3 people found this review helpful
Recommended
0.0 hrs last two weeks / 36.2 hrs on record
Posted: 17 Feb @ 2:44am
Updated: 17 Feb @ 2:53am

Arkane'nin başyapıtı
Dishonored klasik intikam ve ihanet hikayesinden nasibini almış bir gizlilik+aksiyon oyunu ama bunu fena sayılmayacak bir şekilde işlemiş o yüzden hikaye oyunu oynarken baymıyor ve sonuna kadar götürüyor. Tabii bu tarz bir oyundan bahsederken hikaye genelde ön planda olmaz. Bize sunduğu şeylere(Mekanik, bölüm dizaynı, sihirlerin/özelliklerin kullanım şekli...) bakarız. İzin verirseniz soru-cevap şeklindeki incelememize geçelim.

Peki ya Dishonored ta başından beri bize söylenen ''tamamiyle özgür bir oyun'' sözünü yerine getirebilmiş mi?/Bölüm dizaynı nasıl olmuş?
Bu sorunun cevabı: Evet.
Dishonored'in bölümleri içinde sunulan oynanış farklılığı oyunun en vurucu noktalarından birisi olmuş. Girdiğimiz her bölümde büyüleri denklem dışına itersek bir bölümü 5 ila 10 farklı bir biçimde bitirebiliyoruz ve bu denkleme büyüler dahil olunca oynanış şeklini onlarca farklı bir biçime çıkararak istediğimiz şekilde bu oyunu oynayabiliyoruz. Benim favori oynama biçimim shadow kill+dark vision özelliklerini kullanan bir suikastçi olup önüme çıkan herkesi sessizce yok etmek oldu ve isteseydim bunu sesli bir şekilde de yapabilirdim ama kaos seviyesini düşük tutarak iyi sonu almak benim için öncelikti o yüzden bu oyun tarzını seçtim. İkinci favorimse şuydu: Blink+Bend time+Shadow kill özelliklerini kullanmak. Bend time ile zamanı durdurup ardından blinkle düşmanlarımın arkasına gidiyordum ve kılıcımla işlerini bitirip cesetlerini shadow kill ile yok ediyordum ve ardından kimseye yakalanmadan tekrar blinkle dikkat çekmeyeceğim bir yere kaçıyordum. Tabii şimdi özelliklerden bahsettik ama özellikler dışında harita üzerinde bir sürü farklı şekilde bu oyunu oynayabilirsiniz örnek olaraktan : çok sevdiğim düşme suikastlerini, sessizce havalandırma+lağımlardan gitme, çatılardan kimseye çaktırmadan gitmek, harita zemininden yapılara saklanarak veya ara sokaklardan gitmek...
Daha sayamayacağım birçok oynanış şeklini barındıran eşsiz bir deneyim. Shadow kill sayesinde herkesi deşseniz bile düşük kaos alıp oyunu iyi sonda bile bitirebileceğinizi biliyor muydunuz? Bilmiyorsanız öğrenmiş oldunuz. Neyse zaten herkes Dishonored'ı farklı bir şekilde oynuyor ve o deneyim onlar için unutulmaz oluyor. Oynanış biçimleri ve sihirler dışında bone charm denilen tılsımlarımız var bu tılsımlar ile canımızı arttırabilir/düşmanı boğma süresini kısaltabilir/hızımızı arttırabiliriz ve bu da kuracağımız suikastçi buildine doğrudan katkıda bulunur. Hazır bu konuya girmişken sihirlerimizi yani özelliklerimizi rün adı verilen kalpler ile geliştiriyoruz zaten bunları oyunu 20 dk oynayan birisi bile bilir o yüzden buna değinmedim. Hızlı bir oynanışı olduğunu da eklemek isterim o yıllarda çıkan rakiplerinin hantallığına nazaran Dishonored akıcı bir oynanışa sahip. Kısacası dishonored onlarca farklı kimine göre yüzlerce farklı oynanışı desteklemesi sayesinde insanlar için unutulmaz bir deneyim olmayı başarıyor ama oyunun tek başarılı olduğu alan bunlar değil dahası da var. Özelliklerin fazla olması ve bölüm tasarımları sağolsun dishonoredin tekrar oynanabilirliği oldukça yüksek zaten yapımcılar da bunun farkına varmış ve bölümlerin kilitlerini kaldırmış ve bize istediğimiz bölümü istediğimiz şekilde oynama fırsatı vermiş. Bölüm dizaynı ve özellikler sayesinde onlarca hatta kimi kullanıcılar için yüzlerce farklı bir biçimde bu oyunu deneyimleyebiliyorsunuz. Sana soruyorum kardeşim Harvey Smith senin için daha ne yapsın?

Grafikler nasıl?
Merhaba Türk kardeşim nasılsın iyi misin? Senin için bir oyunun kalibresini belirleyen tek şey grafik olduğu için bu soruyu hızlıca cevaplayayım ve kaçayım: 2012 yılında çıkan bir oyuna göre Dishonored'in grafikleri gayet yeterli. Zaten Dishonored'in fotorealist olacağız gibi bir iddiasıda yok ve hiçbir zamanda olmadı o yüzden bu alanda susun demek istiyorum ama onun dışında iki kelam edemiyorsunuz. Vay anam vay hepsi centro muzlu gofretin suçu.

Sanat tasarımı/Atmosfer nasıl olmuş?
Sanat tasarımına girdiysek burada hepimizin Half Life 2 den tanıdığı Viktor Antonov Üstat var. Dishonored'in kendine has bir sanat tasarımına sahip olmasını ve kendisini Bioshock kadar eşsiz kılmasını sağlamış üstadım. Atmosfer kısmına gelirsek Steampunk ve vebanın şehir üzerindeki etkilerinin birleşerek verdiği kasvetli atmosferini iliklerinize kadar hissettiren bir iş olmuş. Kimisi kasvetin sebebini varoşlara(kenar mahalle) bağlayabilir ama oyunda gittiğimiz çoğu yer Dunwall Krallığı'nın burjuvazisinin kaldığı yerler. Ek olaraktan karakter tasarımları da dolaylı yoldan sanat tasarımına dahil olduğu için ele almadım ama onu da ele alırsak aynı noktaya geliyoruz çünkü sanat tasarımından nasibini almış ve özgün karakter tasarımları ortaya koymuş. Daha önceki Dragon age inq incelememde karakter tasarımlarına girmemiştim çünkü karakterler twink gibiydi. Dishonored'te ise karakterler katı ve çirkin duruyor ama bu kendine has bir hava katmış kısacası beğendim. Funfact: Dishonored şehir olarakta Edinburgh'tan esinlenmiş.

Dlcler nasıl olmuş?
Şimdi arkadaşlar beni kurşuna dizmeyin ama ben bu oyunun dlclerini ana oyundan daha çok sevdim arkadaş! İmparatoriçe katili Daud'un yolculuğunu ele alan 7-8 saatlik bir hikayemiz var ve özelliklerimiz Corvo'nun özelliklerine nazaran daha iyi çünkü direkt suikasti destekliyorlar. Bu yüzden aradığım suikastçi ve gizlilik deneyimini Daud'ta buldum dersem yalan söylemiş olmam çünkü suikastçi çağırma+özelliklerinizi suikastçilerinize verme+blinkte zaman durdurma gibi birçok farklı özelliği içeriyor ve bu dlcler oyuna oynanış anlamında yenilik getirmiş. Aynı zamanda hikayenin basit bir intikam honki ponki hikayesi olmasını engelliyor ve iki taraflı bakabilmemizi sağlıyor. Ek olaraktan konuşmayan Corvo'ya nazaran anlamlı sözler söyleyen Daud benim aradığım ana karakteri tamamen karşılıyor ve dlcye tam puan vermemi sağlıyor. Ha şunu ekleyeyim birkaç cümle önce belirttiğim ''hikayenin basit bir intikam olmasından kurtarıyor ibaresi çok önemli'' çünkü doğrudan ana hikayeye destek oluyor ve İmparatoriçe suikastçisi Daud'un, Corvo intikam peşindeyken neler yaptığını görmemizi sağlıyor. Ek olaraktan Brigmore cadıları Dishonored 2 içinde önem arz ediyor yani öyle şak diye geçmenizi önermem.

Peki yok mu bu oyunun hatası ve eksiği?
Bazı yerlerde grafik problemlerine sahip. Görevler içinde birçok bug olabiliyor o yüzden savelerinizi bunu bilerek alınız. Zaten oyunu gizlilikle oynayan birisi her 3-4 dkda bir save alıyor o yüzden bu lafım onlara değil oyunu etrafındaki her şeye saldırarak oynayanlara. Oyunda akılda kalıcı ost yok bence bu büyük bir eksiklik. Karakterlerin neredeyse hepsi kütük gibi hiçbirine karşı bir sıcaklık hissedemiyoruz. İhanetle plot-twist denemişler ama hızlı hikaye yapısı g3tlerinde patlatmış.

Karakterler nasıl?
Daud dışında olan tüm karakterler sıradan diyebiliriz. O da bizim şu dönemler ihtiyacını çok fazla çektiğimiz köşeli karakter ihtiyacını dolduruyor. Bu kısımda vermem gereken bir bilgi var: Sakın Corvo ve Outsider fan artlarına bakmayın.

Ek şeyler
-Oyundaki yan görevlerin çoğu git şunu al-gelden ibaret o yüzden zevkli değiller. Zaten fazla yan görev yok yapıp yapmamak sizin elinizde mapi dolaşmışken bakabilirsiniz.
-Outsider'ın sizlere toplamanızı önerdiği rünleri toplarsanız kesinlikle üzülmeyeceksiniz çünkü oyunun ta ilk bölümlerinden tut son bölümlerine kadar gelişiminizi birinci elden deneyimleyeceksiniz.
-Oyunun sonundaki üç sondan ikisini zaten son bölümde yaptıklarınıza göre alabiliyorsunuz o yönden sıkıntı yok
-Araştırmayı sevene müjdemiz var Lore'u çok iyi

SON SÖZ

Uzun lafın kısasıyla Dishonored oyun tarihi içinde gizlilik oyunları arasında kendisine eşsiz bir yer edinmiş bir Arkane başyapıtı. Rpg severler arasında The Elder Scrolls serisinin yeri neyse gizlilik oyunlarını sevenler için Dishonored'in yeri o olmuş dersem abartmış sayılmam.

"In Dunwall, things are always tangled up like a bag of snakes."
Was this review helpful? Yes No Funny Award