Nainstalovat Steam
přihlásit se
|
jazyk
简体中文 (Zjednodušená čínština)
繁體中文 (Tradiční čínština)
日本語 (Japonština)
한국어 (Korejština)
ไทย (Thajština)
български (Bulharština)
Dansk (Dánština)
Deutsch (Němčina)
English (Angličtina)
Español-España (Evropská španělština)
Español-Latinoamérica (Latin. španělština)
Ελληνικά (Řečtina)
Français (Francouzština)
Italiano (Italština)
Bahasa Indonesia (Indonéština)
Magyar (Maďarština)
Nederlands (Nizozemština)
Norsk (Norština)
Polski (Polština)
Português (Evropská portugalština)
Português-Brasil (Brazilská portugalština)
Română (Rumunština)
Русский (Ruština)
Suomi (Finština)
Svenska (Švédština)
Türkçe (Turečtina)
Tiếng Việt (Vietnamština)
Українська (Ukrajinština)
Nahlásit problém s překladem
Żył Michał, co w życiu szukał swego kraja.
Był prymusem, książki miał w małym palcu,
Lecz z dziewczynami nie szło mu w tańcu.
Na szkolnej dyskotece z Kubą zatańczył,
I nagle, niespodziewanie – świat mu się zamglił!
Coś dziwnego w sercu, jak prąd czy dreszcz,
Myślał: "To tylko muzyka... albo deszcz!"
Lecz Kuba spojrzał w jego oczy jak w las,
I Michał poczuł, że to nie przypadek – to czas.
Na piłce, na lodach – razem trzymali,
A plotki o nich – obaj wyśmiali.
Michał zrozumiał, że serce jest gejem,
Nie ma co walczyć, miłość jest jego celem.
Teraz już wie, że to żadna zbrodnia,
Bo życie bez miłości to tylko przygoda!
Morał tej bajki jest całkiem prosty,
Miłość to miłość – nie ważne jak i kto chce ją dostać.