruz ve toplanabilirler açığa çıkıyor.
* Fotoğrafçılık: İnsanların ve bölgelerin fotoğraflarını çekiyoruz. Renkli fotoğraf makinesi gibi ödüller kazanıyoruz.
+ Ana karakterimiz Jimmy Hopkins atmosfere uygun şekilde tam bir ergen ve her insan gibi yerine getirmesi gereken sorumlulukları var. Fiziksel gelişimin yanı sıra karakteristik olarak da birçok yönden gelişiyor. (Egolu, insanlara karşı kaba ve kimseye boyuz eğmeyen bir öğrenci, derslerine girmek zorunda, kurallara uymak zorunda, onunda uykusu geliyor vs.)
+ İnsanları öldürmeyen fakat süründüren onlarca suç aletine sahibiz ve her birini kullanması oldukça zevkli. (Torpil, sapan, kaşındırıcı toz, koku bombası, bilyeler, yumurta kutusu, Light Volcano 4000, su balonları, şişe fırlatıcı roket, boya spreyi, patates fırlatıcı, tüm lastik bantları toplarsanız zıplayan bir lastik top.)
+ Jimmy 15 yaşında olduğu için araba kullanamıyor fakat oyun ilerledikçe açık dünyada seyahati kolaylaştıracak belli başlı araçlar kazanıyoruz. (Kaykay, bisiklet, scooter, go-kart aracı.)
+ Görev çeşitliliği oldukça fazla. (Koruma görevleri, zorbalık yapma, insanları rahatsız etme, kaçma, gizlilik görevleri, mini oyunlar, karnaval görevleri, boks görevleri, mekan baskını, hırsızlık, kovalamaca, kale savunma vs.)
+ Açık dünya ve erkek yurdundaki odamız oyuna başladığımız haliyle kalmaktansa etrafta gelişen olaylar neticesinde görsel olarak değişiyor. (Cadılar bayramında insanların kıyafetleri ve mekan tasarımları değişiyor, okul başkanlık seçimlerinde her yer broşür ve posterlerle kaplanıyor, yılbaşı geldiğinde her yer karla kaplanıyor ve tüm Bullworth süsleniyor vs.)
+ Bully gerçekliği temel edinmiş olmasına rağmen çeşitli boss savaşlarını mantık çerçevesi içersinde oyuna yedirmeyi başarmış. (Kanalizasyon içerisinde iri kıyım Russel ile yumruk yumruğa dövüş, zengin olduğundan dolayı fedailerini üzerimize salan ve kaçak dövüşen Derby, balyoz ile saldıran Norton, patates fırlatıcı ile savaşan mucit Earnest ve okulun tepesinde kıyasıya mücadele ettiğimiz Gary.)


- Oyunun giriş sahnesi siyah olarak gözüküyor.
- PC portu biraz sorunlu olduğundan dolayı eğer bir eklenti yüklemezseniz 30 FPS oynarsınız.
- Kontroller konsollara göre ayarlandığından dolayı klavye ve mouse ile oynamak oldukça zor.
- Zaman zaman oyun zevkini baltalayan grafik hataları olabiliyor.