安裝 Steam
登入
|
語言
簡體中文
日本語（日文）
한국어（韓文）
ไทย（泰文）
Български（保加利亞文）
Čeština（捷克文）
Dansk（丹麥文）
Deutsch（德文）
English（英文）
Español - España（西班牙文 - 西班牙）
Español - Latinoamérica（西班牙文 - 拉丁美洲）
Ελληνικά（希臘文）
Français（法文）
Italiano（義大利文）
Bahasa Indonesia（印尼語）
Magyar（匈牙利文）
Nederlands（荷蘭文）
Norsk（挪威文）
Polski（波蘭文）
Português（葡萄牙文 - 葡萄牙）
Português - Brasil（葡萄牙文 - 巴西）
Română（羅馬尼亞文）
Русский（俄文）
Suomi（芬蘭文）
Svenska（瑞典文）
Türkçe（土耳其文）
tiếng Việt（越南文）
Українська（烏克蘭文）
回報翻譯問題
Japan 
私は金曜日にあなたの干し草を撤回します
Spójrz, dziura w ścianie.
Wścibski sąsiad? Rozwścieczony kochanek? Nigdy się nie dowiem. Nie było mnie w domu.
Zaglądam do środka, szukając odpowiedzi.
Nie! Nie widzę. Patrzę, bezbarwnie niczym film pozostawiony w słońcu.
Ale jest już za późno. Moja świadomość.
Wypalona została na niej wieczna kopia tego nic nie znaczącego obrazu.
To tylko mała dziura. Nie była zbyt jasna.
Była zbyt głęboka.
Wiecznie się rozciągając w wieczność.
Dziura nieskończonych możliwości.
Zauważam, że to wcale nie ja przez nią obserwowałam.
Patrzyłam na zewnątrz.
Jednak to on, obserwował mnie, będąc wewnątrz, wyglądającą przez dziurę.