Özellikle oyunun çoğunluğunun geçtiği plant kısmının atmosferi oldukça hoşuma gitti. Oyunun bize anlattığı hikaye oldukça derin. MGS1 de beni kendine çeken şey ise tamamen hikaye oldu. neden mgs 1 den bahsediyorsam şu an, en sevdiğim oyun olan mgs 2 yi konuşmam gerekiyordu. MGS2 nin karakter tasarlamaları,atmosferi,hikayesi hepsi hoşuma gitti ve bu hoşuma giden oyunları diğer oyunları bulamadım. Fanbase'inin kaliteli olması, güzel bir speedgame olması da hoşuma giden yanlardan bi tanesiydi. En azından runlayacak bir oyun olmadığında mgs 2 girlyorum genelde. Oyunda bulunan bir sürü easter eggler ise çok hoş detaylar. Oyun ilerledikçe derinleşen hikayesi, geçmiş ile bağlantısı, oyunda yapılan Al Colonel, Washington DC, Arsenal Gear olsun onun theme music'i olsun çok hoşuma gitti. Sadece arsenal gear theme değil tabii oyundaki tüm müzikleri çok beğendim özellikle ydc ve cant say goodbye to yesterday. Can't say goodbye to yesterday'ı zaman zaman açarım dinlerim gerçekten o yavaşlığını beğendim. Oyunun lore'u hakkında olan tartışmalara da olabildiğince katıldım. Oyunun üzerinden yıllar geçmiş olsa bile hala üretilen 1-2 ufak fikir oldukça canlı. Yazdıklarım hakkında kısa bir özet geçmek istiyorum. MGS2'nin tanker kısmını her ne kadar beğenmesem de gayet başarılı yapılmış. Oyunun %99'unu oluşturan plantta ise oyuna yeni eklenen karakter olan Jack aka Raiden'in oyuna kattığı hava,davranışları,cartwheel ile akıcı bir şekilde gitmesi oldukça güzel. Oyundaki bosslar ise backstorysine kadar düşünülerek tasarlanmış ve bu keyif veriyor. Oyundaki duygusal kısım(lar) da hissiyatını güzel bir şekilde korumuş ve o hissiyatı yaşattı. Oyunun sonlarında girdiğimiz Arsenal Gear oyun boyunca gördüğüm en güzel atmosferlerden birine sahipti. O gericiliği o korkutuculuğu o müziği gerçekten ama gerçekten çok güzeldi. Ray fightının konuşma kısmı (prologue denilebilir ya da herhangi bir şey artık bilmiyorum.) ise gayet kendini dinlettirdi ve güzel bir konuşmaydı. Ray fightları da olabildiğince zorlayıcı ve güzel bir ortamda oldu. Ray fightindan sonra Washington'a gidip kendimiz (raiden) hakkında her şeyi öğrendiğimiz codec konuşması ve Al Colonel'ın davranışları gerçekten ürkütücüydü. Solidus ile yaptığımız fight ise gerçekten keyifliydi. Her ne kadar kılıç mekanikleri iyi olmasa da akıcı hissettirdi. Solidus fight bittikten sonra yapılan o ikonik konuşma ise çok güzeldi. Oyunun outrosu her kadar uzun olsa bile Carla White dinlemenin eşliğinde gördüğümüz Washington DC sokaklarını izlemek güzeldi. Bu uzun yazıyı güzel bir şekilde sonlandırmak istiyorum okuduğunuz için teşekkürler. "Hayat sadece genlerimizi aktarmaktan ibaret değildir. DNA dışında bir sürü şey bırakabiliriz. Müzik, edebiyat, filmler ve daha ne gördüysek..."