Dobra, bardzo dynamiczna strzelanka z widokiem z góry. Oprawa graficzna choć ascetyczna to jednak tworzy pewien specyficzny klimat. Bardzo dobra muzyka. Sama rozgrywka to typowy rogalik. Po drodze możemy odblokowywać nowe umiejętności, ale po przegranej zaczynamy od zera (no prawie). W trybie normalnym poziom trudności jest OK, przy odrobinie chęci i treningu można przejść grę w parę godzin (~10). Niestety nie ma róży bez kolców i OTXO ma też swoje wady. Największa to brak punktów zapisu. Ja wiem, że to taki typ gry, swoje lata mam i sporo gier roguelike już ukończyłem, ale tutaj jakoś tak bardziej odczuwałem stratę czasu jak ginąłem w ostatnich etapach. Najbardziej odczuwalne jest to w trybie Sober (bez kupowania ulepszeń) oraz w trybie Impossible (gdzie możemy zginąć od jednego trafienia). Żeby ukończyć te tryby i odblokować osiągnięcia trzeba poświęcić naprawdę dużo czasu, a im człowiek starszy tym tego czasu ma mniej :) Stąd minus za brak opcji save (całe szczęście jest opcja zapisz i wyjdź, chociaż tyle).

Tak swoją drogą tego typu gry czasem powodują, że gracze szukają obejść w celu ułatwienia sobie rozgrywki. To tylko świadczy o tym, że takie mechaniki (czyli brak zapisu) nie zawsze działają na korzyść grywalności. W OTXO np. można pomóc sobie robiąc backup plików z zapisem, który powstaje po wyjściu z gry lub spowalniając grę ograniczając jej klatki na sekundę. Czy takie rozwiązania są OK? To już tylko i wyłącznie kwestia podejścia gracza.

Mimo wszystko polecam OTXO, jest to dobra gra.

Dobra, bardzo dynamiczna strzelanka z widokiem z góry. Oprawa graficzna choć ascetyczna to jednak tworzy pewien specyficzny klimat. Bardzo dobra muzyka. Sama rozgrywka to typowy rogalik. Po drodze możemy odblokowywać nowe umiejętności, ale po przegranej zaczynamy od zera (no prawie). W trybie normalnym poziom trudności jest OK, przy odrobinie chęci i treningu można przejść grę w parę godzin (~10). Niestety nie ma róży bez kolców i OTXO ma też swoje wady. Największa to brak punktów zapisu. Ja wiem, że to taki typ gry, swoje lata mam i sporo gier roguelike już ukończyłem, ale tutaj jakoś tak bardziej odczuwałem stratę czasu jak ginąłem w ostatnich etapach. Najbardziej odczuwalne jest to w trybie Sober (bez kupowania ulepszeń) oraz w trybie Impossible (gdzie możemy zginąć od jednego trafienia). Żeby ukończyć te tryby i odblokować osiągnięcia trzeba poświęcić naprawdę dużo czasu, a im człowiek starszy tym tego czasu ma mniej :) Stąd minus za brak opcji save (całe szczęście jest opcja zapisz i wyjdź, chociaż tyle). Tak swoją drogą tego typu gry czasem powodują, że gracze szukają obejść w celu ułatwienia sobie rozgrywki. To tylko świadczy o tym, że takie mechaniki (czyli brak zapisu) nie zawsze działają na korzyść grywalności. W OTXO np. można pomóc sobie robiąc backup plików z zapisem, który powstaje po wyjściu z gry lub spowalniając grę ograniczając jej klatki na sekundę. Czy takie rozwiązania są OK? To już tylko i wyłącznie kwestia podejścia gracza. Mimo wszystko polecam OTXO, jest to dobra gra.