Hafs létum vér hesta hlýr stinn á brim renna, meðan á bjartar brynjur blóði dreif um síður; ylgr gein, arnar, mönnum, eyddist gráðr, of svíra, harðmeldr gátum heiðan hveðnu, blóði roðna.

Vestr fór ek of ver, en ek Viðris ber munstrandar mar, Svá 's mitt of far; drók eik á flot við ísabrot, hlóðk mærðar hlut míns knarrar skut.

Heilir hildar til, heilir hildi frá, Koma þeir heilir hvaðan