Witaj, w końcu Cię znaleźliśmy!
To administracja strony pornograficznej, którą odwiedzasz regularnie.
Postanowiliśmy przypomnieć Ci, że Twoja roczna subskrypcja wygasa dziś i trzeba ją odnowic

XD Nudy, czyli Patryk Morawski, był postacią, której nie dało się zignorować. Grubawy, zawsze z ironicznym uśmiechem na twarzy, miał swoje ulubione powiedzenie: „XD, nudy”. Z takim podejściem do życia wiódł spokojną, choć nieco leniwą egzystencję w małym miasteczku. Jednak był ktoś, kto potrafił przebić się przez jego fasadę luzaka – Michał Sieroń. Michał był zupełnym przeciwieństwem Patryka: energiczny, zorganizowany i zawsze pełen planów na życie.

Poznali się na lokalnym konwencie gier. Patryk przyszedł tam głównie po to, żeby spróbować darmowego jedzenia, ale w pewnym momencie przy jednym ze stoisk zauważył Michała. Ten prezentował nową grę planszową, którą sam zaprojektował, i mówił o niej z takim entuzjazmem, że Patryk, zamiast narzekać, przysiadł i zaczął grać.

– Co o tym myślisz? – zapytał Michał po zakończonej partii.
– XD, nudy – odpowiedział Patryk z typowym dla siebie uśmiechem, ale w jego oczach błysnęło zainteresowanie.

Od tamtego momentu zaczęli spędzać coraz więcej czasu razem. Michał uwielbiał rzucać wyzwania Patrykowi, a Patryk... cóż, wbrew swojej reputacji, chętnie je podejmował. Kiedy Michał zaproponował wspólne biegi w parku, Patryk początkowo zareagował: „XD, przecież umrę po dwóch krokach.” Ale już tydzień później można ich było spotkać na ścieżkach, śmiejących się i rywalizujących, kto szybciej dotrze do końca trasy.

Z czasem Michał zaczął dostrzegać, że za maską leniwego grubasa kryje się chłopak o wielkim sercu i jeszcze większym poczuciu humoru. Patryk natomiast zrozumiał, że życie w towarzystwie Michała jest o wiele ciekawsze, niż kiedykolwiek mógł sobie wyobrazić.

Pewnego wieczoru, siedząc na kanapie u Michała i oglądając razem filmy, Patryk odezwał się niespodziewanie poważnym tonem:
– Wiesz co, Sieroń? Nigdy nie myślałem, że ktoś taki jak ty może chcieć się zadawać z kimś takim jak ja.
Michał spojrzał na niego z uśmiechem.
– Bo wiesz, Morawski, może jestem trochę głupi, ale dla mnie „XD, nudy” brzmi jak obietnica dobrej zabawy.