Takvâ; sakınmak, korunmak, çekinmek, hoşa gitmeyen şeylerden uzak durmak, tehlikelere karşı kendini korumak, her ne şekilde olursa olsun Allah’a itaat ediarar ve elem verecek şeylerden titizlikle korunması ve günahlardan sakınarak sâlih amellere sarılmasıdır.
Takvânın alt sınırı küfür virmektir. Takvânın bu mertebesi için bir sınır ve nihâyet yoktur. Her müevcuttur. Bu mânevî yolculuk ölüme kadar devam eder.
Takvânın üst mertebelp hiçbir şekilde isyan etmemek, O’nu daima
Kişinin takvâsı, yaptığı ibadetlerden ziyade, yasaklardan kaçınması ile değerlendirilir.
Hz. Ömer, bir gün Übey bin Kâ’b Hazretlerine takvânın ne olduğunu sormuştu. Übey (r.a.) da ona:
“–Sen hiç dikenli bir yolda yürüdün mü ey Ömer?” diye sordu. Hz. Ömer:
“–Evet, yürüdüm” karşılığını verince bu sefer Übey (r.a.):
“–Peki, ne yaptın?” diye sordu. Hz. Ömer:
Rabbım takvalı kullarından eylesın cumlemızı

🕊"Yeterki kul samimi olarak Tövbe Ettsin.

Günah bir şey değildir Allah'ın yanında.
Eğer ki kul bir dakikası dahi kalmış olsa vefat etmeden önce samimi olarak Allah'a yönelse ;

Yarabbi bundan sonra ben kesinlikle senin emrinden çıkmayacağım .

daima senin rızana uygun olan şeyleri yapacağım , Senin gazap ettiğin şeyleri de yapmayacağım ! "

diyerek Söz verse, Allah azze ve celle onu kabul eder inşallah .

Allah tövbe eden kullarını Seviyor çünkü " 🕊

SEYDA MUHAMMED KONYEVİ

🐦Bir şeyin
Sonu
Varsa
O şey ( Dünya)
Sıfır hükmündedir.🐦