Reseñas recientes de None

System walki kuleje, optymalizacja kuleje, fabuła boli. Innos jeden wie, dlaczego tak skrzywdzili G3. Brak słów.

Zjedz zgniłą gruszkę.
Wypij nieświeże mleko.
Zrób mopa do obrony przed mutantami.
Umrzyj dziesięć pięter niżej żałując, że przed śmiercią nie zjadłeś tej kanapki z serem.
Mariot/10

Ponad dwieście godzin w grze i jeszcze wszystko nie odkryte? No chyba cię p***! Ta gra wysprzata tobą piwnice, strych i kuchnię. Ta gra przygotuje ciebie na rozwód rodziców.
Jak matka będzie miała do ciebie pretensje, to wykorzystasz wiedzę zdobytą w tej grze i będziesz mógł dalej grać... a w co grać, zapytasz? w Binding of Isaac!
Ta gra ma fabułę taką, że Freuda i Junga zapędza w kąt. Ma cudną mechanikę, jest zeldo-podobna, regulajkowa, rozwój postaci jest taki bajerancki że aż sam się rozwiniesz.
Pierwszy symulator patologii to jedna z lepszych gier w jakie możesz zagrać.

Chciałem lubić Elexa, ale...:
Fabuła: prosta jak budowa cepa poza plot-twistem na końcu. Aż wkurza, że lepiej tego nie wykorzystali.
Frakcje: z jednej strony mamy bandę ekologicznych oszołomów, z drugiej nerdów co się naczytali za dużo warhammera 40k, a z trzeciej: naćpane, pustynne przekupki które wołają cały czas "zyski, zyski, zyski!". ostatecznie, by wybrać frakcje musiałem rzucić kostką, bo każda wydawała się równie denerwująca.
optymalizacja: litości. na kompie którym Wiedźmin chodzi (a nawet biega) jak szalony, Elex się dławi.

To nie jest zła gra, ma trochę klimatu Gothików, specyficzny świat, fajny system rozwoju postaci, ale odradzam zakup... chyba, że w jakiejś wyprzedaży.

Trzymać się z daleka. Gra nie jest droga ,ale jej prawdziwa cena tkwi w durnych mikropłatnościach. 1000 razy lepiej jest usiąść z kumplami i porzucać kostkami w realu.

Świetna gra. Mars: War Logs jest dosyć linniowym, przyjaźniejszym Gothic'iem na Marsie.

Plusy:
+Crafting - nie jest tak wkurzający jak w innych grach ("hur, dur, musze zebrać jeszcze 10000 skorup krabów"), zajmuje chwilę i można zrobić całkiem fajne zabawki
+System walki - prosty, ale daje satysfakcje. Cios, blok, przewrót, kontra - czasami tyle wystarczy do szczęścia
+świat - brudne, marsjańskie ziemie. Miła odmiana. Dobry klimat.
+ mimo liniowości, daje ci pewne wybory fabularne

minusy:
-gra jest krótka (przejdziesz ją w 7-8 godzin), no i wszystkiego tu jest za mało - mało różnorodności, mało sprzętu...

Meh:
Bohaterowie - wszystko przypomina tani film sf, ale ten klimat pasuje do M:WL.
Fabuła - nie zachwyca, ale zdarzyły się z dwa momenty w których powiedziałem "heh, no nieźle"

Grę już przeszedłem dwa razy i za drugim razem też się dobrze bawiłem.

8/10

+zombie, survival and rpg mixed like a boss
+ sandbox
+scavenging gives you satisfaction
+ reminds "Walking dead" (people have feelings and stuff)
+you can manage your safe zone

-/+permadeath

-you must do almost everything by yourself

FLEXING.
SHOOTING.
KICKING SATANS ASS.
'MURICA
HELL YEAH!

It cool... but this game triggered me so f*** hard. After epic pirate adventure we are landing on this "Dead Island". Where you must find some plants for ritual. I walked my ass of for 3 hour, and i couldnt find last f*** plant! Im just walking like an idiot. And this is a end game part, where you should be like "arrr yeah!" not "dear Watson, nay". The game is like 8+/10, but this plant bizz kicked it into 4/10.

Volgarr is too hard (They Bleed Pixels is easier). Its not good old fashion game with good old fashion dificult level. Its primitive memory game (walk two seconds, jump, hit, walk one second, hit, hit, jump jump... reapet x100) with f*** uped amount of death points. Dificult level and pixels covering only poor content.

Volgarr jest za trudny (They Bleed Pixels is easier) To nie jest dobra, staromodna gra z dobrym, staromodnym poziomem trudności. To prymitywna pamieciówka (idź dwie sekundy, wal, idź jedną sekundę, wal, wal, skacz, skacz... powtórz x100) z po*** ilością punktów śmierci. Poziom trudności i piksele tylko zakrywają biedną zawartość.