A, wie pan, moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze, albo że niedobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w roleplayu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam, i co ciekawe, to właśnie przypadkowe wątki i shipy wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem, i dziękuję roleplayowi! Dziękuję mu; roleplay to śpiew, roleplay to zabawa, roleplay to miłość! Wielu graczy pyta mnie o to samo: ale jak ty to robisz, skąd czerpiesz tę wenę? A ja odpowiadam, że to proste! To umiłowanie do dobrej zabawy i długich wątków. To właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład mam co robić w nudny wieczór, a jutro – kto wie? Dlaczego by nie – będę pisał...kolokwium z makroekonomii.