Mój tata jest niesamowity. To zabawne, ale nie wiedziałem o tym, dopóki nie
dowiedział się, że umrze. Że to się stanie
Wkrótce. Że to było prawdziwe. Wtedy myślałem o wielu rzeczach.
Rzeczy, o których nie myślałem od dawna. Chyba jestem miły
wziął go za pewnik czy coś. To znaczy nasi rodzice
po prostu zawsze tam. Oczekujesz, że zawsze będą cię wkurzać
posprzątać swój pokój lub uczyć się ciężej lub mieć dobre maniery lub
próbować nowych rzeczy, aby wyrosnąć na bardziej wszechstronną osobę
dzień. I sprawić, że wstaniesz wcześnie w weekend, aby mieć
„czas dla rodziny” i wszystkie inne rzeczy, które mnie napędzały
zwariowany. Teraz się tak nie czuję. Od tamtej pory wszystko jest inne
Tata dostał diagnozę. Odkąd zdałem sobie sprawę, że pewnego dnia w
najbliższej przyszłości, może nie być w pobliżu, by doprowadzić mnie do szału.

Teraz czuję się szczęśliwy, kiedy pyta mnie o mój dzień (kiedyś totalnie tego nienawidziłem
) lub nagabuje, żebym wracał do domu na czas w nocy.Pewnego dnia nie będzie go tutaj. Teraz czuję się szczęśliwy, kiedy słyszę że jego samochód wjechał na podjazd w szkole. Nawet lubię słuchać jak kaszle. To znaczy, że wciąż jest w pobliżu. Jeszcze mój tata.

Mój tata jest nauczycielem chemii w moim liceum i jest irytująco bystry.
Mam na myśli, super mózgowo irytujący. Zna najbardziej przypadkowe rzeczy. Tak jak
jak w temperaturze pokojowej rtęć jest jedynym metalem w stanie ciekłym.
A woda rozszerza się wraz ze spadkiem temperatury i zanim zamarznie
zajmuje około 9% więcej miejsca. Lub jeśli powoli wsypujesz garść soli
do całkowicie pełnej szklanki wody, nie przeleje się. A właściwie poziom wody
zejdzie. Zawsze pomija małe fakty o wszystkim. On
nie zdaje sobie sprawy, jakim jest maniakiem, żeby to robić, po prostu naprawdę interesuje się chemią.
Myślę, że on naprawdę nie rozumie, że nie każdy jest nim. On lubi gotować
z powodu chemii - głównie robi śniadania - bo mówi - chemia
reakcje calowe zdarzają się cały czas podczas gotowania, a on zawsze wyjaśnia, jak on
wchodzi. Nie chodzę na jego zajęcia w szkole, ale słyszałem, że jest całkiem dobrym nauczycielem.
Dużo ćwiczy w domu, to na pewno.

Cały czas w liceum (jestem w drugiej klasie) zawsze musiałam
usłyszeć, co myślą o nim inne dzieci. Zawsze byłem dzieckiem pana White'a.
(Czasami nazywają go Mr. Wallabee, co jest imieniem totalnego frajera
buty, które zawsze nosi). Niektóre dzieciaki zbeształy go tylko po to, żeby działać mi na nerwy.
Niektóre dzieciaki po prostu go zbeształy, kropka, bo tak się robi z nauczycielami.
Chodzi jednak o to, że oczekuje, że wszyscy będą dawać z siebie wszystko, tak jak on,
a kiedy nie starasz się ze wszystkich sił, on nie daje ci luzu. Jest to
jak jest w domu i w szkole. Dopiero teraz zorientowałem się, jaka jest dobra jakość
to znaczy. To czyni go odważnym w walce z rakiem i co dalej
uczynił mnie odważnym, kiedy byłem młodszy. Czy chciałem być, czy nie.
W każdym razie zawsze chciałem być zwykłym dzieciakiem w szkole, ale z powodu
mój tata był tam nauczycielem, ja byłam inna. Zdaję sobie teraz sprawę z dwóch rzeczy.
Po pierwsze, już jestem inny, bo mam C.P. więc sprawa załatwiona.
Po drugie, jest dla mnie odpowiednim tatą. Nie mogę robić wielu fizycznych rzeczy, bo...
powodu mojej niepełnosprawności i to jest w porządku z moim tatą i nie byłoby w przypadku
wielu innych ojców, których spotkałem. Byliby rozczarowani, bo im się to podoba
sport czy cokolwiek. To znaczy, mój tata nie jest niepełnosprawny, ale ty na pewno
nie chciałbym widzieć, jak rzuca piłką. Więc w ten sposób dogadujemy się. To
ma sens, że jest moim tatą, a ja jego synem. Chodzi mi o to, że nie obchodzi mnie to
o tym, co mówią dzieci w szkole. Najważniejsze jest to, że jest dobry
nauczycielem i nikt nie może powiedzieć, że nie dba o to, co robi. znam go
troszczy się. Po naszej rodzinie, chemia i nauczanie dzieci jest tym, co kocha
to, co najlepsze. Naprawdę chcę się upewnić, że będzie mógł dalej robić to, co kocha
przez długi czas. Dla niego, dla jego uczniów, dla mnie i mojej rodziny.

To był naprawdę ciężki czas w naszej rodzinie, odkąd mój tata zachorował na raka. Nie
że zawsze jest dobry czas na coś tak okropnego i przerażającego jak to,
ale z pewnością był to dla nas zły czas. Moja mama była w ciąży z tym, co ona nazywa
niespodziankę (która jest teraz Holly i chociaż jest noworodkiem, jest
właściwie urocza), a mój tata miał dodatkową pracę po szkole, żeby pomóc w opłaceniu
wszystkie regularne rachunki. I to było zanim usłyszał diagnozę. my nie
mieć dużo pieniędzy, ale radziliśmy sobie dobrze, dopóki nie opłacimy wszystkich rachunków medycznych. I
mój tata jest dość dumny – okej, naprawdę dumny – i nie chce brać char-
to. Dlatego to robię. Nie dlatego, że chcę go rozzłościć czy
zdenerwowany, ale dlatego, że chcę, żeby miał szansę walczyć bez względu na wszystko.

Jednej rzeczy nie rozumiem, dlaczego ratowanie czyjegoś życia kosztuje więcej niż...
zwykła osoba może zapłacić. I dlaczego niektórzy lekarze (zwykle ci najlepsi) tego nie robią
wykupić ubezpieczenie. Myślę, że to źle. Mam na myśli jeden z głównych powodów
mój tata w ogóle nie chciał się leczyć, ponieważ on
nie chciał zostawić nas z ogromnym długiem. O to chodzi w moim
tata - kocha nas ponad wszystko. Więcej niż on sam. Ale my go chcemy
wokół i chcemy, żeby próbował wszystkiego, co w jego mocy, aby zostać z nami tak długo, jak to możliwe.
Ta operacja to jedyna szansa na uratowanie mu życia. I my
nie możemy sobie na to pozwolić. I każdy mijający dzień może być jego ostatnim. I nie chcę mówić mojej młodszej siostrze o moim tacie.

Mam wspaniałego tatę, ale on ma kłopoty.
To rak płuc.
Potrzebuje operacji. Teraz!

Aby pomóc, prześlij swój wkład
do naszego funduszu operacyjnego
i miej mojego Tatę w swoich modlitwach!