İncelemeyi iki kısma ayıracağım: Hikaye ve oynanış.


Oyunun çoğunluğu hikayeden oluşuyor. Oynanış kısmı geriye atılıp, diyaloglar ve plot öne çıkarılmış. Diyalogların çoğunluğu Main Heroine'le (Nero, Tamamo veya Altera) yapılıyor. Ana hikayede, takımlardaki yan karakterlere neredeyse hiç yer verilmemiş. Bu yüzden ilk uyarım şu olacak: Eğer yan karakterlerden ilginizi çekenler olduğu için alıyorsanız, almayın. Yan karakterler için Side Stories kısmı açılmış ama -bana sorarsanız- onlar da aşırı yetersiz. Tüm plot, başta Altera olmak üzere, Nero-Tamamo-Altera üçlüsüyle alakalı. Yani eğer bu üçlüyü çok da sevmiyorsanız oyunun hikaye kısmını pek beğenmeyeceksinizdir.
Çünkü oyunun en zayıf, ve en büyük (belki de tek büyük) problemi sizi istemediğiniz karakterler ile oynamak zorunda bırakması. Nero ve Tamamo karakterlerini hiç sevmeyen, hatta nefret eden biri olarak bu kusur çok fazla gözüme battı. Eğer sadece plot için orda olsalar, yine anlayacağım, "Tamam, anladım. Bunlar plot için burdalar, önemli değil." diyeceğim ama o da değil maalesef. Nero ve Tamamo karakterlerinin /EXTELLA oyununda bulunmasının iki sebebi olabilir: /EXTRA oyununda seçilebilir karakterlerden biri olmaları, dolayısıyla /EXTELLA da /EXTRA sequeli olduğu için, sequele eklenmeleri ve ikinci sebep ise: fanservis. Şimdi, ilk sebebi tam olarak geçerli bulmuyorum çünkü Nameless (Archer) karakteri de /EXTRA oyununda seçilebilir bir karakterdi ama ona özel bir Arc yok. Bu yüzden Nero ve Tamamo karakterlerinin oyunda bulunmasının tek sebebi, fanservis oluyor. Plot tamamen Altera (3. yani en son oynayabildiğiniz heroine) ile alakalı. Bize Flame Poem ve Orchid Poem Arclar'ında (Nero ve Tamamo) sundukları bilginin tamamı Dawn Arc'ında (Altera) tekrarlanıyor, hatta tekrarlanmak kalmayıp daha iyi bir şekilde anlatılıyor. İnsan da ister istemez "Eee, bu Flame Poem ve Orchid Poem Arcları ne işe yaradı o zaman?" diyor. Şu kadarını söyleyebilirim ki: Flame Poem ve Orchid Poem Arclarını atlayıp Dawn Arc'a geçerseniz -ufak detaylar harici- hiçbir şey kaybetmezsiniz. Çünkü plotun ne Nero ne de Tamamo'yla bir alakası var. Her neyse, bu konu hakkında epey konuştum ama uyarmam gerekliydi.
/EXTRA'nın aksine ana karakter apaçık olanı belirtmekten fazlasını yapıyor, gayet güzel monologları var ve şahsen bu monologları, oyundaki birçok diyalogtan daha çok beğendim. Oyun, ana tema olarak bir "White Maiden'in" sembolik hikayesini ve insanı oluşturan üç parçayı işliyor: "Mind", "Body" ve "Soul". İlki pek ilginç gelmese de oyun, harika anlatımı sayesinde böyle bir konuyu bile güzel bir şekilde işleyebilmiş. Dawn Arc'ı insana bambaşka duygular yaşattırabiliyor.
En son olarak Golden Poem Arc'ına gelirsek: Oyun, bizi başta oynadığımız "plotla alakasız heroine" olan Nero ile yeniden oynattırmak zorunda bırakıyor ve asıl hikayeyi bir kenara bırakıp fanservise geri döndürüyor. Bu Arc, Flame Poem ve Orchid Poem'den daha iyiydi ama finalinde baya bir güldüm. Epik bir final falan bekliyordum ama karşıma çıkan şey: Çocuksu bir karakterin kostüm değiştirerek beni güldürmesi oldu. Her neyse, finali pek iyi olmasa da finalden önceki sahne duygu dolu ve çok güzel bir sahneydi. Genel olarak şöyle bir sıralamaya yapabilirim: Dawn>Golden Poem>Orchid Poem>Flame Poem. Tabii ki bu sıralama, sizin zevkinize ve karakterlere sempatinize göre değişebilir. Ben sadece kendim için bu sıralamayı yaptım. Eğer objektif bir şekilde yapmam gerekirse, Golden Poem ile Dawn Arcları yer değiştirir. Bu arada, daha önce de belirttiğim gibi, oyun size karakterleri zorla oynattırıyor. Yani bu Arcları şu sırayla oynayıp, sonraki Arcı açmak zorundasınız: Flame Poem (Nero)>Orchid Poem (Tamamo)>Dawn (Altera)>Golden Poem (Nero).
Her neyse, toplamak gerekirse: oyunun hikayesi güzeldi, tek eksiği Flame Poem ve Orchid Poem Arclarının anlamsızlığı ve boşluğuydu. Konuyu sevmeseniz bile ana karakterin monologlarını, yani yazarın anlatım tarzını beğeneceğinizi düşünüyorum.


Hayatımda ilk defa musou oynayan biri olarak beğendiğimi söyleyebilirim. Tabii ki oynanış kendini fazlasıyla tekrarlıyor fakat oynanış çok az olduğu için bundan rahatsız olmuyorsunuz, en azından ana hikayeyi oynarken yani. Eklenmesi ve değiştirilmesi gereken şeyler hakkında kısa bir şeyler yazmam gerekirse:

• Savaş sırasında generalleri yönetebilmeliyiz, Nero bir imparator ve Tamamo bir kraliçe olarak anılıyor fakat nedense oyunda generallerimize emir verme gibi bir seçeneğimiz yok.
  
• Oyun içinde oynayabileceğimiz karakterler "Change" yeteneği bulunan bir Code Cast ile değiştirilebiliyor sadece, bu böyle olmamalı. Oyuncuya özgürlük vermek için basit bir kısayol tuşuyla oyuncu istediği zaman vice-generale geçebilmeli.
  
• Zorluk tam anlamıyla acınası, normal zorlukta oynuyorsanız hiç zorlanmadan bitirebilirsiniz, hayatımda ilk defa musou türü oynadım fakat zorluk namına bir şey göremedim. Sadece düşmanların canını yükseltip erken seviyelerde zor kesilebilmelerini sağlamışlar. Belli bir seviyeye geldiniz mi düşmanları tereyağı gibi kesebiliyorsunuz, ilk defa oynadığınız karakterle -1 level olduğunuz için- kesmesi çok daha uzun sürüyor tabii. Kısacası zorluk seviyesini Hard seçerken tereddüt etmeyin.