Z początku obawiałem się utraty klimatu spowodowanego decyzją wyjścia z zamkniętych i klaustrofobicznych czeluści moskiewskiego metra. Na szczęście nic nie zostało stracone, a wręcz przybyło tego nadzwyczaj miłego, ciepłego i postapokaliptycznego klimatu. Otwarty świat, powierzchnia zgładzona wojną nuklearną, skażona i kryjąca w sobie coś do odkrycia. Pełna wrażeń historia urozmaicona masą wariacji losu i zwrotami akcji. Co chwilę możemy zrobić coś czego zaraz możemy żałować, czy to "fizycznie", czy też psychicznie. Najbardziej chwyciła mnie końcówka i przemówienie Młynarza, ale były też wcześniej inne fragmenty, dla których między innymi w pełni polecam grę. Zwłaszcza fanom serii Metro i postapo. Nie bójcie się wyjść na powierzchnię, gdyż skrywa więcej niż mogłoby się wydawać...