Cài đặt Steam
Đăng nhập
|
Ngôn ngữ
简体中文 (Hán giản thể)
繁體中文 (Hán phồn thể)
日本語 (Nhật)
한국어 (Hàn Quốc)
ไทย (Thái)
Български (Bungari)
Čeština (CH Séc)
Dansk (Đan Mạch)
Deutsch (Đức)
English (Anh)
Español - España (Tây Ban Nha - TBN)
Español - Latinoamérica (Tây Ban Nha cho Mỹ Latin)
Ελληνικά (Hy Lạp)
Français (Pháp)
Italiano (Ý)
Bahasa Indonesia (tiếng Indonesia)
Magyar (Hungary)
Nederlands (Hà Lan)
Norsk (Na Uy)
Polski (Ba Lan)
Português (Tiếng Bồ Đào Nha - BĐN)
Português - Brasil (Bồ Đào Nha - Brazil)
Română (Rumani)
Русский (Nga)
Suomi (Phần Lan)
Svenska (Thụy Điển)
Türkçe (Thổ Nhĩ Kỳ)
Українська (Ukraine)
Báo cáo lỗi dịch thuật
Dalej cię pamiętam jako tego dzieciaka na kamerce, i dalej cię traktuje jak swojego brata mimo że już od roku nie spędzamy ze sobą czasu i prawie nie mamy kontaktu. Życie i dorastanie jest przeyebane, dopiero co grasz ze swoim ziomkiem po nocach, a nim się zorientujesz masz prawie 19 lat i dorosłe życie.
Dzięki Damian za zajebiste chwile, których do grobu nie zapomnę, mam nadzieję że jako dorosłe już chłopy się spotkamy i najebiemy wspominając wszystkie chwile :)