Recent reviews by ItWasMeAntosi

tak

Każdy ziom zbiera złom

Dobra gra z ciekawymi mechanikami. Szczególnie przyjemna ze znajomymi.

Ok.

Dokładnie na taki tytuł czekałem przez ostatnie miesiące. Dzień w dzień przeglądałem najciemniejsze zakamarki Steama licząc, że w końcu znajdę grę która wciągnie mnie na tyle, bym siedział do późna i przedłużał sesje o kolejne 10 min, grę w której mając narzucony cel, wciąż mamy masę swobody, a wszystkie mechaniki w prosty i zrozumiały sposób są nam przedstawiane. I wtem, mym oczom ukazał się The Riftbreaker, niepozorna produkcja, na pierwszy rzut oka nie wyróżniająca się na tle pozostałych, jednakże im dłużej zagłębiałem się w opis tym bardziej czułem, że jest to tytuł którego tyle wyczekiwałem i oj, jak bardzo się to sprawdziło. Nie jesteśmy tu zalewani ścianami tekstu, jednakże nie zostajemy pozostawieni sam na sam z kilkunastoma enigmatycznymi ikonami na hudzie. Po zagraniu (wedle życzenia) symulacji, która jest formą samouczka, trafiamy w sam środek generowanej proceduralnie mapy i od razu zaczynamy zabawę, stawiamy bazę operacyjną, wydobywamy podstawowe surowce i szykujemy się do odparcia wrogich fal lokalnej fauny, której to nowe sąsiedztwo się nie spodobało. Wszystkie wydarzenia są nam przekazywane przez Kapitan Novak, oraz jej egzoszkielet Riggs'a, których to relacja jak na grę o budowaniu bazy, eksploracji obcej planety i mordowaniu setek wrogów, jest naprawdę dobrze napisana, mi osobiście najbardziej przypomina ona tę między Mf Fortune z League of Legends, a jej egzoszkieletem który posiada w skórce Gun Goddess. Jednakże iż zapewne nie każdemu znane są wypowiadane przez nich kwestie, to ich relację można określić jako spłyconą wersję tej z Titanfalla 2, która nawiązywała się z czasem między Tytanem a jego nowym pilotem. Sam gameplay jest podzielony na wiele segmentów, przy czym każdy z nich jest wykonany na co najmniej satysfakcjonującym poziomie. Każdy będzie w stanie znaleźć dla siebie coś przypadnie mu do gustu, natomiast, na normalnym poziomie rozgrywki, nie wyklucza to pozostałych mechanik, jeśli więc chcecie tylko wymordować jak najwięcej populacji na Galatea 37, a nie interesuje was ingerencja w budowę bazy (bądź vice versa) to jedyną opcją gry dla was będzie tryb snadboxowy, którego jednak nie dane było mi jeszcze sprawdzić. Skłaniający do zakupu może być także fakt iż gra ma dostać wsparcie dla modów które twórcy zapowiedzieli. Gra bez wątpienia nie pozostaje także bez wad, które zakładam, że wyjdą dopiero z czasem, liczę jednak, że do tego nie dojdzie a ja, jak i Ty, drogi czytelniku będziemy równie zadowoleni z zakupu (o ile według ciebie będzie on tego warty).

Gdyby zaszła potrzeba, recenzja zostanie zaktualizowana. Zapraszam także na mój kanał Twitch: https://www.twitch.tv/xxantosixx na którym ogrywam aktualnie recenzowany tytuł. Pozadrawiam i życzę Miłego dnia/wieczoru, Antosi.

Dobra gra, jednak na kilka godzin, po jakimś czasie robi się dość powtarzalna. Dodatkowo warto mieć znajomych, którzy również by posiadali ten tytuł. Liczę na dalsze aktualizację, jednak wiele nie wiadomo na temat przyszłości tej gry.

Gra jest bardzo wymagająca, a co za tym idzie satysfakcjonująca. Polecam ją jeśli potraficie poradzić sobie z frustracją płynącą ze straty waszego najlepszego bohatera. Jeśli jednak macie słabe nerwy i nie lubicie nieprzewidywalnych sytuacji, to polecam zastanowić się i poczekać z zakupem.