Metro: Last Light to pierwszoosobowa gra akcji stworzona przez studio 4A Games na motywach powieści rosyjskiego pisarza Dimitrija Głuchowskiego. W grze wcielamy się w dobrze znaną graczom z pierwszej części Metra postać jaką jest Artem, żołnierz, patriota i ocaleniec apokalipsy jądrowej. Gra to kontynuacja historii jaką mogliśmy przeżywać w produkcji Metro: 2033. Od samego początku otrzymujemy bardzo konsekwentnie stworzony klimat gry, który pokazuje nam,że łatwo to w tym post-apokaliptycznym świecie to nie będzie. W grze zaobserwujemy wiele ciekawych cut-scenek, momentów wzruszeń i pogardy dla życia drugiego człowieka. To historia o dobru i złu jaką ludzkość sobie sama wyprosiła.

Gra została podzielona na rozdziały. Przed każdym kolejnym etapem otrzymujemy, krótką dźwiękową notkę wprowadzającą nas w etap rozgrywki. To bardzo mądre zastosowanie powodujące możliwy powrót do gry po kilkudniowej przerwie. Gra dysponuje funkcją auto zapisu,który jest bardzo mądrze rozdysponowany i nie powoduje dalekich powrotów w przypadku niepowodzenia. Na początku gry mamy do wyboru dwa style:

• przetrwanie
  
• spartanin

Dla lepszej zabawy polecam tryb przetrwania, który w bardziej realistyczny sposób odda klimat gry. Kolejną rzeczą o jakiej zadecydujemy jest poziom trudności. Do wyboru mamy 4. Posiadają one szczegółowy opis, który pozwoli Wam zadecydować,który będzie dla Was najrozsądniejszą opcją. Broń w grze to nieodzowny element przetrwania. Grę kończyłem z strzelbą, snajperką i oczywiście dobrze wszystkim nam znanym AKM-em, popularnie nazywanym kałasznikowem. To zabójcza broń w połączeniu z celownikiem i redukcją drgań(tłumik średni się sprawdza z tłumem ciężko opancerzonych przeciwników).

Fabuła od początku do końca trzyma się spójnej całości i nie przypominam sobie momentu w którym powiedziałbym sobie"mam dość, na dziś już kończę". Tak jak już wspominałem dana opowieść to kontynuacja pierwszej części Metra. Dobrym pomysłem byłoby przypomnieć sobie ostatni rozdział nawet oglądając go u kogoś w serwisie YouTube. Gra czaruje swoją starannie dopracowaną treścią i zwieńczeniem historii, która sprawia, że czujemy się tak jakoś po prostu lepiej. Po ukończeniu głównego wątku fabularnego możemy zabrać się za misje dodatkowe ukazujące historię widzianą z oczu zupełnie postronnych osób. To bardzo ciekawy element rozgrywki.

Bardzo chciałbym tam powrócić i już nie mogę się doczekać premiery gry Metro Exodus. Zapowiada nam się genialne zwieńczenie historii, która został od samego początku do samego końca przemyślana w sposób godny największych scenarzystów tego świata.


Plusy:
- fabuła
- bohaterowie
- świat
- masa broni
- przerywniki filmowe
- mądrze rozdysponowana funkcja auto-zapisu

Minusy:
- dla niektórych osób może być liniowość historii
- wrogowie szukają śmierci za wszelką cenę (powtarzalność ruchów)
- muzyka nie zawsze porywa, ale to również zależy od punktu widzenia
- no dobra...czepiam się

Ocena za całokształt w skali od 1 do 10?
Zdecydowanie mocna ósemeczka z wielkim +

[i]Metro: Last Light to pierwszoosobowa gra akcji [/i]stworzona przez studio 4A Games na motywach powieści rosyjskiego pisarza Dimitrija Głuchowskiego. W grze wcielamy się w dobrze znaną graczom z pierwszej części Metra postać jaką jest Artem, żołnierz, patriota i ocaleniec apokalipsy jądrowej. Gra to kontynuacja historii jaką mogliśmy przeżywać w produkcji Metro: 2033. Od samego początku otrzymujemy bardzo konsekwentnie stworzony klimat gry, który pokazuje nam,że łatwo to w tym post-apokaliptycznym świecie to nie będzie. W grze zaobserwujemy wiele ciekawych cut-scenek, momentów wzruszeń i pogardy dla życia drugiego człowieka. To historia o dobru i złu jaką ludzkość sobie sama wyprosiła. [i]Gra została podzielona na rozdziały. [/i]Przed każdym kolejnym etapem otrzymujemy, krótką dźwiękową notkę wprowadzającą nas w etap rozgrywki. To bardzo mądre zastosowanie powodujące możliwy powrót do gry po kilkudniowej przerwie. Gra dysponuje funkcją auto zapisu,który jest bardzo mądrze rozdysponowany i nie powoduje dalekich powrotów w przypadku niepowodzenia. Na początku gry mamy do wyboru dwa style: [list] [*]przetrwanie [*]spartanin [/list] [i]Dla lepszej zabawy[/i] polecam tryb przetrwania, który w bardziej realistyczny sposób odda klimat gry. Kolejną rzeczą o jakiej zadecydujemy jest poziom trudności. Do wyboru mamy 4. Posiadają one szczegółowy opis, który pozwoli Wam zadecydować,który będzie dla Was najrozsądniejszą opcją. Broń w grze to nieodzowny element przetrwania. Grę kończyłem z strzelbą, snajperką i oczywiście dobrze wszystkim nam znanym AKM-em, popularnie nazywanym kałasznikowem. To zabójcza broń w połączeniu z celownikiem i redukcją drgań(tłumik średni się sprawdza z tłumem ciężko opancerzonych przeciwników). [i]Fabuła od początku [/i]do końca trzyma się spójnej całości i nie przypominam sobie momentu w którym powiedziałbym sobie"mam dość, na dziś już kończę". Tak jak już wspominałem dana opowieść to kontynuacja pierwszej części Metra. Dobrym pomysłem byłoby przypomnieć sobie ostatni rozdział nawet oglądając go u kogoś w serwisie YouTube. Gra czaruje swoją starannie dopracowaną treścią i zwieńczeniem historii, która sprawia, że czujemy się tak jakoś po prostu lepiej. Po ukończeniu głównego wątku fabularnego możemy zabrać się za misje dodatkowe ukazujące historię widzianą z oczu zupełnie postronnych osób. To bardzo ciekawy element rozgrywki. [i]Bardzo chciałbym[/i] tam powrócić i już nie mogę się doczekać premiery gry Metro Exodus. Zapowiada nam się genialne zwieńczenie historii, która został od samego początku do samego końca przemyślana w sposób godny największych scenarzystów tego świata. Plusy: - fabuła - bohaterowie - świat - masa broni - przerywniki filmowe - mądrze rozdysponowana funkcja auto-zapisu Minusy: - dla niektórych osób może być liniowość historii - wrogowie szukają śmierci za wszelką cenę (powtarzalność ruchów) - muzyka nie zawsze porywa, ale to również zależy od punktu widzenia - no dobra...czepiam się Ocena za całokształt w skali od 1 do 10? Zdecydowanie mocna ósemeczka z wielkim +