a

Ek man eftir Fimbulvetr
Þá drífr snær ór öllum áttum,
Frost mikil ok vindar hvassir
at vetr sá kemr.

Þeir vetr fara þrír saman
ok ekki sumar milli,

Ek man eftir Fimbulvetr
vindöld, vargöld, Sól tér sortna,
hann er a hverian veg,
at vetr sá kemr.

Hann hefir arnarham,
en er hann beinir flug,
þá standa vindar undan vængjum hans.