Recensioni recenti di `Krauseth.

Lan o nasıl bir final kendimi toparlamam 1 ay sürdü...

Kullanımı çok pratik ve çok kullanışlı bir program kesinlikte tavsiye ederim.

Korku ve kovalamaca,bulmaca oyunlarının kralıdır kendisi.Oyunu arkadaşlarınızla oynarken her dakikasından zevk alacağınıza eminim.Düşünmenize gerek yok.Direkt alın.Eğer arkadaş grubunuz varsa.

Ben hiç sevmedim birader ya.Bir Propnight değil yani.

Bu tarz gizlenme ve saklanma oyunlarına Propnight ile başladım daha sonrasında tür merakından dolayı Witch İt! kadar geldim.
İlk olarak Propnight ile başladığım için midir bilemem ama bana haritaları oyundaki kişi sayısına göre acayip büyük geldi. Yani yakalamaya çalışan tarafın sizi bulması çok uzun sürüyor o yüzden biraz vakit kaybı gibi geliyor. Daha kalabalık olunursa daha güzel olabilir.
Ama benim için hiç bir zaman bir Propnigt değil tabi ki de,bunu oynacağınıza gidin Propnight oynayın daha iyi.

Oyunun amacı yaşamak olduğu için hemen işe başlıyoruz.Elimizdeki taşı kullanarak sağdan soldan tahta topluyoruz,taş topluyoruz,ilkel bir balta yapıyoruz,onlar tekrar taş topluyoruz,sonra hayvan avlamaya çalışıyoruz.
Buraya kadar her şey normal,tipik bir hayatta kalma oyunu gibi duruyor.Fakat daha fazlası da var.
Oyun bir süre sonra FPS’ye kayıyor.Oyunu normal ‘Survival’ oyunlarından ayıran da bu olsa gerek.Tahtamızı aldık,taşımızı aldık,evimizi yaptık falan derken başka bir oyuncu tarafından M4 ile ‘headshot’ yiyince ne dediğimi anlarsınız.Öldüğünüzde ise eğer eviniz yapılı değilse,yani yatağınız falan yoksa haritanın taa öteki ucunda doğuyorsunuz ve bana inanın,harita gerçekten çok büyük.Evinizi,öldüğünüz yeri bir daha bulmanız cidden çok zor.Haritada belirgin bir kaç noktayı öğrenene kadar kaybolacaksınızdır.Ben oyunu silme aşamasına gelmiştim.Tavsiyem oyuna önce 1-2 kişinin olduğu bir serverda başlamanız,tamamen öğrendikten sonra Official bir servera geçip 100 kişiye birden kafa tutmanızdır.

Aim becerilerinizi geliştirmeniz için on numara yardımcı program.

İlk oyunu bitirenler bilir. Nihai kısımda GLaDOS’u öldürdükten ek olarak sonra kendimizi dışarıda yerde baygın tek biçimde yatarken buluyorduk.Sonrasında tek birşey bizi sürüklüyor ve oyun bitiyordu.Portal 2‘de ise önce kısımda gözlerimizi tek odada açıyoruz ve anlıyoruz ki buradan tek ek olarak kurtulmamız gerekli. Sonrasında Wheatley diye tek robot çıkıyor ve bize bu macerada eşlik etmekte.Yalnızca haber verip,sokak göstermekle de kalmıyor.Espri ve komik kişiliği ile oyuna resmen nitelik katıyor.

Oyunun co-op modu resmen “bir elin nesi var, 2 elin sesi var” atasözünü göstermiş ve gayet açıklayıcı tek biçimde bizlere sunmuş. Bilhassa de karakterlerin yaptığı animasyonlar oyunu ek olarak neşeli kılmış. Karakterlerin dalga geçmek,gülmek,el sallamak,tokalaşmak benzeri güzel ve komik jestler yapmaları,ek olarak neşeli vakitler geçirmenizi sağlıyor.Bilhassa arkadaşına işaret ile nereye portal açacağını ya da ne yapması gerektiğini gösteren tek özellik var,o özelliğe bayıldım.Şüphesiz olmazsa olmazlardan biri.Kesinlikle en sevdiğiniz arkadaşınızı yanınıza alıp, co-op modunu bitirmelisiniz.

Klasik bulmaca çözmeli macera oyunlarından olmayan,başlı başına bulmaca olarak yaratılmış bir oyun olan Portal bana göre türünün en iyi örneklerinden hatta en iyi örneği.Kimi bölümleri 10 dk bile sürmezken kimi bölümleri saatlerinizi alabilir.Bu farkın en büyük sebebi küçük bir ayrıntıyı kaçırmanızdan dolayı oluyor.
Aslında oyundaki mantık kolay; elinizde 2 tane portal açmanıza yarayan silah var.Bunun ile duvarlara,tavana ve zemine portallar açıp bu portallar sayesinde bölümü geçmeye çalışmak.Tabi ki geçmek o kadar basit değil zaman zaman açtığınız portallar ile hız kazanıp bir yere atlamanız gerekecek.Size ateş eden minik robotların üstüne açtığınız portallar ile tepelerinden cisimler atıp onları etkisiz hale getirmeniz gerekecek. Kapıları açmak için küpleri kullanacaksınız ve daha bir sürü yapmanız gereken şey var.En ince ayrıntıyı bile görebilmeniz lazım. Bunların sonucunda detaylarda kaybolup sinirlenebilirsiniz.Bu da oyunu tek seferlik kılıyor,bir kez daha oynayayım deseniz bile aynı bulmacaları çözeceksiniz.Haliyle ilk oynayışınızdaki zevki alamıyorsunuz.
Zorlayıcı olmasına rağmen uzun bir oyun değil.Beyin antrenmanı gibi bir oyun diyebilirim,kısa ama işlevli. Portal oyununu oynamak bizlere neler katar diyorsanız,farklı düşünme becerimizi geliştiriyor (Portal gibi düşünmeye başlıyorsunuz),Sabretmeyi öğretiyor ve daha bir sürü şey öğretiyor.Serinin ikinci oyununda ise bölümleri co-op oynayabiliyorsunuz ve arkadaşınızla (oyunda ''Bilim Arkadaşı'' oluyorsunuz) birlikte bölümleri geçeceğiz diye çıldırmaya başlıyorsunuz.Şimdiden kolay gelsin.

The Witcher 3 Wild Hunt serinin önceki oyunları olan,Witcher 1 ve Witcher 2 Assasins of Kings’in devamı niteliğindeki Aksiyon & RPG statüsüne sokabileceğimiz naçizade bir oyundur.Oynayış süresi ortalama 70 saat olmak üzere çok fazla sona sahip olmasından dolayı oyunu birden fazla bitirme potansiyeline de sahiptir.
Oyun yetişkin içerikleri barındırmasından dolayı yaş derecelendirmesi M(Mature) olmakla beraber zorluk olarak da birden fazla seçeneğe sahip.Sadece hikayesi için oynayan kolay seven oyunculara da zor oyun seven hardcore oyunculara da hitap eden bir oyun.

İlk oyunun dövüş sistemi oyunun en beğenilmeyen tarafıydı.İki farklı düşman türü için iki duruş ve birden fazla düşmanlar için ek bir duruş olmak üzere üç duruşa odaklanan bir dövüş sistemi vardı.Bu sistem oyuncular tarafından sevilmemekle birlikte oyunu daha da zorlaştırıyordu.Bu durumu iyi değerlendiren CD Projekt Red ikinci oyunda daha basitleştirilmiş bir dövüş sistemi getirdi. The Witcher 3’de ise ikinci oyuna daha yakın bir sistem var.Klasik, düz,hızlı vuruşlar ve daha büyük çevikliği daha az olan düşmanlar için ağır vuruşlar var. Vuruş hissi çok güzel düşmanlar ile dövüşürken ise araya sinematik vuruşlar çıkıyor ki onlarda güzel yedirilmiş.