Gra posiada fajne postaci, grafikę i dobrze wytrzymuje próbę czasu, pomimo wyjścia na PSP i posiadania elementów 3D, jednakże:
- twoim Ultimate (a nie Ordinary) rówieśnikom zdaje się nie zależeć na tym, że chcieli być w najzajebistrzej szkole w kraju i nie wiadomo co im w głowach siedzi w tym miejscu. Dość powiedzieć, że od początku główny bohater, the guy who never asked for this, najbardziej krytykuje bycie obserwowanym przez kamery xD Nie wiadomo jak wszystkim ten czas tam tak szybko zlatuje, ale chyba nieprzemyślaną część cech school life wklejono do tej gry
- jedna z głównych części gry - Class Trial - przez większość czasu swojego trwania przyzwyczajają nas do działania na logikę i łączenia/wyodrębniania faktów/bzdur które są wtedy opowiadane. Niestety pod ich koniec jest zrąbana minigra pseudo rytmiczna, gdzie już kompletnie nie liczy się to, co myślisz, a czy jesteś w stanie klikać w przycisk w jednostajnym tempie. I to we właściwy sposób, bo jeśli nie będziesz robiłtego dwoma przyciskami, to twoje działania pójdą na marne i polegniesz na odwecie przeciwnika, gdzie plansza jest już kompletnie nieintuicyjna. Tak samo jak dalsze ekrany porażki, gdzie niby nikt ci nie wierzy, a ty po prostu raz źle kliknąłeś kropkę xD Mega frustrujący sposób na kończenie ponad godzinnych starć.

Gra posiada fajne postaci, grafikę i dobrze wytrzymuje próbę czasu, pomimo wyjścia na PSP i posiadania elementów 3D, jednakże: - twoim Ultimate (a nie Ordinary) rówieśnikom zdaje się nie zależeć na tym, że chcieli być w najzajebistrzej szkole w kraju i nie wiadomo co im w głowach siedzi w tym miejscu. Dość powiedzieć, że od początku główny bohater, the guy who never asked for this, najbardziej krytykuje bycie obserwowanym przez kamery xD Nie wiadomo jak wszystkim ten czas tam tak szybko zlatuje, ale chyba nieprzemyślaną część cech school life wklejono do tej gry - jedna z głównych części gry - Class Trial - przez większość czasu swojego trwania przyzwyczajają nas do działania na logikę i łączenia/wyodrębniania faktów/bzdur które są wtedy opowiadane. Niestety pod ich koniec jest zrąbana minigra pseudo rytmiczna, gdzie już kompletnie nie liczy się to, co myślisz, a czy jesteś w stanie klikać w przycisk w jednostajnym tempie. I to we właściwy sposób, bo jeśli nie będziesz robiłtego dwoma przyciskami, to twoje działania pójdą na marne i polegniesz na odwecie przeciwnika, gdzie plansza jest już kompletnie nieintuicyjna. Tak samo jak dalsze ekrany porażki, gdzie niby nikt ci nie wierzy, a ty po prostu raz źle kliknąłeś kropkę xD Mega frustrujący sposób na kończenie ponad godzinnych starć.