Análises recentes de Rei

Techland odwalił kawał świetnej roboty.

Command and Conquer Remastered podnosi poprzeczkę dla remasterów. To najlepszy sposób, by zagrać w te strategiczne klasyki, które po dekadach wciąż dają radę.

Złapała mnie ochota na H&S, a ze większość ograłem chciałem spróbować czegoś nowego. Nie zawiodłem się, typowy nudny H&S, bicie masy mobów 3 skillami tylko po to żeby wydropic lepszy armor czy broń, ale się siedzi i farmi te lvle dlaczego? Nie wiem, magia? Titan też to ma, wciąga jak malstrom.

Grze brakuje na pewno klimatu, lokacje są bardzo do siebie podobne, urodą modele postaci nie grzeszą. Na tym platfusie żaden armor nie wygląda okazale. Zresztą co poniektóre mięsko armatnie też jest paskudne, bynajmniej nie w pozytywnym sensie, po prostu wyglądają jak tanie chińskie zabawki (tygroludzie, goryloludzie pff). Animacje są słabe, odgłosy walki... rodem z starych filmów VHS, brzmi to jakby ktoś nawalał porem w stół, przez co nie czuć że ta maczuga wchodzi w czerep bestii. Muzyka... jest ok nic ponadto, żaden motyw nie wpadł mi w ucho.

To tyle wad, teraz zalety, na pewno system dobowy. Świetne poranki/nocki, bardzo dobre cienie. Bardzo dobre zachowanie roślinności i wody. Zachowanie przeciwników, dostaną strzała to nieźle odlatują i się wywijają, fizyka na duży +. System klas i ich mieszania, dzięki temu na pewno wrócę do gry za jakiś czas, i spróbuje czegoś nowego. Loot, moby wywalają to co noszą na sobie, typ z tarczą, tarcze, z lukiem łuk, dziki skóry itp. Takie nic to, a cieszy, duży +. Mitologia, warto pyknąć po lekturze Parandowskiego.

To tyle Gra się w to naprawdę dobrze, powiela wady i zalety "hakensleszy" troszkę dodając od siebie, ja na pewno wrócę do tego tytułu za jakiś czas, aby ukończyć jeszcze raz inną postacią. Warto zagrać w czasie posuchy, polecam.

Bardzo dobra, ładna, świetna mechanika wali, dobra fabuła, i klimat. Ale krótka, przynajmniej tak mi się wydaje. Można przejść jeszcze raz, dokonując innych wyborów, i dzięki temu robić inne zadania, co przedłuża rozrywkę. Trochę rozczarował mnie akt III, bo jest krótszy, niż poprzednie. Tak czy inaczej to świetna gra, którą bez wahania można polecić każdemu, kto lubi gatunek RPG akcja.

Fenomenalna gra. Nie będę się zbytnio rozpisywał, dlatego zrecenzuję ją posługując się sprawdzoną metodą plusów (+) i minusów (-).
+ Wielki i otwarty (choć nie do końca) świat.
+ Fabuła tak klasyczna, tak typowa, tak sztampowa, że aż chce się ją poznawać.
+ Gra jest kolorowa. Nie ma tutaj wielu szarości (jak w Skyrimie), ani zbytniego przytłumienia kolorów (jak w Gothicu). Ale pomimo barwności gra nie jest przekolorowana (jak Wiedźmin 2).
+ Urozmaicenia w postaci jelonków, sarenek, króliczków i śpiewu ptaków. Dzięki temu świat żyje.
+ Wysoki poziom trudności. Zdarzały się chwile, że miałem ochotę walnąć w laptopa.
+ Mnogość przedmiotów: broń, pancerze, zioła, rozmaite rudy, klejnoty, biżuteria, przepisy, zaklęcia, księgi do poczytania, no i oczywiście przedmioty fabularne.
+ Prosty i przejrzysty system rozwoju postaci.
+ Możliwość odzyskania źle zainwestowanych punktów umiejętności.
+ Rzadkie bo rzadkie, ale jednak pojawiające się zaskakujące zwroty akcji.
+ System teleportowania się (z kapliczki do kapliczki).
+ Znakomita muzyka, choć chwilami wołająca o pomstę do ♥♥♥♥♥. W większości są to miękkie i piękne melodie, ale chwilami pojawia się jakaś perkusja, jakiś zbędny beat, itp.
+ Skrzynie, beczki, pojemniki i wazy, w których można znaleźć ciekawe przedmioty (skrzynie można otworzyć przy pomocy umiejętności otwierania zamków, lub kluczy, a resztę można albo otworzyć bez angażowania umiejętności otwierania zamków, albo po prostu rozpirzyć mieczem).
+ Chowaniec - jeśli jest dobrej jakości potrafi być nieocenioną pomocą.
+ Pojawiająca się w późniejszym etapie rozgrywki możliwość przemiany w smoka.
+ Umiejętności czytania w umyśle (fajna rzecz).
+ Gra potrafi wciągnąć. Chce się w nią grać.
- Biedne dialogi. Fajnie się je czyta, ale nie ma w nich spontaniczności.
- Chwilami żałosna muzyka.
- Momentami zbyt natarczywa hack'n'slashowatość. Tylko czasami jest to wada, no ale jest.
Tak to moim zdaniem wygląda. Ogólnie Divinity II: Ego Draconis to cudowna, pochłaniająca bez reszty, gra. Zdecydowanie warto ją polecić fanom różnego rodzaju Gothiców, Risenów, Skyrimów i Drakensangów.

Arcydzieło! Najlepsza gra w jaką grałem!! Poprzednie dwie części z serii Wiedźmina były bardzo dobre, ale nie tak bardzo jak trzecia. Wszystkim, którzy grali lub nie grali w poprzednie części z całego serca polecam tą grę. Wszystko zostało odwalone perfekcyjnie; fabuła, udźwiękowienie, świat, postacie itd. Jak dla mnie Wiedźmin 3 Dziki Gon przebija wszystkie dotąd wydane gry, daje mu ocenę 10/10 z czystym sumieniem bo warto.
Niestety jest to też gra dla ludzi o mocnych nerwach i psychice, gdyż po zakończeniu wątku głównego można odczuć pustkę i tęsknotę, chociażby za samym bohaterem głównym. Niby można ją wypełnić grając w wydane przez twórców dodatki fabularne, ale oczywiście to nie będzie to samo. Jeszcze raz to powiem: z całego serca polecam tą grę!

Albo się kocha, albo się nienawidzi. Do kultowego 1.6 i tak nie ma podjazdu. Wylęgarnia prawdopodobnie najgorszego ścieku dzieciarni eva; EVA. Więcej nie trzeba dodawać, Valve kładzie żur na to co się odpierdala, jak zielone przyleciały.xD


https://www.youtube.com/watch?v=HFDODolqQ8A

Skyrim jest niesamowity. Tak rozbudowanego i otwartego świata nie posiada żadna inna gra. Wielkie, rozległe tereny, które... Nie są puste! Gra tętni życiem, daje nam odczuć, iż naprawdę wsiąkliśmy do cRPG pełną gębą. Jednak najlepszą rzeczą w piątej części serii jest to, że została nam podarowana prawie całkowita wolność! Nie musimy prawie wcale ruszać głównego wątku, równie dobrze przez 200h możemy włóczyć się po świecie gry bez celu, penetrując tylko jaskinie i ruiny. Główny wątek może i nie jest długi, lecz z pewnością ciekawy i warty do poznania. Niedostatki głównego wątku możemy nadrobić zadaniami pobocznymi, których to jest CAŁA MASA. Niektóre to zwykłe "pójdź tam, zanieś to", jednak większość tychże zadań jest ciekawych i wciągających. Zebranie kilku tych bardziej rozbudowanych misji na pewno wystarczyłoby, aby wdrożyć je jako główny wątek w niejednej grze. Graficznie tytuł stoi na wysokim poziomie, czasem zdarzają się bugi z przenikaniem tekstur. Oprawa dźwiękowa stoi na najwyższym poziomie, a main theme wymiata. Siłą serii TES są modyfikacje, których i tutaj nie brakuje. Możemy zmienić prawie wszystko, od dodania nowych broni, do zmiany tekstur otoczenia. Jeżeli ktoś gra w Skyrima bez modów, to moim zdaniem zdecydowanie marnuje potencjał Skyrimu.