Jakusashi legutóbbi értékelései

After an amazing Baldur's Gate 3 I was looking for a new cRPG to play, and my choice fell on Warhammer 40K RogueTrader...
and it was a good choice. RogueTrader is a really good cRPG with amazing combat mechanics, characters growth, really good story and it all works perfectly well in lovely Warhammer universe.

Unfortunately game has some flaws, and the biggest one is.... BUDGET. BG3 raised the bar so high, that every other cRPG seems like it's lack of budget. In RogueTrader it's audio setting. Only few major and companions dialogues has voice-over what makes game kinda.... quiet. Rest is walls of text, and don't get me wrong - it is a really good walls of text, but after a well-voiced prologue, that can turn a lot of people off. The second flaw for me is length of the game - in chapter 4 (out of 5) I felt a weariness after a while. Combat was still fun tho, but I must admit, I skipped some side content in this chapter because of this tiredness. Chapter 5 was a redemption and I really enjoyed boss battle and the ending(s). Worth mentioning is minor bugs and glitches, that sometimes forced me to reload a save from couple of minutes, but the team behind this game pushes updates, and keep supporting game, so credits for that!

Overall I really enjoyed RogueTrader and I truly recommend it to cRPG and WH40k fans. If you manage to pass mentioned "budget issues" like lack of voice-over, I bet you'll have a great adventure

We have waited over a decade, but here it is... Dragon's Dogma 2! With all it's advantages and disadvantages...
But I must admit, it is a marvelous game and I really enjoyed my first playthrough.

Advantages
The core gameplay (I mean mostly combat in that case) is almost identical to DD1, but it feels smoother and more polished. If you enjoyed it in DD1, I guess you'll enjoy this one here even more. Pawn mechanic is also back, and I think it's also better (with some extra variety, like plague) and beautiful character creator.
As I said, the core gameplay is present, so it is not a easy game. It's not as hardcore as Dark Souls or Elden, but it does require some skills, which I really enjoy.
Next - music. Soundtrack is really good. It's fit the game perfectly - it is an integral part of it. I especially love how it changes depends on your progress in battle. It's epic, it's pompous, and boost morale greatly. But when you explore the world or camping, soundtrack is calm, relaxing.
Speaking of exploring... I really liked to sightseeing the world in DD1 on "my" own feet. DD2 gives us even larger map, so journey from point A to point B can be a very interesting adventure itself. We have a lot of caves, chambers, camps, ruins to visit with a lot of monsters (mostly goblins) to stab, slice, slash, burn or whatever you like. And IMO it's really nice world - visual effects, graphics, textures. The game looks really nice (maybe not the best, but you can find really nice views).
I'd like to mention also a technical aspect of DD2, which is stability. My playthrough took 82h (including post-game), and the game didn't crashed even once. I know it should be a standard in video game industry, but it is what it is.

Disadvantages
I ended "advantages" with technical aspect, so I begin "disadvantages" with the same topic. The optimalization is bad, especially in the capital city. I don't have a top high-end PC (3070Ti + i7 14700K), but it's still preety good. However even with DLSS turned on, cities makes my PC slow and stutter. Fortunately, wilderness (where the 99% of fights takes place) works usually smooth.

Next, User Interface is kinda clumsy. Pause menu was illegible for me at the beginning. It lacks of some UX features, such as better eq management or more keyboard shortcuts.
I praised the graphics, so now I must criticize it a little. Facial animations are... bad. It is a RPG game, with a lot of dialogues, so we see faces a lot (even if your Arisen wears helmet, NPCs usually doesn't). Animations gives me flashbacks from Bethesda's Starfield and it's not a compliment.
What about story? TBH I'm not a big fan of story from DD1 - in DD2 the story may be better, but still it's simple (well. I spent a couple of hundreds of hours in Baldur's Gate 3 and that story is brilliant and your influence on it is astonishing). So maybe it's not a complete flaw, but rather a "neutral" statement. True ending completes the story nicely.
And the last, but not least.... microtransactions. In a singleplayer game. It sucks. Definitely. But probably you won't notice them while playing the game, because they're completely unnecessary and you can easily obtain everything while playing.
I guess comCap is responsible for their introduction. While playing this game, I felt how much heart and love developers put in this production. Really. But then comcap came, and said "let's put some microtransaction to the singleplayer game, but wait! First we need to send normal version to reviewers, so they can give us high notes, and then implement microtransactions on release date!!!". Yeah.... Great idea.
But I'm grateful they came to their senses and patched out some strange ideas (like inability to restart the game) really fast.

Ok, let's wrap it up!
Do I recommend Dragon's Dogma 2? Yes, definitely. If you're a Dragon's Dogma 1 fan and you really want to play, I bet you'll enjoy DD2 as much as I did. But if haven't played yet, better check out first game. It's old, but gold, and if you like it, then buy second entry.

Well.. that's it! I don't think it was the last time I played this game. I'm hoping for a DLC, but if not, maybe a second playthrough or NG+ in some future.
Till then... take my main pawn (that means me) for some adventures in your playthrough!

An absolutely stunning experience. And I'm not exaggerating if I say it's one of the best game I've ever played. After Divinity: Original Sin II I knew Larian can make amazing cRPGs, but still they managed to amaze me with Baldur's Gate 3. Brilliant story, beautiful soundtrack, rewarding gameplay, complex world and it all looks really nice (love the 'Mass Effect-style' dialogues). I'm glad, that I had a chance to experience game in early access, watch how it develops and finished it in full release.
I looking forward to make another playthrough in the nearest future!

EDIT:
The "nearest future" came earlier than I thought. I already finished the game three times and the 4th playthrough is almost at the end.
I think I might be addicted...

Na wstępie pragnę uprzedzić, że to nie będzie krótka recenzja, ale pod koniec pewnie machnę jakieś podsumowanie.
Nie będę nikogo oszukiwał, spre-orderowałem grę. Midnight Suns było jedną z moich najbardziej wyczekiwanych gier 2022. Już w momencie zapowiedzi rozgrzało moją wyobraźnię (jako fana Marvela i strategii), a widząc, że robi to Firaxis, miałem pewność, że będzie to dobra gra i... przeczucie okazało się trafne. Z początku myślałem (jak pewnie wielu), że będzie to XCOM w świecie Marvela, ale firaxis zafundował nam coś zgoła odmiennego - grę taktyczną w oparciu o karty... i o ja cię, jakie to jest miodne.
Rozgrywka różni się od XCOMów dość znacząco - w MS nie ma osłon, a losowość nie gra głównych skrzypiec. Jej wpływ jest marginalny i przejawia się w tym jakie karty wpadną nam w dłoń ze skonfigurowanego wcześniej decku. Poza kartami w walce można wykorzystać również otoczenie, a to wszystko okraszone jest bardzo ładnymi animacjami zdolności, które nie nudzą się mimo dziesiątek godzin w grze (subiektywnie). Wymaga to wszystko innego podejścia do planowania rozgrywki niż w przypadku serii XCOM, nie gorszego - innego, ale nadal satysfakcjonującego (zwłaszcza na wyższych poziomach trudności).
Kombinowanie na walce się nie kończy. Poza walką dochodzi konfigurowanie talii każdego bohatera z osobna, których przed walką trzeba dobrać w 3-osobowy zespół. Jedni współgrają ze sobą lepiej, inni gorzej, ale nadal każdy jest niezwykle grywalny. Cała ta mieszanka prezentuje niesamowicie satysfakcjonującą i wciągającą rozgrywkę,

Ale nie samą walką człowiek żyje i tutaj pojawia się "gameplay nr 2", w którego skład wchodzi eksploracja opactwa, nabijanie relacji z bohaterami i inne tego typu mass effectowe aktywności. Tutaj też jest bardzo dobrze, chociaż nie wszystko jest perfekcyjne. Bez wchodzenia w spoilery, historia jest w porządku, chociaż jej tempo momentami specyficzne, rozsmarowane, a główną antagonistkę (Lilith), która jest rzekomo zagrożeniem podobnym co Thanos w MCU, ciężko brać na poważnie. Może to kwestia specyfiki rozgrywki, a może po prostu samego scenariusza, ale przez sporą część gry wszystkie te okropności jakich się dopuszcza są "obok" i jako gracz nie odczułem potrzeby, aby jej porządnie dowalić i najlepiej w jak najszybszym tempie.
A jak wypadają towarzysze? Różnie. Cześć postaci jest naprawdę ciekawa, ze świetnym doborem VA - np. Iron Man, Nico, Magik, Blade czy Spiderman. Niektórzy wręcz przeciwnie - Dr Strange, Blaze czy... protagonistka. Tak, niestety protagonistka (protagonista z tego co słyszałem podobnie) jest mało charyzmatyczna, momentami flegmatyczna - są to dziwne cechy jak na lidera grupy
Da się przyzwyczaić (spędziłem w grze 117h, także ciężko było się nie przyzwyczaić - a Blade'a czy Strange'a nawet polubić), ale na pewno dałoby się lepiej napisać i zagrać tę postać.
Nie można za to odmówić twórcom rozmachu, bo ilość linii dialogowych, reakcji na przeróżne sytuacje, wydarzenia czy samą walkę powala i zawsze usłyszymy od jakiegoś bohatera coś nowego.
A co jeszcze można robić w opactwie? Eksplorować! Ten aspekt jest w porządku, chociaż też nie bez wad - eksploracja pozwala na poznanie dużej części lore, do tego zebranie sporej ilości materiałów do wytwarzania (kwiatki, grzybki itp). Ten aspekt zbieractwa jest niestety dość nużący, a czasem i abstrakcyjny, gdy zbieramy kulki esencji losowo rozrzucone po opactwie.

[Podsumowanie]
Ja się bawiłem świetnie i definitywnie wrócę do New Game+ gdy wyjdzie dlc z Deadpoolem i ekipą. Czy warto zagrać? Na pewno warto dać grze szansę. Rozgrywka wymaga troszkę czasu, aby się w nią wkręcić, ale jak siądzie to można czerpać z niej masę satysfakcji. Fani Marvela również znajdą w tej grze kilkanaście ciekawych postaci do poznania, czy poszerzenia swojej wiedzy na ich temat.
Na koniec ocenka - bardzo chciałbym dać grze dychę, ale uwzględniając powyższe wady, które wymieniłem oraz niezbyt inwazyjny (ale jednak!) sklepik z płatnymi skinami (w grze singleplayer? serio?), zostawiam grze - solidne 8,5/10

(Bez spoilerów) Cyberpunka skończyłem już jakiś czas temu, ale recenzuję go dopiero teraz, aby bez hajpu spojrzeć na niego chłodniejszym okiem (odcinam się od afery z wersjami konsolowymi, w końcu jesteśmy na Steamie). Gra jest świetna, ale nie jest pozbawiona wad i czytając recenzje serwisów branżowych odnoszę wrażenie, że jest zbyt wysoko oceniana, ale po kolei (jeśli oczekujesz krótkiej recki, to scrolluj dalej).

Pierwsza rzecz, która zasługuje na pochwałę, a jednocześnie była gwoździem do trumny, to marketing. Kampania została poprowadzona znakomicie, wszyscy o grze mówili (Keanu!), oczekiwania były niebotycznie wysokie. Preordery schodziły, merch sprzedawał się świetnie, a Hype Train rozpędzał się jeszcze bardziej po kolejnych zapowiedziach i wywiadach z twórcami, aż doszło do wykolejenia. Stan premierowy gry pozostawiał wiele do życzenia, a oczekiwania graczy zostały zderzone z rzeczywistością. Część nie dała rady, pierwsze parę godzin było dla mnie trudnych, ale gdy przebiłem się przez ścianę oczekiwań, zacząłem odkrywać uroki Night City.

O jakich urokach mowa? Przede wszystkim muzyka. Ilość pracy jaką włożono w skomponowanie sountracku (radio jak i zwykłe utwory np. podczas walki) jest powalająca. Przesłuchałem wszystkie stacje (oczywiście znalazłem swoje ulubione, pasujące do moich gustów) i każda miała to coś. Specjalnie dla nich nie korzystałem z szybkiej podróży, a męczyłem się z słabym modelem jazdy (o nim za chwilę), żeby znowu coś fajnego w radiu posłuchać. Moje ulubione utwory oczywiście znalazły już swoje miejsce na playliście na Spotify.
Warto wspomnieć także o historii (dość liniowej niestety), której nie powstydziłby się dobry film. Zarówno questy poboczne jak i main story napisane są świetnie, śledzi się je z zapartym tchem, a napisane i genialnie odegrane postacie mają więcej głębi niż w nie jednej produkcji. Ponieważ unikam spoilerów w tej "recenzji", ciężko cokolwiek przytoczyć, ale jeśli ktoś grał w Wiedźmina 3, wie czego się można po Redach w tej kwestii spodziewać.
Co jeszcze zagrało? Świat, jaki deweloperzy zdołali wykreować. Nie będę udawać, że znam oryginał wymyślony przez Mike'a Pondsmitha, ale wizja przedstawiona przez Redów mnie przekonuje i bardzo szybko wsiąknąłem w Night City. Warto nadmienić, że jest ono mocno "wyseksualizowane" i jeśli ktoś jest drażliwy na tym punkcie, to reklamy w świecie gry mogą taką osobę obrzydzać (?).

Dla kontrastu pora wymienić, co twórcom nie wyszło i zacznę klasycznie: bugi, glitche i optymalizacja. Bugi psujące rozgrywkę (np. zablokowanie questa) zdarzyły mi się bodajże 2-3x na 84h gry. W porównaniu do uwielbianych przeze mnie gier Bethesdy, nie jest to dużo. Graficzne glitche to niestety standard. T-pose, lewitujące czy wpadające pod tekstury przedmioty. Jest tego niestety bardzo dużo i skutecznie potrafi wybić to z immersji. Ostatni jeździec apokalipsy, czyli optymalizacja. No nie jest dobrze. Grałem na leciwej już karcie graficznej GTX 1060 (w pierwszej połowie 2021 będzie przesiadka na RTXa 3070, żeby doświadczyć gry ponownie, w raytracingu) i po zmniejszeniu rozdziałki do fHD miałem problemy z 60 klatkami na... niskich. Gra po prostu chodzi źle i potrafi nie wyglądać za ładnie i nie czepiałbym się tego aspektu aż tak bardzo, gdyby nie to, że prześliczny RDR2 na tej samej karcie graficznej hulał na wysokich w 60 klatkach, tak więc da się lepiej. Te trzy aspekty da się oczywiście załatać (co Redzi dzielnie robią od premiery), więc trzymam kciuki, że mój second playthrough w niedalekiej przyszłości będzie innym doświadczeniem.
Pisałem przy muzyce, że jazda jest nieprzyjemna. Klasyczny problem, czyli samochody zachowują się jak mydelniczki, czy pudełka po zapałkach. Niestety nadal sporo gier z otwartym światem cierpi na tę bolączkę (np. Watch Dogs Legion). Dla nas pecetowców ratunkiem jest mały mod z Nexusa, który serdecznie polecam.
Kolejna wada, o którym wspomniałem w plusach, tzn. liniowość gry. Podejmowane przez nas wybory w głównej mierze mają skutki krótkofalowe lub natychmiastowe. Niewiele wyborów wpływa na przebieg historii, mimo iż zakończeń jest kilka (oczekiwałem czegoś na miarę np. Fallouta New Vegas, a w tej kwestii Cyberpunkowi bliżej do Fallouta 4). A skoro już przy fabule jesteśmy, nie mogę nie wspomnieć o filmiku, który zaraz po prologu przedstawia "przemianę" V z wybraną przez nas przeszłością do najemnika. Sprawia wrażenie skleconego na szybko. Jakby twórcy wycięli spory fragment gry. Myślę, że osoby, które grały, będą wiedziały o jaki moment chodzi.
I ostatnie parę wad, opiszę dość skrótowo, bo społeczność moderów prężnie działa, by takich jak ja zadowolić:
-nieczytelna mapa, oraz za bardzo zzoomowana minimapa (już są na to mody!),
-kreator postaci znacznie uboższy niż to co twórcy zapowiadali (lubię się bawić w tworzenie postaci, sorry),
-brak TPP (jak już spędziłem pół godziny nad postacią, to chciałbym ją widzieć częściej niż w menu eq. Tak, wiem, że immersja jest gorsza itd... też już są mody!),
-przeciętne AI zarówno przeciwników jak i zwykłych NPC (na to drugie widziałem już mody).

"Ale zaraz. Tyle tych wad wymieniłeś, a tylko 3 pozytywy? To ma być świetna gra?". W zaletach wymieniłem najmocniejsze cechy Cyberpunka, nie wspominałem rzeczy wykonanych poprawnie czy dobrze, jak np. model strzelania. Wady postarałem się wymienić za to wszystkie, jakie pamiętam, tak aby przyszły gracz Cyberpunka wiedział czego się spodziewać, jak już zaopatrzy się w swój egzemplarz (mam nadzieję, że niczego nie pominąłem, albo, że mogę tę "recenzję" edytować).
Gdy już przebrnie się przez zderzenie oczekiwań z rzeczywistością, oraz przetrawi wady, których trochę jest, czeka na nas świetna przygoda na parędziesiąt godzin, które warte są swoich pieniędzy. Dzięki tym, którzy, uznali, że poczytają moje wypociny do końca, pewnie nie macie nic lepszego do roboty xD

A ponieważ, wszyscy lubimy cyferki, wypadałoby ocenić grę w skali 1-10, tak więc z mojej strony soczyste
8/10
z nadzieją, że za jakiś czas będę mógł podnieść ją do 8.5, gdy błędy będą historią, a ja doświadczę gry ponownie, na potężniejszym sprzęcie.

(Ten dopisek znalazł się tu tylko dlatego, żeby wykonać jeden z celów do odznaki Członka Komitetu Nominacji do Nagród Steam 2021 - wyrzucę go jak będę pamiętać)

Mam zakładać konto na Epic ♥♥♥♥ Store, żeby zagrać? Nie dzięki

Red Dead Redemption 2 to fantastyczna produkcja z genialną, angażującą i wzruszającą historią o schyłku dzikiego zachodu. Wykreowany świat jest wypełniony po brzegi intrygującą zawartością oraz detalami (smaczki, animacje, ilość elementów o jakie Rockstar zadbał zwala z nóg), a całość upiększa jeszcze warstwa audiowizualna - prześliczna grafika zgrabnie połączona z muzyką i dźwiękami, w których dominuje gitara akustyczna.
Jeśli nie brałbym pod uwagę wersji konsolowych z 2018, to RDR2 jest moją Grą Roku 2019! Zdecydowanie polecam!
Trzymam kciuki za port RDR1 na PC, aby móc kontynuować historię Johna Marstona i jego rodziny :D


Jeszcze mała adnotacja na koniec: jeśli chodzi o kwestię techniczną tytułu (wiem, że są/były z nią spore problemy). Na mojej konfiguracji sprzętowej gra działała stabilnie i płynnie (warto spędzić nieco czasu w ustawieniach i dostosować je do własnych preferencji). Na ponad 110h rozgrywki, doświadczyłem jednego crasha (brak obsługi dźwięku przestrzennego w słuchawkach?). Nie było problemów z uruchomieniem. Albo jestem w tej kwestii szczęściarzem, albo problemy techniczne dotyczą garstki krzykaczy, którzy zaniżają ocenę tytułu, podczas gdy inni rozkoszują się rozgrywką :)

Pomimo, że Pit People znajduje się jeszcze w Early Accessie, jest naprawdę dopracowany (co w grach z wczesnego dostępu raczej się nie zdaża). Pomysłowo wykonana gra turowo-strategiczno-rpg'owa z ogromną dawką humoru z pewnością zadowoli fanów The Behemoth czy produkcji Fire Emblem-like.

Nie mogę się doczekać finalnej wersji ^^

Osoby które porównują Fallouta 1/2/Tactics do 4-ki....
...niech się porządnie pierdolną w łeb.
Trzeba się pogodzić, że Fallout jako klasyczny rpg już nie wróci, a przynajmniej nie w wykonaniu Bethesdy


Skoro sympatyczny wstęp mamy już za sobą, pora wymienić co w tej grze wykonano dobrze:
-klimat - nie wiem co niektórzy chcą od klimatu. Niesamowicie można wczuć się w grę, zwłaszcza wieczorami, gdy nikt ci nie przeszkadza
-muzyka - Inon Zur w formie. Do tego świetnie dobrane radio z hitami z lat 50-tych
-strzelanie - co by nie ukrywać, jest to główny element w grze, na szczęście Beth go nie spieprzyła (no chyba, że ktoś gra melee postacią)
-eksploracja - jak w każdej grze Bethesdy, sprawia ona po prostu przyjemność
-fabularny plot twist - przynajmniej coś się dzieje w wątku głównym
-Charyzma - wyjątkowo to się Beth udało. Aż miło rozdaje się punkty w tę część SPECIALa, bo perki mają po prostu sens. Wpływają chociażby na towarzyszy czy osady. Do tego nie raz zdarzyło mi się z niej korzystać czy to do flirtu czy też do uniknięcia walki (np. w ten sposób uratowałem rodzinkę Ghuli, bo oszukałem grupkę bandytów, że dom jest opuszczony i nie ma czego tu szukać).
-towarzysze - niektórzy są naprawdę ciekawi. Podoba mi się to "wtrącanie" się ich w dialogi między graczem a NPC. Nadaje to Followerom nieco charakteru (pozdrawiam Lydię, która "Będzie dźwigać moje ciężary")
-głos protagonisty - fajnie go w końcu usłyszeć! Chociaż mogło by być ich więcej do wyboru, jak np. w Saints Row
-budowanie osady - tak, tej pierwszej, potem...

To teraz dla równowagi wszechświata mogę śmiało wymienić, co zepsuto:
-budowanie osady - ...jak mam powtarzać 30x to samo to naprawdę dostaję wścieklizny
-dialogi - naprawdę Beth? Tak/Nie/Nie wiem/Sarkazm? Mam grać na zasadzie "domyśl się"? Dobrze, że są mody, które chociaż trochę to poprawiają
-"Another Settlement Needs Our Help" - no bardziej się wątku Minutemanów zepsuć nie dało
-elementy rpg'owe - no sporo tego zabrakło, zbyt duży nacisk na walkę
-optymalizacja - gra naprawdę mogłaby działać lepiej, zwłaszcza w niektórych lokacjach (mojemu GPU najbardziej doskwierał mój pobyt w Instytucie z niewiadomych przyczyn)
-Szturmotrony - nic mi tak nie napsuło krwi jak walka z tym czymś (przypominam, postać pod melee)
-fabuła - mogła być lepsza, chociaż w grach Bethesdy nigdy nie był to główny element
-Przedwczesny Power armor - powinien znaleźć się w grze zdecydowanie później, a nie w pierwszych 30 minutach. Musiałem go potem zostawić w Sanktuarium by za prosto nie było
-bugi - no są... co tu dużo mówić
-po ok. 70h gry bez DLC ciężko znaleźć questa - aż musiałem wejść na wiki, co np. przy Skyrimie mi się nie zdarzyło

Podsumowując
7.8/10 - too much water

RIP my social life.....