Πρόσφατες κριτικές από τον TR-OpticalPine61

İTLİK,SERSERİLİK

keyifli

goygoy

I finished the this game and I clapped against screen. a family and Tragic endings... I love this kind of work because they have something to tell, Be overhear to this kind of work;When listening is over,your mind will also be imprisoned...

oynattıran,oynadıkça baş ağrıtan bir oyun. Sonunda;içinde bulunmadığımız bir evrene,içinde bulunduğumuz başka bir evreni sokaran evre dışı bıraktığımız ve bir de ufak mesaj niteliği taşıyan bi tirat dinlediğimiz oyun. Güzel yapmışlar,beğendim ama mental olarak yoruldum.

evet,herkes bu oyunu 7 yıl beklemiş ama benim oyuna dair heyecanım ve tutkum,çıkmasına tam olarak 1 yıl kala yakaladı.
Oyunun türkçe arayüzü ve sunumu,karakterleri,atmosferi vs.
beni çıkışına çok yakın bir zaman dilimi kaldığı vakit içerisine aldı.
Ben bu 7 senelik heyecanın altında kalan,oyunu gözlerinde büyüten ve deli beklentiye girerek sonradan (ister oynası,ister oynamasın) bok atan kesimin içerisinde bulunmayacağım.
Çünkü daha 4. Oyunlarını beğeniye sunan ve gereksiz bir şekilde "witcher çok iyidi,bu da kesin çok iyi olacak" şeklinde algı bataklığında boğulan gerizekalıları kayırıp,Şahsi fikrimi sunacağım.
Oyun baya baya iyi abicim.
Hikaye sunumu,anlatımı,doluluğu,işleniş biçimi,size her daim yapacak bir şeyler sunması ve sizi başı boş bırakmaması;oyunun sizinle özenle ilgilenmesi ve elinize devamlı olarak yapacak belli başlı görevler sıkıştırması "CDPR"in oldukça iyi sırtlandığı bir iş.
Oyunun müzikleri,yarattığı karakterler ve üzerine oturup düşünülmüş\kafa patlatılmış bir haritayı size sunması beni mutlu etmiş ve daha bu kadar başlardayken,her defasında ileriye dönük merakımın dinç kalmasına neden oldu.
Oyunun yaşam ömrü gerçekten oldukça uzun.

Özellikle Batman:Arkham Knigh'da,Batman'in bilincinde dolanan ve olur olmaz yerlerde karşısına çıkan "Joker" Profilinde bir Johnny Silverhand karakteri yaratmaları,Yer yer bizi anılarına sokması;farklı bakış açıları katması da gayet mükemmel bir detay ve içerik.

bahsi geçen hatalardan,buglardan da toplam 16 saatlik oynayışımda 3 defa falan gördüm toplamda. (bu kısmı ilerledikçe yenilerim,ona göre bakarız)
sonuçta pilavı diden,içindeki taşı bulur.
Zevk almaya ve tadını çıkarmaya baktıkça,bir yanağınıza vurulunca öbürünü çevirerek bir şekilde bazı şeylerin,sizin zevkinizin önüne geçmemesini sağlamanız,sizi memnun eder.

elbette ödediğiniz paranın ve beklentinizin hakkını istiyorsunuz aa unutmayın,Firmanın sırtına binen de sizsiniz,kırbacı indiren de.
(Bu oyunun hikaye,konsept ve ilerleyişi;olay dahilinde gelişen ve değişen atmosfer ve zaman çizelgesi. Bu oyun her ne kadar yer yer s*çmış ve yersiz,zamansız hatalar yapmış,fevri davranış sergilemiş olsa dahi,şu Oyunun başarılı aktör tercihi ve hikayesi;film sektöründe boy göstermiş "bir ÇOK" yapıma ayaklarını yıkatır.)

Her şey bi kenara dursun;Silverhand karakterine has ve özgü;özel bir DLC yapılması lazım. Hem de acil. Öyle 2,3 saatlik osuruk bi şey değil he,böyle kallavi bi şey olması lzm.

GÜNCELLEME:
Ben,oyunu ilk çıktığı dönemde oynamış ve bitirmiş birisiyim ve rahatlıkla söyleyebilirim ki oyunu ilk defa oynayacaksanız yahut daha önce oynayıp bitirmişseniz, şimdi tekrardan sıfır bir save ile girip oynamanın tam sırası.

Olması gereken deneyim sunmayı başarmış ve önünüze koymuş olan yanık yemeği tatlı ile affettirmeye çalışan bir yapım haline gelmiş. Hala hataları var,hala kusurları var. Şimdi bile vaad etmediği bir takım şeyleri verebilir düzeyde değil. Yaralarımız kurudu ve kabuk bağladı artık. Kaşıyıp kanatmaya lüzum yok. İkinci bir şansı hakkediyor ve bu şansı kötü

değerlendirmiyor. Kendini affettirir mi bilemem ama daha önce oynamamış bir tayfa için tatmin edecek, küstürmüş olduğu kitle ile de barışabilecek bir seviyeye çıkmış. Başından beri olması gereken kıvamı tutturmuş ve iyi bir hal almış.

antika

yayında ve yapımda emeği geçen herkesin Allah bin türlü belasını versin,yapacağınız,sataacağınız,kuracağınız oyunun anas9m naacvaırandfkaisdpojsadjnıé!é!!!!!!!!!!!!!!!!!

Uzun zaman bu oyunun yerelleştirilmesini bekledim. Beklerken bir yandan da kendi evirimi yaparak oynama gayretini gösterdim ama pek olmadı. Oyun çok fazla kelime,terim ve bunları sırtlayan cümleler taşıyordu ve bu hiç kolay değildi.

Evet mümkündü ama bir kelimenin anlamına bakmak,aslında ne dendiğini anlamak ve tam olarak hikayeyi kavrayarak oynanması gereken bir yapım olduğundan; ipi bir ucundan tuttuğunuzda öbür ucunu kaçırabilir ve günün sonunda bir boşluğa bakarak,bi s"k anlamadan seriyi bitirebilirdim. öyle de yapmadım.

Uslu uslu köşeme oturdum ve beklemeye başladım. Ara ara tekrar girdim,tekrar fırsat verdim ama olmuyordu. 2 karakter arası bir dialoğu çevirmek,yansıtmak ve karar vermek çok zahmetli ve yorucu bir süreç haline geliyor, ekran başında iki saat geçiyor ve oyunda bir arpa boyu yol alunamıyordu. Sonrasında O gün geldi,

oyunun yerelleştirilmesi yapıldı ve ben de başına oturup sıfırdan bir save açarak oynadım. Tahminimce oyunu bitirmem bi 2 sene falan aldı. Çünkü başına bi oturuyordum 2,3 saat oynuyordum ve daha sonra unutup gidiyordum. Bir süre sonra tekrar aklıma geliyor tekrar giriyordum ve böyle bölye devam etti. Ben 2 diyorum ama belki daha da çoktur. 3'ü 4'ü de olabilir. tüm bir süreci düşünecek olursak.

Bu oyunun sıkııc ve monoton olduğundan değil. Disco Elysium Bir kitap. Uzun soluklu ve sürükleyici bir kitap. Stephan King romanı gibi,bir John Verdon hikayesi gibi. Sonuna kadar sizi götürecek,merak duyunuzu devamlı zinde tutacak,

karakterleri ve olay örgüsü ile size keyifli bir süreç yaşatacak, eşi benzeri olmayan bir hikaye. Pis ve köhne bir otel odasında, ağzımızdan çıkan anason kokusu ile boğulduğumuz;
önümüzü dahi göremediğimiz ve geçirdiğimiz günleri hatırlamakta zorlandığımız bir günden başlayarak, süreç içerisinde acınası ve aciz olan bu karakterin gelişimini, dönüştüğü kişiyi görmek ve bu oluşuma şahitlik etmek.

Verdiğiniz kararların sonuçlarına hikayenin sonuna kadar katlandığınız; doğru yolda da, yanlış yolda da yürüseniz, bunun sizin bir tercihiniz olduğu ve hangi yoldan giderseniz gidin o yolun sorumluluklarına katlanmanız gerektiğini, sırtınızdaki külfetin yükünü ne yöne doğru eğmeniz gerektiğiniz bilmeniz gerektiğini ve bunun bilinci ile haraket etmenin gerekliliği.
Siz okurken zorlanıyorsanız bir de bunu ekran başından deneyim ettiğinizi hayal edin. Ya da hayal etmeyin,alın ve deneyim edin.

Ağzınızdan çıkacak her kelime ve verdiğiniz her karar sizi rüzgarda savrulan bir konserve kutusuna çevirecek. Sizin konserveden ayırt edilebilir tek bir farkınız var: rüzgarın yönünü siz belirliyorsunuz. Her bir dialog balonu kapandığında da “Acaba” demekten kendinizi alı koyamayacağınız bir hikayenin kapılarını dünyanıza açmaktan çekinmemenizi ısrarla tavsiye ediyorum.

iyi (!)