Ulasan terkini oleh Alkadraz

Bu oyun hakkında ne kadar konuşsam az. Sanıyorum 4. bitirişim ve her oynadığımda yeni şeyler keşfedebiliyorum. Oynanış, grafikler ve özellikle hikaye şaheser. Sırasıyla Alan Wake 1, Quantum Break, Control ve DLC'leri oynadığınızda hem Alan Wake 2 için altyapı hazırlamış olursunuz, hem de Remedy Connected Universe'ün tüm hikayesine hakim olursunuz. Tabii ki bu 3 oyunu tek başına oynadığınızda da saçma gelmez ama bütün resme hakim olmak ve beyin gıdıklanması yaşamak için tüm oyunları oynamak lazım.

Tavsiye oğlu tavsiye.

Her ne kadar benim gözümde ilk Witcher'ın atmosferini yakalayamamış olsa da -ki herhangi bir oyun için bu atmosferi yakalamak çok zor- son zamanlarda çıkmış en iyi oyunlardan biri. Ana oyuna zaten diyecek bir şey yok, ama sonrasında çıkan Hearts of Stones ve Blood and Wines DLCleri de ek paketten ziyade ayrı birer oyun kıvamında. DLC'leri henüz oynamayanlar ellerinde ne var ne yok bırakıp oynasın.

Hikâye güzel ama çok kısa, yan görevleri de yapmama rağmen 23 saat gibi bir sürede bitirebildim. İncik cincik her yeri dolaşıp her şeyi yapmaya kasmadım ama önüme çıkan her görevi tamamladım.

Oynanış meh. Düşman tipine göre silah seçmek artık en kötü indie oyunda bile var. Scientific silahlar güzel düşünülmüş zevkli şeyler, ama kasıp kullanmanızı gerektirecek bir çatışmaya ben girmedim. Companion kullanımını pek beğendiğimi söyleyemeyeceğim bu arada.

Diyaloglar güzel. NPClerin yanından geçerken bile konuşulanları dinlemek zevkli oluyor, özellikle ufak tefek ince detayları yakaladıkça sık sık kendimi iki NPCnin konuşmasını dinlerken buldum.

Armor sistemi olmamış. Armor seçerken baktığım tek şey kaç puan damage engellediği olmamalı. Çeşitlilik çok az ve hepsi birbirine benziyor. Companion ve armor seçerken verdiği skill puanına bakarak seçmenizi istemişler ama konuşma ve lockpick/hack ağaçlarını fulleyince ona da gerek kalmıyor zaten.

Dediğim gibi Skill ağacı çöp. Tüm oyunu sadece dediğim gibi konuşma ve hack yeteneklerine puan vererek oynamak işi çok ama çok ama çok kolaylaştırıyor. Hemen hemen her şeyin altından ya konuşarak ya lockpickle ya hackleyerek kalkabiliyorsunuz. Bu da araştırma gerekliliğini ciddi anlamda düşürüyor.

Güzel bir evren yaratılmış ve etrafına güzel bir hikâye örülmüş. Biraz plot twist olayını abartmışlar gerçi. Konuştuğum her kişide ve her olayda altından başka bir şey çıkması usandırdı biraz. Olayların inanırlılığını ciddi anlamda düşürüyor bu. "He he kesin öyledir" diyerek dinliyordum herkesi en son.

Grafikler de meh. Özellikle envanter ekranındaki kaplamalar 2000 senesinden kalmış gibi.

Niye önerdiğimi bilmiyorum, bilim kurgu açlığınız varsa alın oynayın. Saydığım tüm negatiflere rağmen kötü bir oyun yok karşımızda, vasatın üzeri diye nitelendirebiliriz. Çok bir şey beklemezseniz güzel bir 25 saat geçirebilirsiniz.

Muazzam.

Atmosfer, grafikler, sesler, oynanış, hikâye, mizah ve en önemlisi aksiyon, hepsi birbirinden güzel. İster pata küte dalın, ister benim diyen stealth oyunlarına taş çıkartın, oynanış çeşitliliği bu tarz bir oyun için çok başarılı. Son zamanlarda oynadığım en iyi shooterların başında geliyor.

Oyunlarda hikaye sevenlerin kesinlikle oynaması gereken bir Remedy klasiği. Harika olmuş.

Savaşın kötülüğünü, bünyelerde yarattığı etkiyi, farklı ülkelerden bile olsalar birbirine olan bağlarını çok güzel yansıtan bir oyun olmuş bu. Grafiklerine ve sanat yönetmenliğine hayran kaldım. Müzikleri ise beni benden aldı. Hikaye deseniz o da başarılı. Bulmacalar biraz kolay ama hiç kafanıza bile takmıyorsunuz, çünkü oyun size o kadar farklı duyguyu o kadar başarılı bir şekilde hissettiriyor ki. Kesinlikle alınıp oynanası. Keşke Ubi daha fazla oyun yapsa böyle.

Önceden 1-2 saat oynayıp bir şey anlamadan sildiğim, yakın zamanda bir kez daha yükleyip şans verdiğime sevindiren bir oyun olmuş Saints Row: The Third. Bol (harbi bol) aksiyonlu, absürtlükte sınır tanımıyor, birçok oyuna ve popüler kültür öğesine gönderme yaparken deli gibi de güldürüyor. Ben ki hikaye odaklı oyun severim, boş boş dolanmaya gelemem, haritada yapmadık şey bırakmadım. Yolda giderken olan saçma sapan kazalar, yürürken karşıma çıkan garip garip tiplemeler, insanların hal ve hareketleri, birbirinden absürt mini oyunlar ve sunucular, ana karakterin komik yorumları... Bİrçok etken var bu oyunu eğlenceli yapan.

Mesela karakter yaratma ekranı çoğu RYO'ya taş çıkartır cinsten. Çok çirkin ya da çok güzel yaratabilirsiniz. İşin güzel tarafı sonradan oynamalar da yapabiliyorsunuz. Hatta canınız sıkılırsa ufak bir "cerrahi midahele"den sonra baştan da yaratabilirsiniz karakterinizi.

Tek kötü yanı oyunun çok kısa olması. Haritadaki her mini görev ve oyunu yapmama rağmen 23-24 saat sürdü. En azından ana görevleri daha uzun tutabilirlermiş. DLCler için böyle bir şey yapmış da olabilirler tabii.

İşin özü, 20 saat süren bol aksiyon ve kahkaha için almanız gereken oyun bu. Başka yere bakmanıza gerek yok.

Ana karakterimizin olay yerinde vefatıyla, hiç de klişe olmayan bir şekilde başlıyor oyun. Kim tarafından ve neden öldürüldüğüyse sizin tarafınızdan bulunması bekleniyor.
Mekanikler çok da mükemmel değil, hele dövüşler ufak bir stealth üstüne kurulmuş olmasına rağmen sıkıcı. İşin güzel tarafı sürekli dövüş yok. Olay yerinde deliller bulma, olayın nasıl olduğunu delillerle tahmin etme ve olayları birbirine bağlama sistemi keyifli.
Eğer hikaye odaklı ve collectible manyağı oyun sevenlerdenseniz oynamanız gereken oyunlardan birisi. Toplanacak şeyleri bulmaya kastığım için 8 saati biraz aştı, ama 5-6 saatte rahat bitirelebilir hikaye modu. Hataları yok mu, tabii ki var. Ama oyunun anlatacakları için en azından indirimde alınması ve 6-7 saatin keyifle harcanması tavsiye edilir.

9/10

Hakkında sadece OGZ incelemesini okuduğum, ondan da bir şey hatırlamadığım bir oyun olarak başladım Enslaved'e. Daha ilk sahnelerden öyle bir atmosfer hissediliyor ki, direkt içine çekti oyun beni. Maskelerle savaş öncesi zamanları görüp sonra oyun içindeki harabeleri görmek çok etkileyici. Oynanış standart sayılabilse de staff kullanımı hoşluk katmış, hikaye de güzel olunca tadından yenmez bir oyun çıkmış ortaya. Karakterlerin ifadeleri falan o kadar güzel yansıtılmış ki hiçbir şey demeseler bile ne hissettikleri anlaşılabiliyor. Hem de topu topu 4 karakter(biri sonda) olmasına rağmen karakterlerden hiç sıkılmadım. Özellikle sonu beni benden aldı diyebilirim. Kısacası alın oynayın, gösterilenden çok daha büyük bir ilgiyi hak ediyor kesinlikle.

+Hikaye!
+Savaş sonrası atmosfer çok güzel yansıtılmış.
+Sıkmayan karakterler.
+Sıkmayan oynanış.

-Port hiç güzel değil, gamepad tavsiye ederim.
-Bazen saçmalayan kamera açısı.
-Bazı yerlerde kaplamalar çok rezalet.