Ostatnie recenzje napisane przez użytkownika Vector wolf

Warta uwagi kontynuacja groteskowej sagi The Room. Odrobinę gorsza niźli jej poprzedniczka, wciąż jednak potrafi zaskoczyć i zachwycić nowymi pomysłami. Motyw domu i podróży po nim to strzał w samo sedno, a porozrzucane listy dają przysłowiowego kopa fabule gry.

Najlepszym, w tej grze, nie jest to, jak ona jest stworzona i na jakich mechanikach polega, lecz to jakie podejście do niej mają twórcy i sami gracze. Przecudowne, wspierające community, a dodatkowo ciągle czuwający devowie, napędzają ów prostą grę. Nie ma poczucia, że każdy dzień jest na wagę złota, a ominięcie jednego sezonu nie jest tak bolesne jak w innych grach, gdzie wszystko musi być albo idealnie odmierzone albo stoi za zaporą dodatkowych transakcji - skórki które były na poprzednim battle passie, a także wszystkie z spotykanych zadań i trudności, będziemy mogli zobaczyć w następnych odsłonach gry, zostają z nami na stałe.
Gra sama w sobie ma proste założenia - idź na misje, wypełnij pewne zadania i wróć żywy, jednak w trakcie ów misji napotykamy różnego rodzaju aktywności, które urozmaicają nam rozgrywkę: czy to poprzez dodatkowe zadania, czy dodatkowe minerały, które możemy przeznaczyć na krasnoludzkie piwo i fikuśne brody. Jednocześnie nie czuć zbytniego przesytu kontentu - wszystko jest tak zbilansowane, aby gracz nie czuł się przytłoczony jego ilością.

Rock and Stone!

Jestem zachwycony, zachwycony wszystkimi emocjami, które towarzyszyły mi przy rozgrywce, a także tym, jak pięknie mnie gra prowadziła za rączkę by pokazać okrutność życia i rewolucji. Całe moje życie, jako sędziego Trybunału, legło w gruzach, od rodziny, po przyjaciół, aż po karierę. Bohaterem zostałem po śmierci, która przyszła prawdopodobnie nagle i w samotności. Wszystko mnie zawiodło, nie mogłem na nikim polegać, a w pewnym momencie moje decyzje nie ograniczała już moralność, a to, jak to wpłynie na moją reputację u wpływowych frakcji. Stałem się takim samym potworem, jak reszta ludzi uczestniczących w Francuskiej Rewolucji.

Jestem grze wdzięczny za tą podróż przez wszystkie emocje i uczucia. Czułem się załamany, czułem smutek i złość, zrezygnowanie. Jednak wiem, że to emocje zaplanowane, wszystko co robiłem w grze miało JAKIŚ sens, jakikolwiek, nawet jeśli nikły. Najbardziej jednak uwielbiam ową produkcję za to, że pokazała mi okrutność życia, nawet jeśli robiłem rzeczy moralnie dobre, to i tak byłem na straconej pozycji. Skopała mnie na samym końcu i wow, podoba mi się to.

Polecam, serdecznie polecam produkcję tym, którzy są chociaż trochę zainteresowani rewolucją francuską (lub po prostu lubią gry chociaż trochę związane z trudnymi wyborami i strategią). Obiecuję, że nie poczujecie się zawiedzeni, i mam nadzieję, że przeżywanie w sensie przenośnym, owej rewolucji, da wam jakiś rodzaj "frajdy". Gra dodatkowo, oprócz stojącej mocno fabuły, ma świetnie zaprojektowane UI i cudowną oprawę graficzną. Grajcie!

Pozycja obowiązkowa dla perfekcjonistów. Przepięknie wizualna produkcja, która ma jeszcze wiele do zaoferowania.

Gra idealna na jedną/dwie rozgrywki. Ciekawe mechaniki, postacie i niezaprzeczalnie bardzo ładna oprawa audiowizualna. Fabuła szczątkowa, opierająca się głównie na poznawaniu przekonań głównych bohaterów i historii ich przeszłości. Jedynym zarzut do tej gry mam taki, że pomimo wyboru wielu postaci i scenariuszy, sama rozgrywka jest mało regrywalna.

Niesamowicie magiczne przeżycie z genialnie rozplanowanym systemem walki turowej i wciągającą oprawą audiowizualną. Najlepsza gra indie 2020 roku!

Ikenfell jest grą, którą zapamiętam jako historie poruszającą, z bardzo dobrze napisanymi postaciami i ogromną reprezentacją społeczności LGBTQ+ - uroczo zawiła, pokazująca rozterki i bóle głównych bohaterów.

Jednak pomimo wszystko na wielką uwagę zasługuje również oprawa audio-wizualna bo ta, grze wyszła perfekcyjnie. Żywa kolorystyka dopasowana do każdej lokacji, genialny character design i wpadający w ucho soundtrack, który był aż momentami wielkim i przyjemnym zaskoczeniem.

Grę polecam każdemu, bez wyjątku, pomimo swojej początkowej infantylności i płytkości, na końcu uświadamiamy sobie, że była to historia dojrzała i grająca na wielu naszych uczuciach.

Ocena końcowa: 10/10