Recent reviews by SYD the Red

เป็นธรรมชาติของข่าวลือที่จะส่งผลกระทบในทางลบไม่ทางใดก็ทางหนึ่งและในเวลาเดียวกันก็จะมีคนที่ได้ประโยชน์จากข่าวลือในทางลบเหล่านั้น

‘The Fabulous Fear Machine’ ก็คือเกมแนวประหลาดที่จะชักพาคุณไปสู่โลกของเรื่องเล่าข่าวลือ โดยคุณจะได้รับบทเป็นผู้ทำสัญญากับเครื่องจักรประหลาดที่เรียกว่า ‘The Fabulous Fear Machine’ (เครื่องจักรความกลัวแสนประเสริฐ) เพื่อที่จะกอบโกยประโยชน์เข้าตัวด้วยการสร้างความกลัวจากข่าวลือ

ตัวเกมเป็น Strategy ที่มีระบบการเล่นไม่ยุ่งยากซับซ้อนมากนัก ถ้าคุณยอมสละเวลาอ่านคำอธิบายเกี่ยวกับฟีเจอร์ต่าง ๆ สักหน่อยก็สามารถที่จะสนุกกับเกมได้ไม่ยาก โดยสิ่งที่คุณจะต้องทำภายในเกมก็คือการวางการ์ดข่าวลือลงบนแผนที่และใช้เอเยนต์ของคุณในการขุดหาทรัพยากร สำรวจหรือทำลายคู่แข่ง (ทั้งด้วยเรื่องจริงและเรื่องเท็จ) และทาสีของแผนที่ให้ทั่วด้วยความกลัว ระบบของเกมจัดได้ว่าสนุกแบบเรียบง่ายและเพลินอยู่มากพอสมควร

จุดเด่นที่สุดของ Fear Machine ก็คงจะเป็นการเล่าเรื่องราวออกมาในรูปของ Pulp Fiction งานภาพในเกมจะชวนให้รู้สึกเหมือนย้อนเวลากลับไปสู่ยุค VHS ที่การ์ตูนผีเล่มละบาทสองบาทยังดัง ทว่าภายในเกมก็จะหยิบเอาตำนานเมืองและข่าวลือตามยุคสมัยต่าง ๆ มาใช้ในรูปของการ์ด (ถ้าคุณสามารถอัพเกรดข่าวลือจนเต็มถึงระดับสูงสุดก็จะสามารถเก็บการ์ดเข้าแฟ้มเพื่อสะสมได้) ถ้าคุณเคยเป็นเด็กที่โตมากับซีรีส์ Tales from the Crypt, Creep Show หรืออะไรทำนองนั้นก็คงจะรักเกมนี้เอามาก ๆ

ข้อด้อยที่ผมพบเกี่ยวกับเกมก็คงจะเป็นการที่ตัวเกมไม่ค่อยจะมีเหตุผลที่ชวนให้เล่นซ้ำมากนักนอกไปจากสะสมการ์ดให้ครบหรือย้อนไปเสพบรรยากาศ เพราะตัวเกมมีแคมเปญให้เล่นเพียง 3 บท (บทละประมาณ 2~4 ตอน) ดังนั้นคุณจึงสามารถที่จะเล่นเกมจบได้ภายในเวลาเพียงแค่ประมาณ 10 ชั่วโมงเศษ ๆ (แต่ถ้าจะเก็บการ์ดให้ครบก็น่าจะใช้เวลามากกว่านั้น)

แต่ในภาพรวมแล้ว The Fabulous Fear Machine ก็ยังจัดได้ว่าเป็นเกมที่คุ้มค่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันลด และสำหรับผู้เล่นสาย Pulp Fiction ที่ชอบตำนานเมือง ข่าวลือหรือเรื่องประหลาด เกมนี้ก็น่าจะถูกจริตของคุณอย่างแน่นอน

หลายครั้งหลายหนอยู่ไม่น้อยที่ Creative Assembly มักที่จะเลือกทิ้งเกมและไม่อัพเดทต่อหลังจากที่กระแสไม่ดี (Attila, Three Kingdoms, Troy และอีกหลาย ๆ เกมในซีรีย์) ผมจึงค่อนข้างที่จะประหลาดใจอยู่ไม่น้อยเมื่อได้ยินว่า Total War: Pharaoh จะได้รับการอัพเดทครั้งใหญ่จนกลายเป็นอีกเกมหนึ่งที่เรียกว่า Total War: Pharaoh Dynasties อีกทั้งยังเป็นอัพเดทฟรี (ซึ่งเป็นสิ่งที่ผิดธรรมชาติของค่ายมาก ๆ)

ในเมื่อ CA ยอมที่จะแก้ไข อีกทั้งยังยอมที่จะลดราคาของเกมให้อยู่ในระดับที่จับต้องได้ ผมที่เป็นแฟนเกมของซีรีย์สายประวัติศาสตร์จึงยอมใจอ่อนลองที่จ่ายเงินมาลองอีกสักครั้ง

เป็นอีกหนึ่งการตัดสินใจที่ไม่ผิดหวัง เพราะ Dynasties เป็นเหมือนกับมัมมี่ที่ถูกฝังซึ่งจู่ ๆ ก็ลุกกลับขึ้นมานั่งบนบัลลังก์อีกครั้ง ผมไม่อาจที่จะเทียบได้กับ Pharaoh ตัวต้นฉบับเพราะไม่ได้เล่น แต่ Totwal War: Pharaoh Dynasties มันคือเกมยุค Bronze Age ที่ยอดเยี่ยมมาก ๆ

ถึงเกมจะชื่อ Pharaoh แต่ตัวเกมก็มีอารยธรรมเด่น ๆ จากยุคสัมฤทธิ์ให้เลือกครบ ไม่ว่าจะเป็นพวกเมโสโปเตเมีย, กรีก, ฮิตไทต์และคานาอัน สิ่งที่น่าสนใจที่สุดก็คือแต่ละภูมิภาคหรือวัฒนธรรมล้วนแต่มีลูกเล่นเฉพาะและจุดเด่นเป็นของตัวเอง อีกทั้งแต่ละ Factions ก็ยังมีตัวละครหลัก ระบบการเล่นและยูนิตที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน โดยในเกม (ณ ขณะที่เขียนบทวิจารณ์นี้) มี Factions ทั้งหลักและรองนับรวมกันได้ 39 Factions พื้นที่ของเกมอาจจะมีแค่อนาโตเลีย, กรีก, อียิปต์, เปอร์เชีย แต่มันก็เป็น Total War สายประวัติศาสตร์ที่ใหญ่และมีความหลากหลายมาก

ระบบหลาย ๆ อย่างของเกมยังค่อนข้างที่จะคล้ายกับ Troy (ซึ่งก็ถูกพัฒนาโดย CA Sofia เหมือนกัน ผมไม่แนะนำตัวหลักแต่ Troy + Mythos คือหนึ่งใน Total War ที่ถูกจริตผมที่สุดและผมก็อยากแนะนำให้ทุกท่านได้ลองเช่นกัน) ทว่าหลาย ๆ จุดถูกอัพเกรดเพิ่มเติม อาทิเช่น Region หลักของ Province ก็สามารถที่จะผลิตทรัพยากรได้จึงช่วยลดปัญหาตึง ๆ เรื่องทรัพยากรในช่วงต้นเกมได้มาก อีกทั้งข้อดีมาก ๆ ของ Troy เช่นความเสถียรของเกมหรือความเร็วในการโหลดระหว่างฉากก็ยังอยู่ จะว่า Dynasties เป็น Troy ในฉบับสมบูรณ์ที่ตัด Mythos ออกไปก็คงจะใช่ (ซึ่งในเกมก็มีตัวละครหลักใน Troy อยู่พร้อมหน้ายกเว้นแค่ว่าไม่มี Amazon) แต่ก็แน่นอนว่าตัวเกมยังคงไม่มียุทธนาวีซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเสียดาย

จุดที่น่าสนใจที่สุดเกี่ยวกับ Dynasties ก็คือตัวเกมมีฉากหลังตั้งอยู่ในช่วงที่เหล่าอารยธรรมในยุคสัมฤทธิ์กำลังจะล่มสลาย ธีมของเกมจึงค่อนข้างที่คล้ายกับ Attila อยู่มากพอสมควร แต่แทนที่จะต้องเผชิญหน้าภัยจากพวกฮัน ในเกมนี้กลุ่มผู้รุกรานก็จะกลายเป็น Sea Peoples แทน ซึ่งถ้าเราเล่นแบบปีละ 3 Turns (ตัวเกมเลือกปรับได้ว่าจะให้ปีหนึ่งยาวนานกี่เทิร์น) พวกเขาก็จะเริ่มปรากฏตัวขึ้นตามแนวชายฝั่งในช่วงประมาณเทิร์นที่ 25 และเป็นอีกหนึ่งปัญหาที่เหล่าผู้อารยะต้องเตรียมรับมือนอกไปจากงานบริหารและการเมืองภายใน

เป้าหมายในการเล่นก็ค่อนข้างที่จะแปลกไปในภาคนี้ เพราะแทนที่จะเน้นไปกับการไล่ทาสีแผนที่แบบเดิม ๆ ตัวเกมกลับใช้วิธีทำภารกิจเพื่อสะสม Victory Points แทน เมื่อคุณรวบรวมแต้มได้มากระดับหนึ่งคุณก็สามารถที่จะเคลมว่าเป็นผู้ชนะ โดยการได้มาของ VP นั้นก็มีหลากหลายไล่ตั้งแต่การทาแผนที่แบบปกติ สะสมทรัพยากร การทูต การเมือง ขับไล่ Sea Peoples และอีกหลากหลาย ตัวเกมจึงมีความเป็น Sandbox มากขึ้นและเปิดโอกาสให้เราเล่นแบบ Tall ได้แทนที่จะเน้นตีเมืองเพื่อขยายดินแดนแบบเดิม ๆ ส่วนตัวผมเองชอบความเปลี่ยนแปลงในจุดนี้มาก แต่ถ้าคุณเป็นผู้เล่นสาย Wide เท่านั้นและชอบการทาแผนที่มากกว่า คุณก็อาจจะไม่ชอบใจนักเพราะมีหลายสิ่งที่ต้องใส่ใจมากขึ้น

นอกจากนี้คุณยังสามารถที่จะปรับแต่งรายละเอียดของ Campaign ที่คุณเล่นได้อย่างละเอียดมาก ๆ ไม่ว่าจะเป็นจำนวนเทิร์นต่อปี โบนัสของ AI ทรัพยากรเริ่มต้น ความแข็งแกร่งของทหาร ฯลฯ ดังนั้นถ้าคุณคิดว่าเกมง่ายหรือยากไปหรือมีระบบบางจุดที่คุณไม่ชอบ คุณก็สามารถที่จะเพิ่มหรือตัดออกได้เท่าที่คุณพอใจ

และสิ่งน่าสนใจที่สุดที่มาพร้อมกับ Dynasties Update ก็คือระบบสาแหรกตระกูลแบบเดียวกันกับที่มีในสายประวัติศาสตร์ภาคเก่า ๆ ดังนั้นพวกตัวละครหลักของแต่ละ Factions จึงไม่ได้มีชีวิตเป็นอมตะอีกแล้ว พวกเขาสามารถที่จะตายได้ตอนอยู่ในสนามรบหรือสิ้นอายุขัย (ตัวเกมมีเพิ่มระบบ Lethality ที่ตีติดคริก็สามารถที่จะสังหารศัตรูได้ทันที แม้แต่อคิลิสก็เน่าได้ด้วยคันศรดอกเดียวถ้าโชคร้าย คุณจึงต้องคิดเยอะขึ้นในทุกครั้งเกี่ยวกับการพาแม่ทัพวิ่งเข้าไปตบตีในแถวหน้า) ระบบสาแหรกตระกูลที่เพิ่มเข้ามาช่วยให้เกมการเมืองน่าสนใจขึ้นมาก เพราะคุณสามารถที่จะรับอุปการะตัวละครจากต่าง Factions เพื่อเพิ่มความสัมพันธ์และหวังยึดครองทีหลังหรือขอรับอุปการะไปเป็นบุตรของฟาโรห์เพื่อแอบครองอียิปต์อย่างเนียน ๆ ก็ได้ด้วย ถ้าคุณเป็นผู้เล่นสาย Roleplay ระบบนี้ก็คงจะช่วยเพิ่มอรรถรสได้มาก

Total War: Pharaoh Dynasties คือเกม Total War ที่สายประวัติศาสตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ชอบในยุคสัมฤทธิ์รอคอย น่าเสียดายที่ตัวเกมไม่ได้ไปต่อ (อีกแล้ว) และ Dynasties ก็คืออัพเดทสุดท้ายถ้าไม่รวมแก้บัคยิบย่อย แต่มันก็เป็นอีกหนึ่ง Total War สายประวัติศาสตร์ที่ยอดเยี่ยมมาก ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับราคาที่อยู่ในระดับจับต้องได้

ถ้าคุณถามผมว่า Total War ภาคใดที่ผมรักและชังมากที่สุด ผมก็ต้องตอบว่าเกมนั้นคือ Total War: ATTILA

เหตุผลที่ผมชังมันก็เพราะมันเป็นภาคที่มีปัญหาเยอะแยะจุกจิกเยอะที่สุด โดยตอนที่เกมวางจำหน่าย แทบจะไม่มี PC เครื่องใดที่รันมันได้นิ่ง ๆ แบบกราฟฟิคปรับสุด ซึ่งทีมพัฒนาก็ได้ให้เหตุผลว่า "เกมถูกออกแบบเพื่ออนาคต" แต่มาจนถึงวันนี้เมื่อเกมวางจำหน่ายมาเกือบ 10 ปี ก็ยังมี PC น้อยเครื่องที่สามารถจะรันเกมนี้ได้อย่างไร้ปัญหา และก็เป็นเพราะเหตุนี้ ATTILA ถึงถูกมองในแง่ลบมาโดยตลอดจากแฟน ๆ ของซีรีย์

ในทางกลับกัน ผมกลับรักแทบจะทุกอย่างที่มีอยู่ในภาคนี้ เพราะมันไม่ใช่ Total War แบบที่คุณสร้างกองทัพขึ้นมาเพื่อไล่ทาสีแผนที่เหมือนกับทุกภาค ทว่ามันให้ความรู้สึกเหมือนกับเกมแนว Survival ที่คุณจำเป็นจะต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดจากปัญหาต่าง ๆ ที่รุมล้อม ไม่ว่าจะเป็นสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลง ภัยรุกรานจากพวกชนบนหลังม้าและพวกผู้อพยพ การขาดอาหาร หรือแม้แต่โรคระบาด คงจะไม่มีเกมภาคใดในซีรีย์อีกแล้ว (อย่างน้อยก็ในตอนนี้) ที่ทำให้คุณรู้สึกสิ้นหวังและรู้สึกเหมือนกับกำลังจะได้เผชิญกับวันสิ้นโลกที่กำลังเคลื่อนเข้ามาใกล้

"วันสิ้นโลก" ก็คือธีมที่ ATTILA ได้นำเสนอ เพราะตัวเกมมีฉากหลังตั้งอยู่ในช่วงยุคเปลี่ยนผ่านจากจักรวรรดิโรมันมาสู่ยุคเรืองอำนาจของพวกแฟรงค์ (ตัวเกมมีภาคเสริม "ชาร์เลอมาญ" ด้วย ผมขอการันตีว่ามันคือหนึ่งใน DLC ที่ดีที่สุดตลอดกาลของ Total War หรืออย่างน้อยก็ในความเห็นของผม) มันจึงเป็นหนึ่งใน Total War ที่มีความยากมากที่สุดเกมหนึ่งและมีระบบที่ค่อนข้างลึกกว่าเกมอื่น ๆ ซึ่ง "โรมันตะวันตก" ที่กำลังจะล่มสลายก็คือหนึ่งในแคมเปญที่ยากที่สุดของซีรีย์นี้ในสายประวัติศาสตร์ที่ผมอยากจะให้แฟน ๆ ผมชอบความสิ้นหวังได้ลอง

และสิ่งที่น่าสนใจอีกประการเกี่ยวกับ ATTILA ก็คือมันเป็นอีกหนึ่งเกมในซีรีย์ที่มี MOD น่าสนใจเยอะมาก ๆ และถ้าคุณกำลังเฝ้ารอ Medieval 3 ผมก็อยากที่จะแนะนำให้ลอง 1212 AD ซึ่งแทบจะเป็นเหมือนกับ Medieval 2 ที่ใช้เอนจิ้น ATTILA

ATTILA อาจจะไม่ได้รับการสนับสนุนที่ดีอย่างที่ควรจะเป็นจากทีมพัฒนา (ซึ่งก็น่าเสียดาย เพราะถ้าทีมพัฒนาสามารถที่จะแก้ปัญหาเรื่องความเสถียรของเกมได้ มันจะกลายเป็นหนึ่งในเกมขึ้นหิ้งของซีรีย์อย่างไร้ข้อโต้แย้ง) แต่ถ้าคุณชอบประวัติศาสตร์ยุโรปในช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวังและรักความยากในระดับท้าทาย เกมนี้ก็คือตัวเลือกที่ยอดเยี่ยมของคุณโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันลดราคา (หรือแค่ซื้อเกมมาเพื่อเล่นภาคเสริม Charlemagne หรือ 1212 AD ก็คุ้มมาก ๆ แล้ว)

ผมอาจจะไม่ใช่แฟนดิจิมอน แต่ก็ยังรู้จักกับ Digimon Story Cyber Sleuth มาตั้งแต่ก่อนที่จะมีโอกาสได้เล่น เพราะมันเป็นที่รู้จักในฐานะหนึ่งใน JRPG ที่ดีมาก ๆ เกมหนึ่ง ซึ่งหลังจากที่ผมได้มีโอกาสได้เล่น ผมก็เห็นด้วยเลย 100% มันเป็น JRPG ที่ยอดเยี่ยมมาก ๆ และเป็นเกมที่ดีที่ช่วยแนะนำจักรวาลดิจิมอนให้กับคุณได้รู้จัก

สำหรับ Cyber Sleuth: Complete Edition ตัวนี้จะเป็นเกม 2 in 1 ที่มี Cyber Sleuth ตัวต้นฉบับและ Hacker's Memory ซึ่งเป็น Side Story ซึ่งเนื้อหาของเกมทั้งสองภาคจะดำเนินไปคู่กัน ดังนั้นเพื่อที่จะเข้าถึงเนื้อหาทั้งหมด ผู้เล่นจึงควรที่จะเริ่มจาก Cyber Sleuth (แต่จะเริ่มจาก Hacker's Memory ก็ไม่ผิด เพียงแต่คุณจะสนุกและเข้าถึงเนื้อหามากกว่าถ้าเริ่มจาก CS) ก่อนที่จะเริ่ม HM โดยคุณสามารถที่จะถ่ายโอนข้อมูลของดิจิมอนที่พบระหว่างเกมได้ด้วยหลังจากเล่นจบ (และถ้าคุณเล่นจบทั้งสองเกมแล้ว คุณสามารถที่จะถ่ายโอนดิจิมอนระหว่างกันได้เลย ไม่ใช่แค่ฐานข้อมูล)

ใน Cyber Sleuth เราก็จะได้รับบทเป็นนักสืบดิจิตอลที่จะต้องใช้ดิจิมอนในการค้นหาความจริงเกี่ยวกับเรื่องประหลาดที่จู่ ๆ ก็เกิดขึ้นในโตเกียว (และมักที่จะมีดิจิมอนเข้ามาเกี่ยว) ซึ่งเนื้อหาของ CS จะมีสเกลที่ใหญ่กว่าคล้ายกับผู้กล้ากู้โลก ทว่าใน Hacker's Memory ที่เป็นเนื้อหาคู่ขนาน ตัวเอกจะเป็นแฮกเกอร์เมื่อใหม่ที่ต้องไล่ล่า ID ที่ถูกแฮกของตัวเองกลับคืนมา ซึ่งเป็นสเกลที่เล็กกว่าแต่เนื้อหาทั้งสองก็เกี่ยวพันกันแบบอ้อม ๆ และน่าสนใจไม่น้อยไปกว่ากัน อย่างไรก็ตามเนื้อหาก็ไม่ใช่จุดแข็งที่สำคัญของเกม ทว่าเป็นเกมเกมเพลย์เสียมากกว่า

จุดเด่นที่สุดของ Digimon Story ก็คือการที่เราสามารถที่จะปลุกปั้นทีมดิจิมอนของเราเองได้จากที่มีอยู่ในเกม 300 กว่าชนิด โดยดิจิมอนของเราก็สามารถที่จะ Digivolution (วิวัฒนาการ) และ De-digivole (ลดขั้นวิวัฒนาการ) ตัวเองได้ นี่ก็คือจุดเด่นสำคัญของดิจิมอนซีรีย์เพราะการได้เห็นดิจิมอนของเราวิวัฒนาการไปเป็นร่างใหม่ ๆ และมีความสามารถใหม่ ๆ เป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นเอามาก ๆ และการเก็บเลเวลเกมนี้ก็ไม่สู้จะลำบากโดยเฉพาะในช่วงปลายเกมถ้าคุณรู้ว่าจะใช้งานดิจิมอนบางตัว (ที่ช่วยเพิ่ม EXP) และของสวมใส่ (Tactical EXP) อย่างไร ถ้าคุณเป็นผู้เล่นสายทดลองคุณก็จะสนุกมาก ๆ กับการสร้างและพัฒนาดิจิมอน แต่ถ้าคุณเป็นสายเนื้อหาที่ไม่ถูกจริตกับการ Grinding นัก ผมก็ไม่คิดว่าเกมนี้จะเหมาะกับคุณ

ข้อด้อยที่เห็นได้ชัดที่สุดเกี่ยวกับ Cyber Sleuth ก็คงจะเป็นเรื่องกราฟฟิกที่ค่อนข้างจะตกยุคถ้าขุดมาเล่นในปีนี้ และความหลากหลายของสภาพแวดล้อมก็มีไม่มากสักเท่าไหร่ เพราะตัวเกมมักที่จะใช้ฉากเดิมซ้ำ ๆ เวียนไป อีกทั้งฉากก็ยังเป็น 2.5D แบบหมุนมุมกล้องไม่ได้ด้วย อีกทั้งถ้าคุณใช้คีย์บอร์ดเล่น การปรับแต่งปุ่มก็น่าจะทำให้คุณรู้สึกสับสนได้ไม่น้อย ผมจึงอยากที่จะแนะนำให้คุณใช้ Controller ถ้าต้องการจะเล่นเกมนี้

อย่างไรก็ดี Digimon Story Cyber Sleuth: Complete Edition ก็เป็น JRPG ที่ยอดเยี่ยมาก ๆ และคงจะดียิ่งขึ้นไปอีกถ้าคุณสนใจหรือเป็นแฟนดิจิมอน มันคือเกม 2 in 1 ที่คุ้มค่ามาก ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณซื้อมันในช่วงเทศกาลลดราคา (ซึ่งเกมค่ายนี้ก็ลดค่อนข้างจะบ่อย)

บนหน้าร้านของ Steam อาจจะมีเกม Wuxia (และ Xianxia) ให้ได้เลือกเยอะ แต่ถ้าถามถึงเกม Wuxia ที่ดีที่คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไปก็คงจะมีอยู่แค่ไม่กี่เกม และ Wandering Sword ก็คือหนึ่งในเกมที่ผมอยากจะแนะนำ หรือต่อให้คุณจะไม่ใช่แฟน Wuxia ผมก็ยังอยากจะแนะนำให้คุณได้ลองอยู่ดี เพราะมันเป็นเกมแนว Turn-based คุณภาพเกมหนึ่ง

ภายในเกมนี้เราก็จะได้รับบทเป็นไอ้หนุ่มดวงซวยคนหนึ่งที่บังเอิญไปอยู่ผิดที่ผิดทางกลางดงจอมยุทธตีกัน เขาก็เลยโดนพิษแถมสูญเสียหมู่เพื่อนที่รัก เมื่อฟื้นกลับขึ้นมาเขาก็เลยพยายามที่จะฝึกเคล็ดวิชาเพื่อที่จะกลับไปล้างแค้น และก็ทำให้เขาหลงเข้าไปพัวพันกับความขัดแย้งที่ใหญ่กว่านั้น เนื้อหาในภาพรวมของเกมก็จะคล้าย ๆ กับนิยายแนวกำลังภายในโดยทั่ว ๆ ไปที่หลาย ๆ ท่านน่าจะเคยได้อ่านและคุ้นชิน ก็ไม่นับเป็นข้อเสีย เพราะถ้าคุณชอบนิยายกำลังภายในหรือจีนโบราณ ก็เป็นไปได้มากที่คุณจะถูกใจเกมนี้เพราะมันมีทุกสิ่งที่คุณต้องการ

สิ่งที่ส่วนตัวผมเองชอบมากประการหนึ่งเกี่ยวกับ Wandering Sword ก็คือตัวเอกสามารถที่จะออกท่องยุทธภพเพื่อที่จะรวบรวมเคล็ดวิชาเพื่อพัฒนาตัวเองได้อย่างไม่จำกัด (ชวนให้นึกถึงตัวละครอย่างเตียบ่อกี้จากดาบมังกรหยกเอามาก ๆ ด้วยเหตุผลหลากหลายประการ) ตัวเอกสามารถที่จะใช้อาวุธและวรยุทธได้ทุกสำนัก (ตราบใดที่คุณอดทนพอที่จะไล่ตีศัตรูเก็บแต้มเพื่อเอามาพัฒนาตัวเอง เกมนี้ไม่มี Level) ตัวเอกจึงสามารถที่จะพัฒนาตัวเองได้ไม่จำกัดและสามารถที่จะสร้าง Build ได้หลากหลาย การท่องทั่วหล้าเพื่อรวบรวมวรยุทธจากแต่ละสำนักจึงเป็นหนึ่งในกิจกรรมที่สนุกมาก ๆ ของเกมนี้

ระบบต่อสู้ของเกมให้เลือกทั้งแบบที่เป็น Turn-based และ Realtime ซึ่งคุณสามารถที่จะเลือกปรับได้ตลอดระหว่างที่เล่น โดย Realtime นั้นก็เหมาะที่จะใช้ระหว่างเดินสำรวจและจัดการกับศัตรูหมู่มาก ส่วน Turn-based ก็เหมาะสำหรับการตบตีกับบอสทั้งหลาย ระบบต่อสู้ของเกมเป็นอีกหนึ่งจุดแข็งที่ทำออกมาได้ดีมาก คุณสามารถที่จะตั้งวรยุทธเพื่อใช้ได้ถึง 4 ชุดสำหรับสถานการณ์ต่าง ๆ และวรยุทธแต่ละสำนักก็จะมีรูปแบบการโจมตีและลักษณะเฉพาะที่ต่างกัน คุณสามารถที่จะผสมวรยุทธแต่ละสำนักเพื่อที่จะสร้างชุดการโจมตีที่ถูกจริตของตัวเองได้ ถ้าคุณเป็นผู้เล่นที่ชอบทดลอง คุณก็อาจจะรู้สึกสนุกที่จะสร้างชุดคอมโบเพื่อสู้ในระบบ Turn-based

เนื้อหาอาจจะเป็นได้ทั้งจุดแข็งและจุดอ่อนของเกมขึ้นอยู่กับว่าคุณกำลังมองหาอะไรจากเกม ในเมื่อตัวเกมมีเนื้อหาชัดเจนและตัวเอกก็มีบุคลิกและเป้าหมายเป็นของตัวเองชัด ตัวเกมจึงไม่ได้ให้อิสระกับคุณมากนัก ถึงแม้คุณอาจจะสามารถเรียนรู้วิชายุทธจากทุกสำนักใต้หล้า แต่คุณก็ไม่อาจที่จะเข้าร่วมสำนักเหล่านั้นได้ (หลาย ๆ สำนักก็ยังมีเควสที่เราเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องได้ ก็เป็นในฐานะคนนอก) และเส้นทางที่เราจะต้องไปก็มักที่จะถูกกำหนดเอาไว้ให้เป็นลำดับขั้นตอน อาจจะมีเควสรองให้ได้พบบ้างแต่ก็ไม่ได้หลุดไปจากเส้นทางหลักมากนัก ดังนั้นถ้าคุณหวังว่าจะได้ออกท่องยุทธจักรทันทีที่จบบทนำ นี่ก็ไม่ใช่เกมที่คุณมองหา แต่ถ้าคุณต้องการเสพเนื้อหา Wuxia ดี ๆ Wandering Sword ก็เป็นตัวเลือกที่ดีสำหรับคุณ (ตัวเกมมีฉากจบมากกว่าหนึ่ง แต่เนื้อหาหลักที่คุณจะได้พบในตอนนี้ก็ไม่ได้ต่างไปจากกันมากนัก)

กราฟฟิกของเกมอาจจะเป็นพิกเซล แต่ฉากหลังที่ขับเคลื่อนด้วย Unreal Engine ก็งามสะดุดตามาก ๆ อีกทั้งฉากหลังของเกมที่เป็นประเทศจีนโบราณยังมีสภาวะแวดล้อมอันหลากหลาย การเดินทางในเกมจึงน่าจดจำสุด ๆ เพราะคุณจะได้พบเจอทั้งที่ลุ่มภาคกลาง ป่าไผ่ ทุ่งร้างแดนเหนือ ทะเลทราย หรือแม้กระทั่งป่าดงดิบ ถ้าคุณชอบกราฟฟิกแบบ Octopath Traveller ก็เป็นไปได้มากที่คุณจะรักกราฟฟิกของเกมนี้

ณ ขณะที่ผมกำลังเขียนความเห็น ตัวเกมยังคงมีแผนที่จะอัพเดทเนื้อหาและระบบเพิ่ม ดังนั้นหลาย ๆ อย่างที่คุณได้อ่านจึงอาจจะเปลี่ยนไป อย่างไรก็ตามถ้าคุณกำลังมองหาเกมแนว Wuxia ดี ๆ Wandering Sword ก็คือหนึ่งในตัวเลือกอันดับต้น ๆ ที่คุณมี ต่อให้ตัวเกมจะเป็นราคาเต็มก็ยังจัดได้ว่าคุ้มมาก ๆ อยู่ดี

Hero's Adventure: Road to Passion คือหนึ่งในเกม RPG ธีม Wuxia ที่ดีที่สุดที่ผมได้มีโอกาสเล่นในรอบหลายปีให้หลัง และถ้าคุณชอบเกมแนว RPG ผมอยากที่จะให้คุณมองข้ามเรื่องกราฟฟิกและลองสัมผัสกับเกมนี้ดู และเพราะเกมนี้จะทำให้คุณประหลาดใจได้ในความยอดเยี่ยมของมัน

ภายในเกมเราก็จะได้รับบทเป็นจอมยุทธหนุ่มผู้ที่เพิ่งจะได้เริ่มออกท่องยุทธจักร แต่เป้าหมายหลักคืออะไร นั่นก็คือสิ่งที่ตัวคุณเองสามารถที่จะกำหนด คุณอาจจะใช้วิทยายุทธที่เรียนรู้มาเพื่อกู้ชาติ หรือเรียนรู้วิชามารเพื่อหาประโยชน์ใส่ตน ศึกษารวบรวมวรยุทธเพื่อเป็นหนึ่งในยุทธภพ หรือกำราบสำนักต่าง ๆ เพื่อรวมยุทธภพให้เป็นหนึ่งอีกครั้ง Hero's Adventure อาจจะเป็นเกมเล็ก ๆ แต่มีความหลากหลายด้านเนื้อหามากกว่าเกม RPG ตลาดทั่วไปมากจนเกือบที่จะเรียกได้ว่าเป็น Sandbox ดังนั้นถ้าคุณเป็นผู้เล่นสาย Roleplay ที่รักอิสระและความเป็นไปได้อันหลากหลาย นี่คือเกมที่ผมอยากจะแนะนำเพราะคุณสามารถที่จะเวียนกลับมาเล่นซ้ำได้มากเท่าที่คุณจะเบื่อ

จุดเด่นที่ผมชอบมาก ๆ เกี่ยวกับเกมก็คือระบบพัฒนาตัวละคร ที่ Stats ของตัวละครจะขึ้นอยู่กับวิทยายุทธที่คุณเลือกจำ คุณสามารถที่จะสร้าง Build ของตัวละครได้หลากหลายมาก ๆ ขึ้นอยู่กับวิทยายุทธที่คุณเลือกเรียนและอาวุธที่คุณเลือกใช้ อีกทั้งตัวละครแต่ละตัวก็ยังมี Traits อันหลากหลายที่สามารถจะส่งให้ Gameplay เปลี่ยนไป ถ้าคุณเป็นผู้ที่มีใจรักการทดลองเหมือนผม ก็เป็นไปได้มากที่คุณจะสนุกกับการสร้างตัวละครในเกมนี้

ถึงตัวเกมจะเป็น RPG แต่ Achievement ของเกมที่คุณปลดล็อกได้ก็จะช่วยให้คุณสามารถปลดล็อก Traits และโบนัสพิเศษเมื่อคุณเริ่มสร้างตัวละครใหม่ในเซฟต่อ ๆ ไป นี่คืออีกจุดหนึ่งที่น่าสนใจเพราะเกม เพราะบาง Traits ของตัวละครสามารถที่จะเปลี่ยน Gameplay ไปได้อย่างมาก และนี่ก็คือจุดที่ทำให้การย้อนกลับมาเล่นซ้ำน่าสนใจมากขึ้นเรื่อย ๆ ในทุก ๆ รอบ (ยกเว้นแต่ว่าคุณจะเกาะ Meta ไม่ยอมปล่อยและไม่ชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ มากนัก) ดังนั้นจะว่าตัวเกมแอบมีความเป็น Rogue-like หน่อย ๆ ก็คงจะได้

อย่างไรก็ตามข้อเสียสำคัญของเกมก็คือตัวเกมภาษาอังกฤษแปลมาไม่สู้จะดีนัก (อย่างน้อยก็ตอนที่ผมเขียนความเห็นนี้) ก็ยังพออ่านได้เข้าใจไม่ถึงกับเลวร้าย แต่ก็ชวนให้รู้สึกขัดใจอยู่บ้างและทำให้เข้าถึงเนื้อหาบางจุดอย่างเช่นปริศนาได้ยาก กระนั้นเราก็ยังสามารถที่จะสนุกกับการผจญภัยได้ไม่ยาก เพราะเนื้อหาส่วนใหญ่ของเกมเป็นสไตน์ Wuxia ที่เราคุ้นชินไม่ได้ซับซ้อนซ่อนเงื่อนอะไรนัก แต่ถ้าคุณเป็นคนที่หงุดหงิดง่ายและต้องการที่จะอ่านภาษาวรรณกรรมเท่านั้น ผมก็ไม่สู้จะแนะนำ

อีกจุดที่อาจจะเป็นข้อเสียได้ก็คือระบบการเล่นของเกมอาจจะไม่ซับซ้อนแต่หลากหลายกว่าที่คิด คุณอาจจำเป็นที่จะต้องใช้เวลาอยู่นานพอสมควรเพื่อที่จะเรียนรู้และเข้าใจระบบของเกม เพราะตัวเกมไม่ได้เททุกอย่างให้คุณในทีเดียว และก็มีหลาย ๆ จุดที่คุณจำเป็นที่จะต้องเรียนรู้และทดลองด้วยตัวเอง มันเป็นอีกหนึ่งความสนุกของเกมแต่ผมก็ไม่คิดว่าผู้เล่นบางท่านที่คุ้นชินกับ RPG ที่ปักหมุดหรือบอกทุกอย่างให้โต้ง ๆ จะชอบใจนัก แต่ถ้าคุณเป็นผู้เล่นสายนักทดลอง นี่ก็ถือได้ว่าเป็นข้อดีมากกว่าข้อเสีย เพราะตลอดการเล่นคุณจะได้พบเจอและเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ตลอดเวลา

โดยรวมแล้ว Hero's Adventure: Road to Passion เป็นเกมเล็ก ๆ ที่ถือได้ว่าคุ้มค่ากับเงินและเวลามาก ๆ ถ้าคุณชอบ RPG ก็ควรที่จะลอง และถ้าคุณชอบเกมแนว Wuxia ก็ยิ่งต้องลอง คุณจะไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน

เพื่อนของคุณในชุดว่ายน้ำแถมเพลง (ที่เริ่มเล่นตอนร่าย)
เพลงมีทั้งเวอร์ชั่นปกติและเวอร์ชั่นใหม่สำหรับเกม ถ้าชอบฟุบุกิก็กดเถอะ

ในจักรวาลกริมดาร์คอันกว้างใหญ่ มีหลายซอกมุมในเอกภพที่แสงแห่งศรัทธาในองค์จักรพรรดิไม่อาจที่จะสาดส่องไปถึง และก็เป็นหน้าที่ของเหล่า Rogue Trader กลุ่มชนผู้ที่ได้รับอำนาจตรงจากองค์จักรพรรดิเพื่อที่จะบุกฝ่าเข้าไปยังดินแดนเถื่อนเหล่านี้เพื่อที่จะก่อร่างสร้างอาณานิคมและขยายอิทธิพลของจักรวรรดิแห่งมวลมนุษย์ออกไป และในเกมนี้คุณก็จะได้รับบทเป็นหนึ่งใน Rogue Trader ผู้ยิ่งใหญ่เพื่อบุกสำรวจมุมหนึ่งของเอกภพที่เรียกว่า Koronus Expanse และปกป้อง (?) มันจากภัยทั้งหลายทั้งมวล...

...หรือไม่แล้วก็หาประโยชน์เข้ากระเป๋าของคุณเอง และกลายเป็นไอ้พวกนอกรีตที่นำพามาซึ่งความวิบัติสำหรับเพื่อนมนุษย์

40K Rogue Trader เป็นอีกหนึ่งเกมจากค่าย Owlcat ผู้พัฒนาที่มีชื่อขึ้นมาจาก Pathfinder ทั้งสองภาค โดยในครั้งนี้ฉากหลังของเกมก็คือจักรวาลกริมดาร์ค โดยตัวเกมยังคงเป็น CRPG และอ้างอิงกฎการเล่นจาก Pen&Paper ที่มีชื่อเดียวกัน ทว่าข้อแตกต่างระหว่างเกมนี้กับเกมก่อนหน้าไม่ได้มีเพียงแค่ฉากหลัง เพราะในครั้งนี้ Owlcat ตัดสินใจที่จะทำเกมเป็น Turn-based เต็มตัว ไม่ได้เป็นลูกครึ่งเหมือนกับเกมก่อน ๆ ของพวกเขาอีกแล้ว ซึ่งถ้าคุณถามความเห็นของผม ส่วนตัวผมที่เล่นมาหลายสิบชั่วโมงก็มองว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง เพราะมันช่วยให้ผู้พัฒนาสามารถที่จะออกแบบการต่อสู้ในแต่ละจุดออกมาได้สะดวกและน่าสนใจมากยิ่งขึ้นโดยที่ไม่ต้องห่วงว่าจะส่งผลอย่างไรต่ออีกระบบ ดังนั้นถ้าคุณชอบ CRPG แบบ Turn-based นี่ก็คือหนึ่งในเกมแนวนี้ที่คุณจะพบได้บนท้องตลาด

และในเมื่อตัวเกมเป็น CRPG จุดเด่นสำคัญของเกมจึงเปิดโอกาสเต็มที่ให้คุณสามารถที่จะสร้างตัวละครของคุณขึ้นมา และพัฒนาตัวละครให้เป็นในสิ่งที่คุณอยากจะให้พวกเขาเป็น ต่อให้ตัวละครจะเป็นคลาสเดียวกัน แต่ปูมหลังและทักษะที่คุณเลือกให้พวกเขาตอนเลเวลอัพ ก็สามารถที่จะเปลี่ยนบทบาทของตัวละครที่มีคลาสเดียวกันให้ต่างออกไปได้อย่างสิ้นเชิง ระบบพัฒนาตัวละครในเกมสามารถที่จะทำได้หลากหลาย เข้าถึงง่ายและสนุกมาก (ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะในเกมนี้ตัวละครเลเวลอัพค่อนข้างจะถี่มาก) ดังนั้นถ้าคุณเป็นพวกที่ชอบสร้าง Build หรือสร้างทีม ระบบพัฒนาตัวละครในเกมนี้ก็คงจะถูกจริตคุณเป็นอย่างมาก

อย่างไรก็ตามในเมื่อเกมเป็น CRPG ดังนั้นคุณจึงจำเป็นที่จะต้องอ่านและอ่าน คุณอาจจะได้ใช้เวลาในเกมนี้ส่วนใหญ่หมดไปกับการอ่านเนื้อหามากกว่าสู้ ดังนั้นถ้าภาษาของคุณไม่แข็งแรงหรือไม่รักการอ่านสักเท่าไหร่ ผมก็อยากที่จะให้คุณเลี่ยงขาดจากเกมนี้ แต่ถ้าคุณไม่มีปัญหาในเรื่องนี้ ผมก็อยากที่จะแนะนำเป็นอย่างยิ่งโดยเฉพาะผู้ที่หลงใหลใน Lore ของ 40K เพราะตัวเกมเต็มไปด้วยเรื่องราวมากมายที่ถูกเล่าผ่านมุมมองที่คุณอาจจะไม่เคยเห็นมาก่อนตอนที่เล่น Wargame หรือเกมอื่น ๆ มันเป็นมุมมองที่ประหลาดแต่น่าสนใจเอาเรื่อง

สำหรับทางเลือกที่คุณจะได้พบในเกมนั้นก็มีความเป็นไปได้อยู่มากพอสมควรในแต่ละเควสที่คุณจะได้พบ แต่โดยปกติแล้วทางเลือกก็มักจะแบ่งออกเป็นสามกลุ่ม คือสายศรัทธา (ในองค์จักรพรรดิ), สายอิสรชน และพวกนอกรีต ตัวเกมเปิดโอกาสให้คุณเลือกเป็นสิ่งที่คุณอยากจะเป็นได้อย่างสมบทบาท ยกตัวอย่างเช่นถ้าคุณเป็นสายศรัทธา คุณก็สามารถที่จะจับเผาทุกอย่างที่ขวางหน้าได้แม้แต่พวกนอกรีตบนเรือของคุณเอง ดังนั้นถ้าคุณชอบในเกมสวมบทและไม่ได้ใส่ใจเรื่อง Min-Max มากนัก คุณก็คงจะสนุกกับเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ได้พบในเกมเอามาก ๆ

นอกจากการออกผจญภัยไปทั่วแบบ CRPG แล้ว ตัวเกมก็ยังมีเรื่องราวอีกมากให้คุณได้ทำ เช่นควบยานไปยิงกับศัตรูในอวกาศ ออกสำรวจระบบดาวที่ไม่เคยมีใครไปถึง หรือสร้างอาณาจักรของคุณเอง ฯลฯ คุณจะมีอิสระมากขึ้นหลังจากที่ล่วงเข้าสู่ ACT2 ของเกม (โดยปกติแล้วก็น่าจะใช้เวลาประมาณ 10-20 ชั่วโมง ขึ้นอยู่กับว่าคุณอ่านได้ไวแค่ไหน ถ้ากดข้ามก็จะเร็วกว่านั้นมาก แต่ถ้าคุณจะทำอย่างนั้นในเกม CRPG ก็อย่าเล่นเลยดีกว่า) แต่ความเห็นที่คุณมีต่อระบบย่อยเหล่านี้อาจจะแตกต่างออกไปในแต่ละบุคคล ผมจึงไม่อยากที่จะออกความเห็นเกี่ยวกับมันสักเท่าไหร่นอกไปจากผมรู้สึกพอใจในภาพรวมของเกม

ถึงจะมีเรื่องให้ชมมากมาย ในช่วงวันแรก ๆ นี้ก็ยังมีเรื่องจุกจิกเยอะแยะให้ได้พบตามสไตน์เกมจากค่าย Owlcat โดยตัวเกมก็มีบัคที่น่าขัดใจค่อนข้างเยอะ อีกทั้งยังมีปัญหาเรื่องประสิทธิภาพเพราะทีมยังคงใช้เอนจิ้น Unity ที่เราต่างก็รู้กันว่าไม่ใช่เอนจิ้นที่เสถียรเลยสักนิด (แถมยังสามารถที่จะเป็นภัยกับ PC สุดรักของคุณได้ด้วยถ้าเล่นไม่ระวัง) ดังนั้นต่อให้คุณจะมีเครื่องสุดแรง ก็เป็นไปได้ว่าคุณจะเจอเฟรมเรตร่วงในบางแห่ง และหวังเป็นอย่างยิ่งว่า Owlcat จะเร่งแก้ไข ผมเห็นคนบ่นเรื่องบัคทำให้แคมเปญล่มได้ด้วย แต่ผมโชคดีพอที่ยังไม่เจออะไรแบบนั้น

โดยรวมแล้ว Warhammer 40K: Rogue Trader คือหนึ่งในเกมที่ชาว CRPG "ต้องลอง" หรือถ้าคุณเป็นชาว 40K ผู้รักใน Lore และไม่มีปัญหากับการอ่าน นี่ก็เป็นเกมที่คุณควรจะได้สัมผัสสักครั้งเช่นกัน และแน่นอนว่าเราไม่แนะนำอย่างยิ่งสำหรับท่านที่ไม่มีความอดทนกับการอ่านสักเท่าใดนัก

ปล. ความเห็นถูกให้ไว้ในวันที่ 12/12/2023 หลายสิ่งหลายอย่างน่าจะเปลี่ยนไปเยอะในหลายเดือนถัดจากนี้

HoloParade ก็คือเกมแรกของ holo Indie อันเป็นเซอร์เคิลใต้การดูแลของ Cover Corporation ที่เปิดโอกาสให้เหล่านักพัฒนาอินดี้สามารถที่จะหาเงินจากเกมแฟนเมดที่สร้างโดยอิงจากสาว ๆ Hololive ได้ และถ้าคุณถามความเห็นจากผม เกมนี้ก็จัดได้ว่าเป็นก้าวแรกที่ดีทีเดียว

มองผ่าน ๆ HoloParade นั้นก็แลดูน่าจะเป็นเกมแนว TD ง่าย ๆ ที่คุณจะต้องปล่อยสมุนออกมาเพื่อดันแถวตัวละครที่พุ่งเข้าปะทะกันและทำลายฐานอีกฝ่ายให้ได้ แต่พอลองเหลียวลงไปอ่านรีวิวจากผู้เล่นหลาย ๆ ท่านที่กดคะแนนแง่ลบ ผมก็พบว่าระบบของเกมมันซับซ้อนกว่าที่ผมเคยมองว่ามันเป็นมาก ซับซ้อนถึงขนาดที่ผู้เล่นบางท่านอาจจะเข้าไม่ถึงระบบพื้นฐานและหลงผิดคิดว่าระบบเกมนั้นแย่

ถ้าคุณหยุดอ่าน Tutorial เราก็จะมีโอกาสพบว่าสิ่งที่เกมต้องการให้เราทำก็คือ "สร้างวงพาเหรด" ขึ้นจากตัวละครที่ใช้เครื่องดนตรีนา ๆ ชนิด โดยเมื่อมีตัวละครที่ใช้เครื่องดนตรีต่างกันอยู่ในสนาม นอกจากวงพาเหรดจะได้รับบัพตอนต่อสู้ พาเหรดก็จะได้ Voltage Level ที่ช่วยเร่งค่า Motivation (ค่าร่ายเพื่อใช้เรียกตัวละคร) ให้สูงขึ้นด้วย (Voltage lv. จะไม่ลดเมื่อสมุนถูกตีสลบ Buff แค่หาย แต่ Voltage จะสูงขึ้นตามจำนวนเครื่องดนตรีสูงสุดในสนามเท่านั้น สูงสุดคือ 8)

ดังนั้นถ้าเราต้องการที่จะเรียกสาว ๆ (ที่ล้วนแต่มีค่าร่ายสูง) ร่วมพาเหรด เราจึงจำเป็นที่จะต้องเร่ง Voltage Level ด้วยการส่งเครื่องดนตรีหลากชนิด โดยปกติแล้ว Voltage Lv.7 (ทำได้โดยมีเครื่องดนตรี 7 ชิ้นในสนาม) ก็มักที่จะกินเวลาเพียงชั่วครู่เท่านั้นถ้าคุณจัด Formation (ทีม) ไม่ได้แย่มากมายนัก โดยองค์ประกอบทีมก็สามารถที่จะทำได้หลากหลายขึ้นอยู่กับสาว ๆ ที่คุณใช้เป็นหลัก (เช่น อินะจะเด่นถ้าใช้ร่วมกับสมุนตีเป็นกลุ่ม หรือโนเอลจะช่วยเสริมแกร่งให้พวกตัวแทงค์ได้ดีมาก ๆ)

[หมายเหตุ: อัพเดทล่าสุดของเดือนเมษายน ตัวเกมเปลี่ยนไปเร่ง Motivation ได้ด้วยการอัพเกรด A-chan ซึ่งนางไม่ได้นั่งโต๊ะรากงอกเฉย ๆ แต่ยังยิงบีมเพื่อป้องกันตัวเองได้ด้วย ดังนั้นเมื่อเริ่มเกม สิ่งแรกที่เราควรทำจึงเป็นการอัพเกรด A-chan ก่อนและใช้แฟนสักตัวช่วยบล็อกแถวศัตรู เมื่อ A-chan ถึง lv.8 เป็นเรื่องง่ายมาก ๆ เลยที่จะเรียกสาว ๆ ออกมาช่วยรบ แต่เครื่องดนตรีก็ยังสำคัญเพราะมันช่วย Buff วงของเราได้เยอะมาก]

ในเกมอาจจะมีเอ่ยถึงบ้างเรื่องศัตรูที่มีออร่าหลากสี (หรือก็ธาตุในเกมนี้) แต่ถ้าคุณจัดทีมมาดี คุณก็แทบจะไม่ต้องกังวลในเรื่องนี้มากมายนัก อย่างไรก็ตามถ้าออร่าถูกสี ผมก็ไม่ปฏิเสธว่ามันสามารถที่จะช่วยให้ชีวิตของคุณง่ายขึ้นในฉากนั้น

คุณไม่จำเป็นที่จะต้องจ่ายเพิ่มใด ๆ หลังจากซื้อเกม เพราะตัวละครทั้งหมดสามารถที่จะปลดล็อกได้ผ่านกาชาในเกมที่ใช้ตั๋วซึ่งได้จากการเล่น โดยตั๋วเหล่านี้ก็มีให้เมื่อเล่นผ่านฉากหรือดร็อปแบบสุ่มเมื่อจบฉาก ก็เหมือนเกมกาชาอื่น ๆ ตัวละครของคุณจะแข็งแกร่งขึ้นเมื่อจั่วเจอซ้ำ และแน่นอนว่าตัวเกมมีระบบการันตี ดังนั้นไม่ต้องกลัวว่าคุณจะพลาดสาวคนไหน (ในขณะที่โพสต์ความเห็นนี้ ผมเล่นไป 8 ชั่วโมงนิดหน่อย ก็ได้ทั้ง Gen3 กับ Myth ครบแล้ว) และถ้าเกมเริ่มยาก เราก็สามารถที่จะอัพเกรดตัวละครได้ด้วยเงินในเกมเช่นกัน

[หมายเหตุ: อัพเดทเดือนเมษาฯ มีการขายชุดว่ายน้ำของฟุบุกิ แต่ราคาก็สมเหตุสมผล และก็เป็นแค่ Skin ซึ่งไม่มีผลต่อการเล่นใด ๆ ดังนั้นจะช่วยสนับสนุนหรือไม่ก็ได้ครับ]

ที่น่าพอใจคือเมื่อเล่น ๆ ไป ตัวเกมก็มีระบบเพิ่มเข้ามาอีกทีละนิดละหน่อย ยกตัวอย่างเช่น PR ที่ช่วยให้คุณสามารถหาทุนผ่านเงินมาใช้ได้ผ่านการโปรโมตขบวนพาเหรดไอดอลของเรา หรือระบบทัวร์ ที่ถูกสร้างมาเพื่อเวียนฉาก เป็นเกมเล็ก ๆ ที่มีคอนเทนต์เยอะกว่าที่ผมคาดไว้มาก

เหมือนดังเช่นที่กล่าวไป HoloParade เป็นเกมที่เล่นได้เพลิน ๆ แต่ก็มี Strategy มากกว่าที่คาด ถ้าคุณชอบเกมแนว TD ชิว ๆ และสาว ๆ Hololive นี่ก็เป็นเกมที่คุณควรจะโดน และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าตัวเกมจะมีอัพเดทตัวละครในเจนอื่นเพิ่มทีหลัง (ขายเป็น DLC ก็เอา ขอแค่ให้มี)

"อารมณ์ที่เก่าแก่และทรงอิทธิพลที่สุดสำหรับมนุษย์ก็คือความกลัว และความกลัวที่เก่าแก่และทรงอิทธิพลที่สุดก็คือความกลัวในสิ่งที่เราไม่รู้จัก"
- เอช. พี. เลิฟคราฟท์

เรื่องราวของเราได้เริ่มต้นขึ้นในปี 1936 เมื่อคุณถูกฟ้าฝนซัดไปเกยตื้นอยู่ริมหาด คุณไม่มีสิ่งใดเหลือติดตัวมาเลยนอกจากสมุดบันทึกเปียก ๆ กับร่างกายอันชุ่มฉ่ำ และจิตวิญญาณของคุณ บนชายหาดอันโดดเดี่ยว คุณได้ใช้เวลาอยู่ครู่ใหญ่เพื่อที่ระลึกว่าคุณได้ไปอยู่ยังที่แห่งนั้นได้อย่างไร และคุณก็ได้รับคำตอบ คุณได้เดินทางมายังสถานที่อันกันดารแห่งนั้นที่นี่เพื่อรับงานใหม่ในฐานะบรรณารักษ์ แต่ปัญหาก็คือบ้านใหม่ของคุณเคยพบเจอกับอัคคีภัยและเหลืออยู่ในสภาพที่ไม่สู้จะดีนัก คุณในฐานะบรรณารักษ์จึงจำเป็นที่จะต้องฟื้นฟูหอสมุดแห่งนั้นกลับขึ้นมาใหม่...

...แต่เรื่องราวจะดำเนินไปเช่นไรนั่นก็ขึ้นอยู่กับคุณ เราต้องขอเตือนว่าหอสมุดแห่งนี้เต็มไปด้วยศาสตร์ต้องห้ามที่มนุษย์ไปควรเข้าถึง เพราะมันอาจจะเปลี่ยนคุณให้กลายไปเป็นอีกสิ่งหนึ่งหรือไม่ก็จมลงสู่ความบ้าคลั่งตลอดกาล

ส่วนตัวผมเองในฐานะนักอ่าน ผมใช้เวลาไปไม่น้อยกับ Sunless Sea และ Cultist Simulator ซึ่งเนื้อหาส่วนใหญ่ของเกมเหล่านั้นก็ได้ถูกเขียนและสร้างขึ้นโดยคุณ Alexis Kennedy ผู้สร้างเกมนี้ ดังนั้นผมจึงตั้งตารอ BOOK OF HOURS มานานมาก และมันก็เป็นเกมที่คุ้มค่าอย่างมากกับการรอคอย

ก็เหมือนดังเช่น Cultist Simulator ที่เป็นเหมือนกับเวอร์ชั่นต้นแบบของเกมนี้ รูปแบบการเล่นหลัก ๆ ของ BOH ก็ยังคงเป็นการใช้ไพ่ในมือที่มือเพื่อที่จะนำมาผสมกันหรือทำปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมในเกมเพื่อที่จะปลดล็อคการ์ดใบใหม่มาใช้

ออกจะฟังดูน่าเบื่อ แต่จุดเด่นของ BOH ก็คือเนื้อหา โลกฉากหลัง และเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่คุณจะได้พบซึ่งถูกบอกเล่าผ่านตัวอักษร คุณภาพงานเขียนภายในเกมจัดได้ว่าเยี่ยมยอด มันเหมือนกับวรรณกรรมชั้นดีสักเล่มที่สามารถสนองตอบและเปลี่ยนเนื้อหาได้ไปตามความต้องการของคุณ ดังนั้นถ้าคุณอยากที่จะเล่นมันให้สนุก คุณก็จำเป็นที่จะต้องมีรักการอ่านและมีทักษะทางภาษาที่ดีในระดับหนึ่ง เพราะมีหลายสิ่งในเกมที่จำเป็นจะต้องอาศัยการอ่าน และคุณอาจจะเผลอใช้การ์ดพลาดถ้ามัวแต่พึ่งพา UI ของเกมโดยที่ไม่ได้อ่าน ยกตัวอย่างก็เช่นในช่วงต้นเกม คุณสามารถที่พัฒนาทักษะเริ่มต้นได้ถึงเลเวล 3 แต่ถ้าคุณไม่ได้หยุดอ่าน คุณก็อาจจะเสียบทเรียนที่มีไปฟรี ๆ และพัฒนาทักษะได้แค่ระดับ 2 เท่านั้น

คุณจะได้ใช้เวลาใน BOH หมดไปกับการฟื้นฟูหอสมุด (โดยอาศัยความช่วยเหลือจากคนท้องถิ่น) พัฒนาทักษะของคุณ (ด้วยการเรียนรู้ความลับจากหนังสือ) และทำหน้าที่บรรณารักษ์ให้สมบูรณ์ด้วยการค้นหาหนังสือเพื่อมอบให้แก่ผู้ที่แวะเวียนมาเยี่ยมเยือนในต่างฤดูกาล (ตัวเกมมีสภาพอากาศและฤดูกาล ซึ่งส่งผลมากต่อประสบการณ์การเล่นของคุณ) ตัวเกมนั้นค่อนข้างที่จะชิวกว่า Cultist Simulator มาก คุณจึงมีเวลาเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ได้มากเท่าที่คุณต้องการ และสามารถที่จะลองผิดลองถูกได้หลายอย่าง คุณสามารถที่จะย้อนกลับมาเล่นซ้ำได้หลายครั้งด้วยปูมหลังของบรรณารักษ์ที่ต่างออกไป

ข้อแตกต่างที่สำคัญที่สุดระหว่าง BOH และ CS ก็คือ BOH นั้นมีจุดเด่นของเกมกระดานมากกว่า CS ที่เป็นเกมเรียงไพ่ เพราะภายในเกมนอกจากจะมีสถานที่สำคัญให้สำรวจ ภายในหอสมุดก็ยังมีไอเท็มและเฟอร์นิเจอร์ต่าง ๆ ที่คุณสามารถปฏิสัมพันธ์ได้ แน่นอนว่าคุณสามารถที่จะปรับเปลี่ยนหรือตกแต่งพื้นที่ต่าง ๆ ของหอสมุดได้ตามความต้องการ และผมก็อยากที่จะแนะนำให้จัดพื้นที่ต่าง ๆ ให้เป็นระเบียบ โดยเฉพาะในกรณีของหนังสือที่จะเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเกมดำเนินไป มิฉะนั้นแล้วชีวิตของคุณจะยุ่งเหยิงวุ่นวายจนทำให้คุณรู้สึกคล้ายจะเป็นบ้าได้

โดยรวมแล้ว BOOK OF HOURS คือเกมที่ผมอยากจะให้ทุกท่านได้ลองสักครั้งโดยเฉพาะสำหรับท่านที่รักการอ่าน มันคือหนึ่งในเกมที่ประหลาดที่สุดบนท้องตลาด และน่าจะมอบประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมอย่างประหลาดให้กับคุณได้อย่างไม่มีวันลืม