Recent reviews by Nymbris

Until Then...

Çıkışından aylar önce, soğuk ama bir o kadar da sıcak evimde otururken karşıma çıkan o oyun. Sahip olduğu sanat tarzı ilk görüşte beni kendine bağlamayı başardı. Demo'yu yaklaşık 3 kere oynadım baştan sona ve her seferinde aynı keyfi almayı başardım. Çıkış günü geldiğinde ise fiyatı biraz tuzlu olmasına rağmen verip aldım ve şu anda saat 01.23 sularında, oyunu bitirdim.

İnceleme yazmaktan ziyade günlüğümde bir sayfaymışçasına yazacağım ki okurken daha içten ve samimi olsun. Oyunun 3 actından ilkini bitirdiğim için düşüncelerimi daha sonra, diğer actları oynadıktan (2 kere daha bitirdikten sonra) editle bu yazımın altına eklerim. Şu anlık düşüncelerim oyunun ne kadar içten, hoş, samimi ve güzel yazıldığı olacak. Karakterler ve yaşadıkları çevre, hiç yabancı hissettirmiyor. 2014-2015 yıllarında geçen kısımları tıpkı o yılların bize şu anda yaşattığı nostalji gibi sıcacık ve hoş. Karakterler, yazım olarak geri kalanlar olsa da odaklanmak istedikleri karakterlere oyun çok iyi odaklanmış. (Biri hariç.)

Oyun gerçekten hikaye anlatımını, evreniyle birlikte çok güzel kurgulamış. Arkada dönen olayların merkezinin siz olmadığınızı hep hatırlatıyor, tıpkı gerçek hayattaki gibi. İç ısıtan müzikleriyle de çok güzel desteklenmiş.

İnteraktif kısımları ise ayrı hoş, sosyal medyada gezmek, minigame'leri bizzat oynamak ve daha niceleri. Karakterleri ve evreninin olabildiğince "yaşıyor" oluşunu vermiş oyuncuya.

Yazıyı, az önce de bahsettiğim diğer 2 actı oynadıktan sonra güncelleyeceğim fakat asla değişmeyecek olan bir düşüncem var ise oyunun hakkında o da şudur: Kesinlikle denenmesi gereken bir eser.


Edit 1: İkinci sondan sonra yazacağım demiştim saat 01.35 (16.07.2024) civarında 2. sonu almış bulunmaktayım, geriye kaldı 1 tane. Bu ilk run'a göre daha kısa bir run'dı, sebebini söylersersem spoiler olur o yüzden susayım. İlk 3 chapter biraz "hızlı" geçti, her şey sanki çok çabuk oluyor, içi boş geçiyor gibiydi fakat son 2 chapter ile çok güzel bir şekilde bağladılar. Oyun, merkezine aldığı temaya bağlılığını her şekilde yansıtıyor. Şu an bir benzetme yapmak isterdim ama vurucu olması açısından son editime saklayacağım onu :)

Edit 2: "The world hasn't ended yet." ile başlayacağım çünkü an itibari ile (17.07.2024 02.30 civarı) oyunu bitirdim. Sonu hakkında basit bir söz söylemem gerekirse, yeterli bi sondu. Oyun vermek istediği mesajı, defalarca kez ve bu kısımda son kez olmak üzere verdi. İnsan bağları, bağlarımız hakkında, arkadaşlık,aile, aklınıza gelebilecek her şeyi içinde barındıran, fedakarlıklarla dolu bir şekilde bitirdik.

Yüzlerce evrenden sadece birinde birlikte olamadılar belki ama yine de değer verdikleri şeyleri korumayı başardılar.

Son Söz: Oyunu, demosu yayınlandığından beri takip ediyorum, demoyu bitirdiğim ilk an bu oyunun bir şaheser olacağını söylemiştim. Yanıldım mı? Hayır. Oynadığım, en eşsiz oyunlardan biriydi. Zayıf yanları var mıydı? Evet ama bu bir engel değil. Oyunun da vermek istediği mesaj bu zaten.

Hatalara, engellere rağmen yaşıyoruz, deniyoruz yaşamayı. Önemli olan da bu değil midir zaten?

Yazıyı daha da uzatmak isterdim fakat kelimelerimi birleştiremiyorum, o denli güzel bir oyundu Until Then.

Yazımda bahsettiğim sona sakladığım şeyi de yazayım:

Filipino Steins;Gate :P

Denizli'de ben.

11/10

Öncelikle oyunu beğendiğimi söylemeliyim, kısa ve öz bir oyun olmuş, özellikle son sekansı oynamak gerçekten keyifliydi.
Elbette oyunun eksikleri vardı fakat bir "ilk visual novel"'a göre gayet beğendiğimi söylemeliyim. Tek bir kişinin geliştirmiş olmasını da göz önünde bulundurursam gayet başarılı.

Üç parçada değerlendirmek istiyorum oyunu, hikaye/sanat tarzı/müzikler şeklinde.

Hikaye: Öncelikle hikaye normal bir visual novel edasıyla başlıyor, karakterlerimizi tanıyoruz ve devam ediyoruz, temposu gayet güzel ama son sekans biraz daha yedirilse hikayeye ve karakterlerin, özellikle Lora'nın, geçmişi hakkında bilgiler edinmeyi isterdim açıkçası. Hikaye bunları vermiyor değil fakat görsel anlamda da görmek isterdim ama gayet keyif alarak okuduğumu söylemeliyim.

Sanat Tarzı: Oyunun spriteları oldukça göze hitap ediyor, birkaç kısım sırıtmasına rağmen oldukça bakması hoş bir oyun olduğunu, özellikle de arkaplana eklenen küçük detayları görmek hoşuma gitti. Karakter dizaynları oldukça hoş olmuş umarım daha da gelişir.

Müzikler: Müzikler ortamın havasını iyi yansıtıyordu, o atmosferi gerçekten insana işleyen müzikler vardı. Müzik kısmı hakkında konuşmaya gerek yok çünkü gayet iyi bir işti bana göre.


Uzun lafın kısası, oyunu beğendim. Tek bir kişinin böyle bir projeyi önümüze sunması oldukça takdir edilesi. Fakat dediğim gibi ne kadar övsek de birkaç göze batan kısım vardı ama tekrar ve tekrar söylediğim gibi yapımcının "ilk visual novel" projesi olmasına karşın bunlar o kadar da büyük hatalar değiller. Keyifle okudum, hoş bir deneyimdi, Fiyatı da gayet uygun. Umarım bu işe devam edersiniz, Türk bir yapımcının visual novelını oynamak ayrı keyifliyidi :)

8/10

Good genes should be kept in the family, right?

a.

Küçüklüğümden beri en sevdiğim Metal Slug oyunu, müzikleri ile, finali ile beni kendine bağlayan mükemmel bir yapım. Çok kanser olması dışında bir şaheser.

Denizli'de hayat aynen böyle!

yerim

Nao Tomori, gözlerimi üzerinden alamıyorum senin. O güzel mavi gözlerin, saçlarının eşsiz oluşu ve rengi, akıllı oluşun, şirin oluşun ve kurnaz oluşun beni sana çekiyor. Gözlerin beni o kadar büyülüyor ki, 6 yıldır hala senden kopamadım. Başka bir waifu beğensem bile gün sonunda döndüğüm evim senin biriciğim. Animeyi ilk bitirdiğimde 2 gün depresyona girmiştim çünkü sana çok bağlandım sana o anda. Sana bakınca verdiğin o huzur pahabiçilemez, çok esşizsin. Seni çok seviyorum Nao, iyi ki varsın ve iyi ki benimsin.

Taşaklı oyun çok iyi amk.