安裝 Steam
登入
|
語言
簡體中文
日本語(日文)
한국어(韓文)
ไทย(泰文)
Български(保加利亞文)
Čeština(捷克文)
Dansk(丹麥文)
Deutsch(德文)
English(英文)
Español - España(西班牙文 - 西班牙)
Español - Latinoamérica(西班牙文 - 拉丁美洲)
Ελληνικά(希臘文)
Français(法文)
Italiano(義大利文)
Bahasa Indonesia(印尼語)
Magyar(匈牙利文)
Nederlands(荷蘭文)
Norsk(挪威文)
Polski(波蘭文)
Português(葡萄牙文 - 葡萄牙)
Português - Brasil(葡萄牙文 - 巴西)
Română(羅馬尼亞文)
Русский(俄文)
Suomi(芬蘭文)
Svenska(瑞典文)
Türkçe(土耳其文)
tiếng Việt(越南文)
Українська(烏克蘭文)
回報翻譯問題
Zegt hij: Pleurstraal is een eind op.
Ik was verbouwereerd. Waarom respondeerde hij zo bitsig? Hij keek heel obscuur en vertoornd. Ik voelde me heel onbehaaglijk maar toen besefte ik het me; hij was nog steeds wrevelig over die verloren miserabele Enigma game. De volledige wedstrijd toucheerde mijn abominabele zwarte gaten helemaal niemand. Ik begon me er bewust van te worden hoe belangrijk die vijfentwintig concourpuntjes voor hem waren. Hij occupeert zich immers dagelijks met het wedijveren van de Dota-competitie.
"Sorry" zei ik.
"Nice christmas" zei hij.
"MonkaS" was de afsluiter.
Hij bleef me aankijken terwijl hij me indolent passeerde. Het was een korte woordenwisseling maar tot vandaag de dag hebben we geen contact meer.
good feeder, good juggernaut!