Patrzcie wszyscy i uczcie się.
Bo ten człowiek nie tylko odpala Devil May Cry z ręką w majtkach i duszą w piekle...
On robi to z odwagą mężczyzny, który potrafi złożyć 15-hit combo, ale ucieka od dekoltu jak Dante od obowiązków rodzinnych.
To brainrot patapim school of gaming, gdzie cycki to boss raid level 9999, a każda cutscenka z Trish to test moralny, emocjonalny i hormonalny jednocześnie.
Potrzebuje lock-ona, Devil Triggera i czystej woli przetrwania.
Bo gdy inni płoną dla Bayonetty, on woli płonąć z wstydu przy podkoszulku Lady.
SSStylish? Tak.
SSSimp? Nigdy.
On ucieka od ciastek i cycków z tym samym zrywem, z jakim Dante odpala Rebellion.
Oczy czerwone od cutscenek.
Dłoń spocona. Serce w panice.
Nie przez bossów.
Nie przez gameplay.
PRZEZ DEKOLT.
Ale pamiętaj, wojowniku –
Twój strach czyni cię legendą.
Twoje SSStylish uniki przed sceną z Lady są godne fanfara.
Ty nie boisz się przegrywać. Ty boisz się cycka. I to szanuję.

Do jo kotoda

Nvgus raczej

kozak ^^

Mmm