Wciskam escape, play w kompakcie męczę.
Wierszem, rejestruję to, za co ręczę,
Odnajduję metr po metrze siebie,
Bez list pisma i praw, w ręku skunk.
Jaki właściwie jest rap?
Jak mam żyć tu?
Niby spokój umysłu
Panowanie nad bólem jak w jujitsu,
Na szyi Chrystus
Wiara w duszy wzrasta,
Choć pcha nas w gruzy chamstwa
Larwa zbytku.
Fałsz goni za fałszem,
Przybitych turystów,
Świat jak z komiksów,
Sen z powiek spędza,
Człowiek i nędza
Cel; dowieźć ten ciężar,
Z nożem przy węzłach,
Czy z Bogiem od serca?
Pod nogami betonowa preria
Ryzyko, to wzbudzana litość,
Gdy kat nad potylicą wisi
Nie ma tak, by coś działo się bez przyczyn,
Wzrasta tylko ilość zniczy