Инсталирайте Steam
вход
|
език
Опростен китайски (简体中文)
Традиционен китайски (繁體中文)
Японски (日本語)
Корейски (한국어)
Тайландски (ไทย)
Чешки (Čeština)
Датски (Dansk)
Немски (Deutsch)
Английски (English)
Испански — Испания (Español — España)
Испански — Латинска Америка (Español — Latinoamérica)
Гръцки (Ελληνικά)
Френски (Français)
Италиански (Italiano)
Индонезийски (Bahasa Indonesia)
Унгарски (Magyar)
Холандски (Nederlands)
Норвежки (Norsk)
Полски (Polski)
Португалски (Português)
Бразилски португалски (Português — Brasil)
Румънски (Română)
Руски (Русский)
Финландски (Suomi)
Шведски (Svenska)
Турски (Türkçe)
Виетнамски (Tiếng Việt)
Украински (Українська)
Докладване на проблем с превода
Main rifle? Mamang nyerah,
Spray kayak cacing kejang di atas kertas sejarah.
Musuh udah depan mata, crosshair ke mana-mana,
Tapi tetep ngotot, katanya:
“Gua AWP player, bro... ini belum form gua yang sesungguhnya.”
Tim udah maju, darah tumpah di mana-mana,
Mamang di belakang, diem... sambil muter-muter di base kayak ngelukis rencana.
“Save aja guys,” katanya bijak,
Padahal bom udah ke-defuse dari tadi , bang.
AWP? Dia bela-belain nabung kayak nyicil KPR,
Tiap round survive bukan karena jago, tapi karena ngumpet
Kami full buy, dia tetap pistol dan doa,
“Gua lag bro... jitter ini, sabar ya… gua besok beli kabel LAN di Tokopedia.”
Akhirnya pegang AWP, mata berbinar,
Kami semua berharap... mungkin inilah kebangkitan sang jago sabar.
Tapi begitu peek mid — MISS parah.
Langsung mundur, ketik:
“Wah delay barusan, sumpah… gua lagi dipakein cacat banget ini wifi gue."
Bomb his home immediately