Recent reviews by mus

Open World oyun janrasında trend olan tüm oynanış mekaniklerini kendine almaya çalışıp, hepsini oldukça vasat bir şekilde yapan, Playstation Exclusive olduğunu kesinlikle hissettirmeyen, vasat kelimesinin tanımı oyun.

Incredibly underrated game. Every gamer must try this work of art.

Oyunun çok bilinmemesinden dolayı Türkçe yazmak istedim. Cidden oyunlarda sinir bozucu buglar insanı öyle bir yoruyor ki. Oyunda Trip adında bir yoldaşınız var ve resmen Trip ile gezmek işkence. Durduğu yerde yerin altına düşen ve siz Checkpoint noktasına tekrar dönmediğiniz sürece düzelmeyen bir yoldaşınız var oyunda. Buglar sadece Trip ile de bitmiyor tabi ki. Oyunu oynamayı bırakmamın nedeni olan o bugtan bahsedeyim. Öncelikle gidiyorsunuz bir kaç mech pataklıyorsunuz ve sonra büyük bir duvarı parçalayarak büyük bir mech geliyor ve mini boss başlıyor. Bu dövüş bittikten sonra oyunda asıl olarak duvardan geçmeniz gerekiyor tabi ki. Ama bilin bakalım ne eksik, duvardan geçemiyorum. Çünkü duvar olduğu gibi duruyor parçalanmıyor boss ise ışınlanıyor önüme ne kadar denesem de. Boşu boşuna gerdi bu oyun beni buglarıyla. Gerçekten oynanması zor bir oyun. Hani sadece bu olayı ben yaşıyorsam olayın trajikomikliğine de gülmek istiyorum yani. Oynanış ve hikaye olarak vasat bir oyun kendisi zaten. Bu nedenlerle Enslaved oyununu mutsuz ayrılarak kapatmak ve silmek zorunda kalıyorum.

overrated

Öncelikle Journey PS3'e orijinal olarak çıkmış bir oyun. PS4 ile birlikte de PC platformuna gelmişti yanlış hatırlamıyorsam. Bu iki konsollara sahip olsam da Journey'i deneme şansına erişememiştim. Hani gerçekten bu oyunu oynayıp insanlar abarttığında ''Olum tipik indie yürüme simülasyonu bu'' diyordum. Şimdi, oyunu oynadım, bitirdim ve şu an inceleme yazmaktayım.

Peki Journey gerçekten bir tür yürüme simülasyonu mu? Evet. Öncelikle bu oyun türüne oldukça önyargılı olduğumu söylemek istiyorum. Yani Journey'i denediğimde gerçekten ''Acaba nasıl bir balonla karşılaşacağız?'' diye düşünüyordum içten içe.

Bu düşüncelerimin gitmesi kaç saniye sürdü biliyor musunuz? 10 saniye. Oyun ana menü ekranına geldiği anda resmen ben farklı bir şey anlatıyorum dedi resmen. Oyuna girdiğimde ise o kadar etkilendim ki, bir kaç saniye manzaraya bakakaldım. Sonrasında ise oyun dünyasında sayılı bir şekilde deneyim edebileceğim bir maceraya başlamıştım bile...

Öncelikle oyunda biraz ilerledikten sonra benim tıpatıp aynım olan bir oyuncu ile karşılaştım. O an hissettiğim yalnızlık ve birisini bulmanın verdiği sevinç duygularının karşılığını gerçekten oyunu oynayarak deneyim etmenizi şiddetle tavsiye ediyorum. Fakat oyunda voice chat yok, chat yok, oynadığınız kişiyi ekleme yok. E nasıl iletişime geçiyorsunuz? Space tuşu ile. Space tuşu sizin ufak bir animasyonla beraber ufak bir ses çıkarmanızı sağlıyor ve yanınızdaki yoldaşınızla iletişime geçmenizin tek yönü bu. Başta ne kadar kötü bir seçim diye düşünürken oyunda biraz ilerleyince Space tuşu ile duygularımızı anlatmaya çalışmamız yanımdaki yol arkadaşım ile benim aramdaki bağı o kadar güçlendirdi ki. Gerçekten hayatımda hiç tanımadığım birisini yıllar boyunca beraber olduğumuz bir dostum gibi hissettim. Beraber düştük, beraber uçtuk ve beraber yolculuk yaptık. Müthiş bir histi.

Fakat işler hep böyle güzel gitmedi. Üçüncü bölüme geçtiğimizde birden yoldaşım durdu, beklemeye başladı. Ne olduğunu çözmeye çalışırken etrafında dönmeye başladım ve birden yere eğildi ve beklemeye başladı. Nolur düşündüğüm şey olmasın nolur oyundan çıkma diye içimden söylenirken birden yanımdaki yol arkadaşım toz oldu yavaş bir şekilde. İnanın yaklaşık iki dakika öylece kaldım. Sanki çok yakınınızda olan birisini kaybetmiş gibiydim. Durdum ve yavaş bir şekilde yoluma devam ettim. Yol boyunca daha bir çok kişi ile karşılaştım ama o ilk karşılaştığım kişi ile olan bağı kurduğumu hissedemedim. Devasa bir ihtimal ile o oyuncu ile hayatım boyunca asla karşılaşamayacağım fakat aklımda her zaman ''Journey'deki eleman'' olarak kalacak. Ruhun şad olsun dostum...

Journey, sonunu da oldukça etkili bir şekilde veriyor ve oyunun anlamını oyuncunun hayal gücüne bırakıyor. Hikayeyi sizin noktalamanızı istiyor. Bazı incelemelere göz attıktan sonra oyunun beğenmeyen tarafları olarak bazıları hedefin sönük olduğunu, anlamlı olması gerektiğini söylemişler. Arkadaşlar, oyun hedef hakkında değil, yolculuk hakkında. Asıl vurucu olan nokta hikayenin gelişme bölümü.

Bana yaşattığı bu duyguları çok az yaşattı bir oyun. Mutluluk, huzur, üzüntü gibi hisleri yaklaşık iki saatte çok güçlü bir şekilde veren bir oyun Journey.

Müzikleri, eğlenceli kayma ve uçuş mekanikleri, yol arkadaşlarınız ile kurduğunuz bağ, harita tasarımları, ışıklandırma gibi bir çok etmen ile Journey kusursuz bir oyun.

10/10

Oyunun online kısmı ölü. Benim gibi dövüş oyunlarını botlar yerine diğer oyuncular ile oynamak istiyorsanız bu oyunu kesinlikle tavsiye etmiyorum.

Ağır bir oynanışa sahip bir oyun. 4 kişilik oynanılacak bir oyun kesinlikle fakat hem oyunun türü olsun hem oynanış olsun bana hitap etmiyor. Ayrıca oyun kendini anlatmakta oldukça başarısız. Yeni nesil indie oyunlarında gerçekten sevmediğim bir durum var. Oyun kendini anlatmıyor. Sizin oyunu anlamanız için gidip Youtube üzerinde yarım saat video izlemeniz gerekiyor. Bu durum oldukça can sıkıcı ve yapımcıların tembelliği gibi geliyor bana şahsen. Oyunda bir tutorial kısmı var mı? Tabi ki var ama o kadar baştan savma ki sizin oradan oyunu anlamanız çok ama çok zor. Orijinal bir fikre sahip bir oyun bu yönünü de taktir ediyorum fakat dediğim gibi, bana hitap etmiyor. Korku türünü sevmiyorsanız oyunun popülerliğine kanmayın. Bu oyun bize göre değil.

Game is not even working for gods sake.

Good idea, bad music choices. You need to kill the pop posers before they enter the stage but, songs are like pop rock. Wish it was a more brutal game than this.

Great game for it's time but outdated. If you are new to both Fallout 1 and 2, i recommend you not buy it. As i said for Fallout 2, i'm waiting for a remake to play this.