Eigi hugðak orma
At aldrlagi mínu;
Verðr mjök mörgu sinni,
Þats minnst varir sjálfan.

Eigi hugðak orma
At aldrlagi mínu;
Verðr mjök mörgu sinni,


Verðr mjök mörgu sinni,

Þats minnst varir sjálfan.

(Nú munk nár af bragði
Ok nær dýrum deyja)

Gnyðja mundu grísir,
Ef galtar hag vissi,
Mér er gnótt at grandi,
Grafa inn rönum sínum
Ok harðliga hváta,
Hafa mik sogit, ormar;
Nú munk nár af bragði
Ok nær dýrum deyja.