W grze tej zwanej Counter-Strikiem,

Grasz z reguły w gębie z fajkiem.

Gonisz, szukasz i celujesz

Czasem też się zdenerwujesz.

Sztuka zwana jest kampieniem,

Nie zwiazana jest z gonieniem.

Statsiarz taki, gdzies; się schowa

I head-shota posle z rowa.

My ich raczej nie lubimy,

Sa to lamy, z nich szydzimy.

Kupi sobie AWM-ke,

Zacznie siać z reguły w pępek.

Goscie tacy, czas zajmuja,

Na aztecu się kampujac.

Ta historia, prosto z życia,

Tyczy się owego krycia.

Gdy na respie terro kona,

To snajpera trafia Lona.

Ten wpieniony na Banana,

Bez namysłu daje bana.

I na koniec, chcę przypomnieć,

" O kampieniu, masz zapomnieć ! "