To, co powiym, je to prowda, że kiejś przed wiekami
Śląsk napadły wojowniki z krziwymi ślypiami.
Zwały łone sie Tatary, ludzi brały w jasyr,
podpolały wsie i chałpy. Złe to boły czasy.
A przi lesie za osadom żoł Bartoń z Kornelom
i ze swojom roztomiłom Agatkom, ich cerom.
Mieli ś ni yno pociecha fest na stare lata,
Bo robotno boła, piykno ta jejich Agata.
Aż na jesiyń, jak jagodki, ziymioczki i grziby
wloz do chałpy naroz Tatar, ciymny i łoszkliwy.
Łapnył dziołcha za warkocze i przed siyń wysmyczoł,
swjonzoł ci jom na powrozek, jak barana pryczoł.
Ja, minyła jesiyń szaro, po ni prziszła zima,
beczom łoba stare łojce, bo Agatki ni ma.

Rzyko muter do Maryje i sztyjc prosi Boga,
coby cera zawitała kiejś do łojcow proga.
A w dalekich strona dziołcha to samo prosiyła,
aż Maryjka wysłochała, w ptoszka jom zmiyniła.
I jak yno wiosna prziszła, podziynkować Bogu,
już jaskółka mało śpiywo u swych łojcow progu.
I uwiła małe gniozdko pod strzechom łojcowom,
zniosła jajca i starzikom piykne wnuki chowo.
A do chałpy zawitało szczynści wroz z ptoszkami,
łojce byli jacyś zdrowsi, dziwili sie sami.
Jak markotno prziszła jesiyń i padało srodze
już jaskółki w gniozdku ni ma, już je, już je w drodze.
Tam, kaj w jasyr boła wziynto teroz przezimuje,
ale za rok zajś przileci, ta myśl jom raduje.
Tak naplongło sie jaskółek na caluśkim świecie.
Skąd się wziyny? Dyć ze Śląska! Terozki już wiycie.

Pikelsznita z ajerkoniakiym

Pieczymy dwa biszkopty w bratrule – jedyn bioły i jedyn kakaowy. Oba mażymy ajerkoniakiym.
Bierymy liter mlyka i warzymy dwa budynie śmietonkowe, mogymy tam dosuć trocha wanilie. Do krymu dodować po troszce ubitego fajnie masła, kierego bierymy kole szterdzieści deko. Sztyjc miyszać, coby sie cfołki niy porobiły. Krym mazać hrubo miyndzy biszkopty polote ajerkoniakiym i trocha po wiyrchu. Jak kiery rod, to może se to pomazać z wiyrchu polywom szekuladowom.

Niy wiym czy wiycie, ale w Katowicach keryś mōndry ôdewrził gyszeft kaj sprzedajōm ino kreple. Żŏdno tam piekarniŏ ♥♥♥ kafyj – gyszeft kaj sōm ino kreple! Żŏdne tam ajnfachowe z marmeladōm, różom ♥♥♥ cukrym pudrym. Jŏ w cołkim życiu niy pōmyśloł, że krepliki mogōm być tak roztōmajte: z marcypōnym, śmietōnōm, malcym, flaumōm, cześniami, szekuladom… Raja ludzi pod sōm Skarbek stoji i czekŏ na krepla, niy ino w tusty czwŏrtek. Nojsōmprzōd jŏ pōmyśloł, iże kōmuś na łeb piere bo bydzie otwierōł kreplarnio. Katać jŏ tak chybnōł sie…

💚💚💚💚／＞　 フ💚💚💚💚
　　　　　| 　_　 _|
　 　　　／`ミ _x 彡
　　 　 /　　　 　 |
　　　 /　 ヽ　　 ﾉ
　／￣|　　 |　|　|
　| (￣ヽ＿_ヽ_)_)
　＼二つ加我兄弟

cheatin ♥♥♥♥