Mutluluk ihtimali ile arzu edilen ‘Günlük Tutma’ durumu ile konuya başlanılır. Karakterimiz mutluluğunu kendi ağızından anlatmak sureti ile kağıda dökmeyi arzuluyor ve ertesi gün kendisine bir Günlük satın alıp arzu edilen duruma başlıyor. . . .

Günlük (1. Gün – Tarih: 06/05/2009) :
Merhabalar Günlük, ben Brianne. 24 yaşımdayım. Tam olarak iki hafta sonra olacak olan düğünümün mutluluğu ile günlüğüme başladım. Günlüğümde mutluluğumu, üzüntülerimi, hüznümü, çılgınlıklarımı, yaşamış bulunacağım her şeyimi anlatacağım. İlk olarak sahneye nişanlım ile girmek istiyorum. Nişanlımın ismi: Allan. O da aynı benim gibi 24 yaşında, sadece birkaç ay fark ile benden üstün o kadar. Nişanlım ile ilk tanıştığım anı ve o an ki duygularımı belirtmek istiyorum. İlk olarak ‘Blue Ore’da tanışmıştık. O bir Doktor yani en azından henüz Doktor değil tabii, henüz staj döneminde ama benim için fark etmez, o benim en samimi bulduğum Doktorum (Nazik Gülüş..!), ama belirtmek isterim çok az insan ‘Blue Ore’ gibi bir binada Doktor olmayı hayal edip kendine benimseyebilir, bunun nedeni ise ‘Cevher’ olarakta bilinen bu binada çalışmayı o kadar çok sual eden ve arzulayan var ki, sıralaması bile belirsiz. Teçhizatları ve mühimmatları ile nam salmış çok az ‘Blue Ore’ gibi bina vardır. Ben ‘Blue Ore’da torpilliyim dahi diyebilirim (Nazik Gülüş..!). Bunun nedeni nişanlım orada sevilip, sayılan ve saygı gören bir kişilik bu durumda nişanlımdan beklentileri olanların, onlara karşı beklentisi olan nişanlımın da arzu ettiklerini aynen yerine getirmeleri gerekiyor ve bu durum inanın bana ‘Blue Ore’ gibi mükemmel bir bina için ne kadar muhteşem bilemezsiniz. Düşünüyorum da, hastayım ve nişanlımı arıyorum, bana direkt olarak kaliteli ve hızlı erişim sağlayan bir ilaç getirtiyor. Çok tuhaf! Ancak bir o kadar da çok güzel (Nazik Gülüş..!).
Bugün düğün hazırlıkları için, evet evet biliyorum daha henüz iki hafta var değil mi? Tabii ki farkındayım. Ama benim açımdan düşünüldüğünde o heyecanı tatsanız her halde yerinizde duramayacak bir kıvama gelebilirsiniz. Daha takılar hayal edilip, uygulanacak daha sonra ev döşemeleri var daha ortada ev bile yokken düşündüklerime bakar mısınız? (Kahkaha gülüşü..!) Öyle ki bu denli bir heyecanı yaşamayan ya da yaşayamayanlara acıyorum adeta, inanılmaz bir duygu. Ama biz nerede kaldık daha evin kendisine bakınacağız, daha sonra evin içinin öncü hazırlıklarına yani temel hazırlıklara girişeceğiz. Daha sonra Perdeler, şık ve şekil elbiseler, daha sonra dekoltelerim evet evet birden fazla olması gerekiyor. Dekoltelerimin şık ve baharı yansıtacak bir vaziyette olması gerekiyor, çünkü ben baharı severim. Ondan sonra kokusu da bahar gibi olmalı, gül bahçelerinden çıkan o muazzam kokular ya da bir gelincik tarlasının o görkemli ve inanılmaz görüntüsünün dekoltemde yayıldığı ve dağlandığı o görsellik ve sanatkârlık. Evet, evet işte bu mükemmel olurdu öyle değil mi? Bence inanılmaz olurdu.
En çok dekolteme özen göstermem gerekiyor, şık olmalıyım. Ama dekoltemi gelinlikten sonra giyeceğim, ne kötü, dekoltem ile evlenmeyi arzulardım aslında, ama gelinlik adı üstünde bir düğün elbisesidir (Nazik Gülüş..!). Ben başlangıç olarak dekoltemi temin edeyim, onu düğün vaktine kadar giyerim, daha sonra yine giyerim ve yine. Ama biz sadece dekolte ile kalmayacağız tabii ki ben saplantı haline getirdim birazda (Nazik Gülüş..!). Daha mobilyalar seçilecek, aksesuarlar, süsler, görsellikler, temalar, şekil ve efektler bunlar bir zevke dayalı seçilmemeli evrensel bir zevk düğünü daha görselliği muazzam olmuş bir duruma getirebilir diye düşünüyorum ben, bunu nişanlım ile konuşmalıyım aslında. Her bir ağızdan çıkan fikri uygulamayacağız tabii ki, yavaş ve sakin bir şekilde daha henüz iki haftamız var, ne olabilir ki? (Nazik Gülüş..!).
Günlük (4. Gün – Tarih: 09/05/2009) :
Günlüğüme yazamadım, dördüncü güne girdim bile, yazamamandaki neden ise çok fazla uğraş ve yorgunluk hissiyatı yüzünden oldu, bugün o kadar da çok yorulmadım. Artık günlüğüme devam edebilirim. Şu geride bıraktığım dört gün ne kadar da çabuk geçti. Yarın beşinci güne gireceğiz ve akşam olmuş ben günlük yazıyorum, bu heyecan ile bunları nasıl yapabiliyorum? Tuhaf! (Nazik Gülüş..!).
Şu geçen günlerim içinde en sevdiğim sekizinci gün oldu nedeni ise nişanlım beni düğünü yapacağımız yere götürdü, oranın isminin havalı ve özel olduğunu söyledi bir an ve duraksadı bende neden duraksadın diye sordum ve bana: ‘Bir an için unuttum hayatım’ dedi. Ama sonra, ismini söyledi tabii ve öğrendiğimde hakikaten ismi havalı imiş diye bir an içimden geçirdim o düşünceyi, ismi ise: ‘İhtişamlı Güllü Geçit’miş. Bu ismi hak edecek ne var ki orada? Diye bir soru sorduğumda Allan bana ‘Gittiğimizde görürsün hayatım’ dedi. Ondan sonra ben bir an heyecana kapıldım, çünkü sürprizleri seven bir yapıya sahibim hatta abartılı sevdiğim dahi oluyor (Nazik Gülüş..!).
Biz ‘İhtişamlı Güllü Geçit’e gittik ve bana Allan bir ön gösterim ayarlamış, bana sürprizini göstermiş oldu ve bir an düşüp bayılacağımı sandım. Çünkü ismini hak edecek hakikatli bir yere gittiğimizi düşündüğümde bir an baygınlık hissiyatı duydum içimde, bunun nedeni ise neden ismini hak etmiş dedim çünkü daha salona girer girmez bu arada salon ama üstü açık bir salon çok gösterişli ve görkemli bir salon yapmışlar yer sanki ağaçtan yapılmış üstüne geçtiğimde bir an ayakkabılarımı çıkarasım dahi geldi ama zaten daha o düşünceyi uygulamayı düşünemeden üzerimden tonlarca gül yaprakları ve onların kokuları ile muazzam bir şölen sürpriz uyguladılar bana, kendimi çok tuhaf ve mutluluğunda ötesinde bir duyguya kaptırmış gibi hissettim, bu duygu kelimeler ile kifayetsiz dahi kalıyordu. İnanılmaz bir duyguydu bunu anlatamıyorum, özür dilerim anlatamam. Artık ben anlatamıyorsam düşünün gerisini ne kadar içten ve titretici bir mutluluğun etkileşimi içerisine girdiğimi.
O gün gül yapraklarının altında orada sadece bize özel bir masaya oturup, şarap içip, yemek yiyip, geçmişimizden söz ediyorduk, bu mutluluğu nişanlım ile paylaşmak artı katlarda bir mutluluk çerçevesi daha açıyordu. İnanılmaz duyguların eşiğine gelmiştim, sınırı aşsam bana Doktorların teşhisi her halde ‘Bu kız Mutluluktan ölmüş? Voov!’ diyeceklerdi. (Mutlu Kahkaha gülüşü..!)
O günün asla bitmemesini temenni ederdim. Ama maalesef günler bitmek zorunda, zaman geçmek zorunda ve yaşamlar son bulmak zorunda. Bu yaşam alanlarında ne kadar çabuk ya da ne kadar hızlı ya da ne kadar yavaş yaşadığımızın kanımca bir önemi olmuyor. Nedeni ise o gün yaşadığım duygular belki de gelecekte asla bir daha olmayacak, bunu geri getiremem ama anılarımda daima olacak, bu durumda hızlı, yavaş, ya da atik yaşamanın hiçbir anlamı olmadığı kanaatine varıyorum.
Nişanlımın bana göstermiş olduğu bu duyarlılık sayesinde anılarımda onun da yer edindiği ve belki de anılarım arasında en mükemmel ve ihtişamlı olan bir anıya ev sahipliği yaptı. Bunu muhtemelen kendisi dahi bilmiyordur ve yine muhtemelen kendisinde de mükemmel bir anı olarak kalacaktır. Nişanlımı gerçekten çok seviyorum, iyi ki tanışmışız, iyi ki varsın ve iyi ki daima yanımda olacaksında.
2. Kısıma buradan gidebilirsiniz . . >>
Not: Düzensizlik için üzgünüm, Steam yüzünden maalesef böyle.