Izaak i jego matka mieszkali samotnie w małym domku na wzgórzu.

Isaac trzymał się sam, rysując obrazki i bawiąc się zabawkami, podczas gdy jego mama oglądała chrześcijańskie programy w telewizji.

Życie było proste i oboje byli szczęśliwi. Tak było do dnia, w którym mama Isaaca usłyszała głos z góry.

„Twój syn został zepsuty przez grzech. Trzeba go ocalić”.

„Zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby go uratować, mój Panie” — odpowiedziała matka Izaaka, wpadając do pokoju Izaaka, usuwając z jego życia całe zło.

Ponownie głos zawołał do niej: „Dusza Izaaka jest nadal zepsuta. Musi zostać odcięty od wszystkiego, co złe na tym świecie i wyznać swoje grzechy”.

„Postąpię zgodnie z twoimi instrukcjami, Panie. Wierzę w ciebie” – odpowiedziała matka Izaaka, zamykając Izaaka w jego pokoju, z dala od zła tego świata.

Po raz ostatni mama Izaaka usłyszała głos Boga wołającego ją.

„Zrobiłeś, o co prosiłem, ale nadal wątpię w twoje oddanie dla mnie. Aby udowodnić twoją wiarę, poproszę cię o jeszcze jedną rzecz.

„Tak, Panie, cokolwiek!” – błagała matka Izaaka.

„Aby udowodnić twoją miłość i oddanie, potrzebuję ofiary. Twój syn, Izaak, będzie tą ofiarą. Idź do jego pokoju i zakończ jego życie, jako ofiarę dla mnie, aby udowodnić, że kochasz mnie ponad wszystko”.

„Tak, Panie”, odpowiedziała, chwytając nóż rzeźnicki z kuchni.

Isaac, obserwujący przez szparę w drzwiach, trząsł się ze strachu.

Krążąc po pokoju w poszukiwaniu kryjówki, zauważył klapę w piwnicy ukrytą pod dywanem.

Bez wahania otworzył właz, gdy jego matka wpadła przez jego drzwi i rzucił się w nieznane głębiny poniżej.