Recent reviews by RUINED KNIGHT

Uzun bir aradan sonra bir oyunda daha ilk saatten orgazm nasıl yaşanır hatırlamış olmak iyi geldi. Belli buna bir 50-60 saat gömülecek(41.4 saatin ardından %100 bitti, sıra DLC'ye geldi).

Düzenleme: Playstation fanboyları o kadar sinirimi bozdu ki sırf bu yüzden düzelir diye gözardı ettiğim hataları gözardı etmeyi bırakıp düzelene kadar olumsuz bırakacağım yorumu. Öbür türlü şirket kıçı yalamaya meraklı orospu evlatları piyasada bu kadar çok oldukça Sony sikko sikko is yapmaya daha çok devam eder. a

Bu oyuna insanların neden nefret kustuğunu anlıyorum. Çünkü bu oyun bir Souls oyununun yapabileceği en büyük hataları yapıyor. Ucuzca tasarlanmış bölümler ve düşmanlar, kötü bosslar ve cilalanmamış yani hatalarla dolu bir oyun.
Benim ilk Souls oyunum Bloodborne'du ve onun çok keyifli bölümleri, bossları ile oyundan mutlu mesut ayrıldıktan sonra Dark Souls 1'i oynamıştım ve şunu demiştim "Ha tamam. İlk oyun olduğu için böyle ucuz yöntemlerle beni öldürmeleri ve bossların kötü olması normal. En azından harita tasarımı mükemmel, oynanış keyifli ve oyun oldukça iyi çalışıyor.". Dark Souls 1'in ucuzca öldürme yöntemleri bu oyunun yanında halt yemiş. Arkadaşlar bu oyunun veteranlarının "Bosslar değil bölümlerde öleceksiniz ve sinirleneceksiniz." lafını ciddiye alın. DLC'leri bilemem ama ana oyunun finaline geldim ve şu ana kadar bosslara sadece 1 kere öldüm(Bonfire Ascetic ile NG+ yaptığım bosslar dahil). Onda da sağlık eşyası kullanmayı unuttum. Onun dışındaki tüm ölümlerim haritalarda ilerlerken yaşandı. Bir kere kim düşmanların seni ebesinin amına kadar takip etmesini söylediyse onun ben göt deliğini sikeyim. Amına kodumun yapay zekası bölümün başında bir başlıyor takip etmeye bossa girdiğimde bile peşimi bırakmıyor. Hadi diyelim ki sis duvarından geçtikten hemen sonra boss gelen bir harita olsun. Bu sefer oyunda iframe(Hasar almadığın animasyonlar oluyor bu. Diğer Souls oyunlarında sandık, kapı açarken veya bossa girmemizi sağlayan sisin içinden geçerken iframe devreye girdiği için bossa koşarak gidebilirsiniz) olmadığı için bossa koşarak girersen yine sisten geçerken içinden geçiyorlar. Yani her türlü ucuzluk var oyunda. Peki hiç mi güzel bölüm yok diyorsanız, hayır var. Lost Bastille, Forest of Fallen Giants gibi. Lakin oyunda bir tane bölüm var, adı Shrine of Amana. Bu bölümü hiç unutmayacağım. Hayatımda ilk defa bir Souls oyununda doğrudan yapımcının ölmüşlerine sövdüm. Yani "Ölmüş ananın mezarını sikeyim." gibi bir küfür ettirtti bu bölüm bana. Ben normalde Souls oyunlarında sinir olsam bile sövmem. Çünkü öldüğümde ölme sebebimin kendim olduğunu bilirim. Bu oyunda ölme sebebim nadiren kendim oldum. Ya arkadaşlar kimse bana bossa 1700 vuran büyünün oyunun ilk bölgelerinden birindeki sikik bir düşmanın sikik kalkanı yüzünden düşmana 150-300 arası hasar vurmasını açıklayamaz. Ayrıca oyunda düşmanlar hep sana tuzak kuracak şekilde ve çok bol yerleştirilmişler. Eh işin sonunda çok sayıda düşman, çok sayıda tuzak kurarak gelen düşman, ebesinin amından benim üzerime koşmaya başlayan düşman derken oyundan keyif alamıyorsun. Ya birde normalde Souls oyunlarında bosslarda bile oyuncunan kaçınma şansı olsun diye 1-2 saldırı şekli hariç boss kombo yaptığında bile kombonun 2. veya 3. saldırısında ufak bir kaçınma şansın olur. Onda düzgün takla atarsan kaçarsın. Bu oyunda düşmanların çoğu güçlü bir zırhınız olsa bile poisenuzu kırıp sizi sersemletiyor ve en kıytırık düşman bile kombo saldırısı yaptığı için 3-4 darbenin hepsini yiyorsunuz. Yukarıda çok fazla düşman geliyor demiştim hatırlarsanız. Çok fazla poise kırarak kaçınma şansı vermeyen düşman demek= kesin ölüm demek. Ha birde elinizde güçlü bir silah olsa bile adamın poisenu kırıp kombosunu engelleyeyim demeniz boşa çıkıyor. Çünkü komboya başladı mı öyle kolay kolay poiseları kırılmıyor. Ağır saldırı ile anca kırılıyor. Onda da kendi poiseun kırılmadan ağır saldırıyı yap yapabiliyorsan.
Peki bunca olumsuzluğa rağmen neden öneriyorsun derseniz. Kendince denediği yeni şeylerin oldukça iyi olması, mekanikler düzgün çalışmasa da oturaklı ve hoş hissettirmesi, o bahsettiğim birkaç bölümün oldukça iyi tasarlanmış olması gibi sebeplerden dolayı bu oyun bir Fromsoftware Souls'u kadar iyi olmasa da hâla daha kendini Souls olarak tanımlayan büyük veya küçük çapta fark etmeksizin tüm o indie oyunlardan daha iyi. Ha ama yine de ilk defa bir Souls oyununda bıkkınlık hissini aldım. Ve henüz o DLC öncesi ciddi anlamda grind yapma işine bile başlamadım.

DLC'nin 4 sonundan 2'sini aldım. Diğer 2 sonu da 1-2 gün içinde almış olurum. Öncelikle DLC çok keyifli ve iyi. Öyle ki DLC'nin kısa süreli iş yani yan görevlerinin bazıları ana oyundaki bazı ana görevlerden daha dolu hissettiriyor. Lakin ana oyundaki o 2010'dan kalma sürekli birilerini takip etmeye dayalı görev sistemi ve sürekli yeni bir görev gelmesi için sizi birinin araması gerekmesi(Be aq oyunu oyundaki 300 görevi de yapmışım ve geriye sadece ana oyunla DLC'nin final görevi kalmış sen niye hâla daha ana oyundaki yan karakterlerin yan görevlerinin açılması için oyunda vakit geçirmemi bekliyorsun?), ana oyunun haritasından çok daha küçük olmasına, daha kötü gözükmesine rağmen Dogtown yani İtyaka'nın aşırı derecede FPS tüketmesi oldukça kötü. Biliyorum, firma DLC çıkmadan önce sistem gereksinimlerini DLC için yükseltmişti ve benim işlemcim de yetersiz fakat ana oyundaki en çok ışıklandırma, NPC ve yansımanın olduğu bölgede 50 FPS veren sistemin İtyaka'daki hurdalığa bakınca 30 FPS vermesi pekte "Tamam ya benim işlemci tırt o yüzden kötü FPS alıyorum." dedirtmiyor. İllaha yüksek işlemci mevzusundan konu açılacaksa ben aynı sistemle 60 FPS Alan Wake 2'de bitirdim. Ki ana oyun incelememe bakarsanız klavyede input lag olayına sövdüğümü görebilirsiniz. Eh işte 30 FPS alınca bu input lag çekilecek gibi olmuyor. Neyse ki DLC haritası o kadar küçük ve kötü dizayn edilmiş ki her yere koşarak gitmek problem olmadığı gibi çift zıplama yeteneği sayesinde yolun kısalabiliyor.
Yani kısaca bir noktadan sonra bayan ve kötü görev tasarımları ile teknik sıkıntılar devam ediyor(Tek teknik sıkıntı FPS değil bu arada. Hızlı seyehat ve zamanı ilerletme gibi temel mekaniklerin de oyundan çık gir yapana kadar çalışmadığı oldu) lakin hem ana hikâyesi hem de sunum kalitesi olarak DLC, ana oyundan çok daha iyi konumda. 22.50 doları kesinlikle hak etmiyor ama indirim döneminde iyi bir fiyata düşerse ve siz teknik tarafta benim aksime şanslıysanız, işlemciniz ideal durumdaysa akıp gideceksenizdir. Çok laf etmişim gibi görünebilir ama işin sonunda ben DLC'nin 4 sonundan 2'sini almış ve bu incelemeden 1-2 gün sonra diğerlerini de alacak mıyım, evet alacağım. Peki DLC sonrası ana oyunun 5 finalini de alacak mıyım, evet alacağım. Yani teknik taraflara ve benim gibi 300 civarı görev tamamladığınız için kendini tekrar etmeye başlayan görev dizaynına sövsem de bu oyun beni kendine çekti ve sardı. DLC ile ana oyundan beklediğim keyifli görev dizaynını da görmüş olmak oldukça iyiydi.
Düzenleme:
DLC'deki hiçbir karakterin sevilebilir yapıda olmadığı yorumuna katılıyorum. Ya zaten kısa sürüyor hikâyesi onda da sürekli karakterler seni bir şekilde dolandırma yoluna girdiği için hiçbirini sevmiyorsun. Eğer benim gibi DLC'nin sonunda hiçbir karakteri sevmezseniz seçim aşamalarında da pek umurunuzda olmuyor yaşanan şeyler. Bir tek 4 sondan 2'si size ek bir görev daha sunuyor. Bu görev ise doğrudan V ile alakalı bir görev. Buradan sonrası spoiler oynamayan okumasın:
Şu aq oyununda hiçbir şekilde iyi son almanıza izin verilmiyor. Bu 4 sondan 2'si aracılığı ile açılan Kule başarısının açıldığı görevde V sonunda tedavi oluyor ama her şeyini kaybediyor, Night City'deki işlemci yetersizliğinden spawn olamayan NPC'ye dönüşüyor karakter. Oyunu yapanlar V'den nasıl nefret ediyorsa ne ana oyunda ne de DLC'de V'ye tam anlamıyla mutlu bir son yazamıyoruz. Hep bir şeyler feda ediliyor. Ha en boktan, en sikik final bu DLC'nin özel sonuydu ama ana oyununda pek iyi sonlar içerdiği söylenemez. Bu adamlar final yazma işini pek beceremiyorlar.

Yabancı ve Türk tayfanın yorumlarını da okudum:
Yabancı tayfa benim gibi görev dizaynı, Dogtown tasarımı gibi şeylere laf etmiş. Türk tayfa ise ya 10/10 demiş ya da hikâyeye, verdiği mesaja falan bayılmış. Be amına koduklarım Last of Us 2'de "İntikam kötüdür klişesini işlemiş, bok gibi." diyorsunuz da CP 2077'ye gelince niye "Herkese güvenme." klişesinin işlenmesi çok hoş oluyor? Yabancı tayfanın yaptığı düşünce iyi, işleniş kötü yorumu çok doğru. "Herkese güvenme." klişesini işle tamam ama önüne çıkan her karakter yalancı bir orospu çocuğu olunca finaldeki büyük seçim hiç sikinde olmuyor. Çünkü ne süre olarak ne de sunum olarak oyun sana onlarla bağ kurma, sempati duyma şansı tanımıyor. Hepsi seni kullanmayı amaçlayan, geçmişte 3-5 kötü anı yaşamış yalancı oç. Durum böyle olunca da finalden çok etkilenmediğin gibi sonda yaptığın seçimde umrunda olmuyor. "Herkes sütten çıkmış ak kaşık değil." mesajını anlıyorum ama herkes seni kullanmak isteyen bir orospu çocuğu da olmak zorunda değil. Oyun iş birliği yaptığın herkesi o kadar kötü göstermek istiyor ki oyunun başındaki sevecen karakter bile finalde sana 31 sonrası sik muamalesi çekiyor. Benim gibi hikâyeye bağlanamayanlar için tasarlanan özel finalde yukarıda bahsettiğim gibi taslak sayfası elimde olsa sikime taşşağıma süreceğim kadar kalitesiz.

Be amına kodumun orospuları oyunun temelini nasıl bozuk yaptıysanız oyun çıktığından beri var olan klavyede latency boku hâla daha var. Ananınızın amından 1 ay geç çıktınız da onun mu acısını çıkarıyorsunuz orospu çocukları. 100FPS aldığım yerde niye oyun klavye komutunu 10 saniye sonra algılıyor?

Hatırladığımdan bile daha kötüymüş. Ortada zaten maymunca konuşan insanlar olduğu için hikâye rakip kabile var, hadi onları öldürelimden ibaret. Oynanış ise sadece yay, mızrak ve sopadan ibaret olduğu için hiç keyif vermiyor ve önceki oyunlardaki taktiksel yaklaşım ölüyor. Birde sebebini bilmediğim şekilde bu oyunda tek uzak mesafa silahı yay olmasına rağmen diğer Far Cry'lara kıyasla yay bu oyunda güçsüz kalmış. Onun dışında 5.60 dolara sattıkları DLC almaya değmez. Verdiği 3 görevi yapmak 25-40 dakika sürüyor ve tek yaptığınız şey mamut sürüp önünüze geleni öldürmek. Aynı şeyi ana oyunun görevlerinde de yapabiliyorsunuz. Onun dışında 180 toplanabilir haricindeki her şeyi yaparak oyunu %53'te bitirdim. Yani eğer toplanabilir toplama takıntınız yoksa 20 saatten kısa sürede DLC dahil tüm görevleri yapabilirsiniz.

Aynı 3 haritada aynı şeyleri (Gittikçe kolaylaşacak şekilde) 3 kez tekrar yaptıran ve 3. tekrarın sonunda biten bir yan oyun. Ana oyundaki o yer yer geren ve atmosferi sağlam olan yapının yerine monoton bir atmosfer gelmiş, senaryo 6-7 ara sahneden ibaret ve bunların 3'ü birbirinin aynısı zaten. Oynanış tamamen aynı, sadece artık daha fazla mermi verildiği için etraftaki kaynakları cephaneniz dolu diye alamıyorsunuz. Oyuna taramalı silah eklemek ne aynı şeyleri 3 kere yapmanın verdiği baygınlığı gidermiş ne de 2.5 saatin tamamının keyifli olmasını sağlamış. Aksine ilk 1 saatte birinci turu tamamladıktan sonra sıkılmaya başlıyorsunuz direkt. 3. turda ise artık baygınlık geçiriyorsunuz. Ana oyunun o Signal ve Writer DLC'si bundan kat kat daha iyi.

Ana FEAR oyunu günümüzde bile gideri olan ve çok uzun olmayan süresi sebebiyle sunacağı her şeyi sunduktan kısa süre sonra biten bir oyun.
Extraction Point DLC'sini ise hiç sevemedim. Time Gate Studios ana oyundaki gerilim sekanslarını çok beğenmiş olacak ki 2-3 saat süren bu DLC'yi bu tarz sekanslarla doldurmuş. İşin kötü yanı bu sekanslar gerçekten gerici veya farklı değil. Bu yüzden ana oyundaki az ama öz kısımlarından sonra çok bayan bir yapısı var. Onun dışında yeni hiçbir şey sunmaması sebebiyle ana oyun uzatılsa nasıl olurdu sorusuna da cevap niteliğinde olmuş. FEAR'ı yeni şeyler eklenmeden daha da uzun yapsalarmış Extraction Point DLC'si gibi ağızda kötü tat bırakan bir yapısı olurmuş.
Perseus Mandate DLC'si ise ilk DLC'den dersler alınmış, bu sefer yine az ama öz gerilim sekansları yerleştirilmiş. Ana oyunda yaşamadığın gerilme hissini bu oyunda 1-2 yerde yaşadım. Öte yandan bu DLC'nin falsosu ise yeni şeyler deneme işini yanlış yapmaları. İlk DLC'de yeni şeyler yok diye bu DLC'ye yeni şeyler eklemişler ama bunlar yeterli veya iyi değil. Yeni silah eklenmiş ama diğer silahlardan farklı hissettirmiyor. Yeni düşman tipi eklenmiş fakat tek farkı hızlı hareket etmeleri ve canları daha fazla olduğu için mermi süngeri olmaları. Eh eklenen tek yeni düşman da mermi süngeri olunca keyif alamıyorsun bunlardan. Bİrde finale boss eklemişler. O mermi süngeri dediğin düşmanların canı daha da arttırılmış hâli. Yoksa boss için özel bir tasarım bile yok.
Kısaca FEAR'ın ana oyunu güzel lakin her iki DLC'si de maalesef iyi değil. Zaten FEAR 2 ile her iki DLC'de yaşanmamış kabul edildiğinden hikâye için bunları oynamak zorunda değilsiniz.

Oyun dökülüyor resmen. Oyunu alta alınca çökme problemleri yaşanıyor, sıklıkla takılma ve donma problemleri yaşanıyor. İnternetten arattığımda gördüğüm şey ise bu problemleri PS4 ve PS5 kullanıcılarının bile yaşıyor olmasıydı. Oyun düzgün çalışsın istiyorsanız ya o takılma problemlerini yaşamayan şanslı kesimden olmanız lazım ya da Xbox'tan almanız lazım.

LGBT bayrağı var.
Zamanında Arkham Origins yapan ekip nasıl aynı mekanikleri bu oyuna aktarmayı başaramamış bilmiyorum. Hem oynanış hem halat hem de süzülme mekaniği rezalet. Süzülme mekaniğini özetlemem gerekirse Marvel's Avengers'daki ağ atınca yavaşlayan Spider-Man örneğini vererek anlatabilirim. Onun dışında Arkham Origins'deki etrafa kanca atamayıp yere düşme olayı bu oyunda da var. Saçma şekilde kanca atma yeri çıkmadığı çok oluyor.

Son triatlon görevini tasarlayan adamın anasına selamlarımı yolluyorum. 10 dakika yüzmek, 10 dakika bisiklet sürmek ve 10 dakika koşmak üzere 30 dakika boyunca neredeyse tüm haritayı gezdiriyor insafsızlar. Hele birde Xbox veya Playstation koluyla oynuyorsanız "A", "X" tuşuna sürekli basmaktan parmağınız kaslanıyor.