Ludzie to są kuгwy, ale kuгwy to też ludzie, czyli jesteśmy jednością, a jedność to piękno. Wniosek? Kochajmy kuгwy, bo miłość to klucz, a klucz może otworzyć wszystkie drzwi. A za drzwiami może być prawda. A prawda jest subiektywna. Bo każdy widzi ją inaczej. Tak jak miłość. A skoro miłość to klucz, to może prawda to zamek? Ale jeśli tak… to kto trzyma klucz? I czy na pewno chcemy otworzyć te drzwi? A jeśli drzwi są iluzją? A klucz istnieje tylko w naszej świadomości? Może to my jesteśmy drzwiami? Może to my jesteśmy kluczem?