Recent reviews by Urenas

Uzun bi süre rezalet oyunlar çıkarmalarının ardından güzel bir dönüş olmuş. Türkçe dil desteği, savaş yapay zekası, birimler, harita, çizimler, soy ağacı ve politika sistemiyle çok güzel bir Total War oyunu olmuş. Getirdikleri saray entrikaları muhabbeti Rome II deki kadar eğlenceli olmasa da gayet güzel olmuş. Yapay zeka mükemmel ötesi savaşlar çok zorlayıcı geçiyor. Okçular ve ciritçiler yeni ekledikleri fatality muhabbeti yüzünden bi tık güçlü olmuş. Olayı şöyle söyleyeyim bir birim okçuların üstüne koşuyor, okçular birden ok yağmuruna tutuyor ve tüm birim helak olabiliyor kalkanları olsa bile. Yeni getirdikleri bi sistem o yüzden dengesiz ama kendileri de farkında zaman içinde düzeltirler diye umuyorum.

Son zamanlarda oynadığım en iyi oyun diyebilirim. Hikayesi mükemmel sizi içine çekiyor, karakter tasarımlari ve arkaplan hikayeleri çok güzel. Oyunda ki dövüş mekaniği eğlenceli değil klasik MMO combat sistemi ama bu oyunu combatı için oynamazsınız zaten.

Hikayenin taa başlangıcında önemli bir karakteriz Fatebinder ız. Kyros adinda bir"overlord" tüm kıtayı fethediyor sıra Tiers isimli bölgeye geliyor tüm kıta nin yani Tertarus un fethinin tamamlanmasi için alınması gereken son bölge. Bizde bu bölgenin alınmasi icin overlord a hizmet ediyoruz. Kyros 'un bir başka olayida Edict yaratması, mesela diyor ki bu kale alinana kadar gökten asit yagmuru yagacak, atiyorum ne bileyim sürekli deprem olacak. Bizde bu edictleri iletmekle görevli bi nevi Kyros un sözcüsü gibi bir şeyiz. Tiers i almaya çalışan Kyros'a bağlı iki ordu var Scarlet Chorus ve Disfavored isminde ama iki ordu resmen Osmanlı daki Sipahiler ve yeniceriler gibi birbirleriyle surekli kavga içerisindeler bizde bu meseleyi çözmek için Tiers e gonderiliyoruz bi edict ile beraber. Oyun böyle bir şekilde başlıyor hikaye dallanıp budaklaniyor nasıl ilerleyeceğiz tamamen sizin elinizde.
Bence çok guzel bir RPG Tyranny ve kesinlikle devam oyununu hakediyor.

Rezalet bir oyun. Olumlu verenlerin çoğunun Warhammer fanboyu olduğunu düşünüyorum, zevkler ve renkler tartışılmaz ama bu kadar kötü bir oyuna olumlu inceleme vermek akıl kârı değil. İlk olarak Co-op oynadık 3 kişi, ancak normalde arkadaşlarınla oynadığın her oyundan zevk alırsın ama bunda gram eğlenmedik. Oyunun fps kısmı rezalet, vurduğunuzu asla hissetmiyorsunuz, 12 yıllık Skyrim'in bile vuruş hissiyatı bu oyundan iyi diyebilirim. Düşmana vurduğunuzda ses bile çıkmıyor boşluğa vuruyormuşsunuz gibi hissettiriyor. Oyun aşırı karanlık ve gideceğiniz ancak hiçbir yere bağlanmayan sırf kafanız karışsın diye eklenmiş tonlarca yol var. Çoğu zaman damage yediğinizi bile anlamıyorsunuz. Yani tek başına bir insan yapsa bu oyunu demezsiniz kötü oyun diye ama hiç olmazsa bir oyun geçmişi olan bir firma yapınca bu nasıl oyun diyorsunuz.

Kısacası oyun hiç eğlenceli değil bence. Olumlu inceleme yapanların çoğu 1-2 saat oynayıp bırakmış zaten, zaman kaybı bir oyun. İlla coop Warhammer oyunu oynamak istiyorsanız gidin Warhammer 40,000: Space Marine'i oynayın arkadaşlarınızla. Hem co-op kısmı daha eğlenceli hem de fena olmayan bir hikayesi var.

Açıkcası oyun çok güzel ama 2018 ödülleri sırasında RDR 2'yi yenip Game of the Year olması aşırı saçma. Şöyle izah edeyim God of War 9. sınıftaysa, RDR 2 10. sınıf bir oyun. Tamamen fanbase inden kaynaklanan bir seçim olduğunu düşünüyorum. Oynanışı gerçekten daha iyi ama bu zaten yakın dövüş silahı kullanmaktan ve oyunun ana odağını oluşturmasından ötürü olması gereken bir şey. Müzikleri diğer GoW oyunlarına göre daha duygusal, Colossus ile Zeus ile Poseidon ile çarpışırken ki müzikler gibi epik değil ancak genellikle daha sakin tadında, yeri geldiğinde sizi yükseltecek müzikler kullanmışlar. Yine de üçlemenin müziklerini tercih ederim.

Hikayeside meh yani mükemmel bir hikayesi yok. Hikayeyi spoiler vermeden şöyle örnek vererek anlatayım, tam bir kapıyı açacaksınız, anahtar gerekiyor ve anahtar için bi yere gitmeniz gerekiyor iki saat oraya gidiyorsunuz bir sürü yaratık öldürüp anahtarı alıyorsunuz sonra tekrar dönüp diğer anahtar içinde aynını yapıyorsunuz en sonunda kapıyı açıyorsunuz sonra bir bakıyormuşsunuz ki gitmeniz gereken yer o kapı değil diğer kapıymış. Sonra o kapıyı açayım diyorsunuz yine 2 anahtar istiyor (farz ı misal) hop yine aynı şeyleri farklı yerlerde, farklı şekillerde yapıyorsunuz. Klasik GoW oyun stili diyebilirsiniz ama bunda çok baydı beni zaten eski God of War'ların 10-11 saatte bitmesinin sebebi buydu oyuncuyu tekrar ettiriyormuş gibi uğraştırmayalımdı bu oyun 19-20 saat arası sürüyor.
Ayrıca önceki oyunlarda amacımız yine büyüktü Ares'i veyahut Zeus'u yenmek için güç topluyorduk her geçtiğimiz engel bizi son boss a hazırlıyordu daha epik bir hikaye vardı kısaca. Burada daha çok aile bağları üstüne kurulu duygusal bir hikaye var yani kötü diyemeyiz ama RDR 2 gibi bir şey de beklemeyin. Oyundaki nostajiyide çok iyi yansıtmışlar, sürekli gözünüze sokmuyorlar ama arada bir geçmişten bahsediliyor o çok yerinde ve tadında olmuş.Bir de tek benim gözüme çarpan bişey ise sanırsam oyun boyunca satın aldığımız-bulduğumuz zırhlarıda çok çirkin olması.Customization seven biri olarak beklediğim zevki alamadım o konuda. Bütün zırhlar birbirine benziyor ve hepsi rezalet duruyordu keşke God of War 2'nin başındaki gibi tüm vücudu kaplayan düzgün tasarlanmış birbirinden farklı, gerçekçi zırhlar olsaydı yine kaybedilmiş bir potansiyel. Ha bu tarzda zırhlar var mı yok değil ama hem çok abartı duruyorlar hem de oyunu bitirdik den sonra oynamaya devam ederseniz alabiliyorsunuz çoğunu yani ne anlamı kaldı o zaman.

Bunlar dışında oynanış, bulmacalar, grafikler, atmosfer ve karakterler arası bağ gayet güzel ama God of War benim için tüm zamanların en iyi oyunu değil.

Döneminin efsanesi, zamanın eskitemediği bir oyun. Zorlayıcı bulmacaları, keyifli hikayesi, mükemmel atmosferiyle ve zamanı geriye alma mekaniği ile çok keyifli bir oyun. Zor oyunlardan keyif alan herkese öneririm oyunu. Ancak combatı biraz canınızı sıkabilir, kötü bir dövüş sistemi var ama biraz oynayınca alışıyorsunuz. Şahsen beni çok rahatsız etmedi zaten üçlemenin ileri ki oyunlarında combatı geliştiriyorlar ve The Two Thrones'da baya kaliteli bir hale getiriyorlar. Ayrıca oyunu çok uzun tutup oyuncuyuda darlamamışlar, oyunu 9-11 saatte bitirebiliyorsunuz. Kısacası paranızın her kuruşuna değecek bir oyun.

Kelimenin tam anlamıyla muhteşem bir final oyunu. Oyunun en sevdiğim yanı ilk oyundaki prensin ses aktörünü geri getirip, ketum prensden kurtulup, espirili prensi geri getirmeleri oldu. Oyun Warrior Within'in hemen sonrasını konu alıyor. İsminden ve kapak fotoğrafından da anlayacağınız üzere Prensimiz yalnız değil bu oyunda. Kendisinin karanlık tarafı olarakda oynayabiliyoruz zaman zaman, buda çok eğlenceli farklı bir oynanış sunuyor. Kesmekde uzun uzun uğraştığınız düşmanları, prensin karanlık tarafıyla zincir savurarak bir çırpıda doğruyorsunuz. Ayrıca oyuna farklı olarak stealth sistemi eklemişler, gerçekten çok tadında olmuş. Bıçağınız parladığında sol tıka basmanız gerekiyor, ne çok zor ne çok basit yapmışlar kısaca. Sands of Time'ı bulmacaları, karakterler arasındaki kurduğunuz bağlar, atmosferi mükemmel bir oyun yapıyordu, Warrior Within'i zorlayıcı combatı, hikayenin kalitesi mükemmel bir oyun yapıyordu, The Two Thrones'da kendinden önceki iki oyunun iyi özelliklerini alıp kendinde toplamış ve oynanışıyla, atmosferiyle, karakter gelişimiyle, hikaye anlatımıyla mükemmel bir oyun olmuş.

Dediğim gibi Warrior Within'de eksik olan bulmacalar oyuna sizi sıkmayacak şekilde geri eklenmiş, oyunda pause alırken, ilk oyundaki gibi arka ses var oda nostajik olmuş, güzel olmuş. Combat üçlemenin en iyisi diyebiliriz rahatça. Boss fightlar tadında. Sadece bi tanesi kendini çok tekrar ediyor onun dışındakiler gayet keyifli. Oyunun finalide çok nostajik ve tadında olmuş. Kısacası kendinden önceki iki oyuna saygısı olan ve PoP çizgisini bozmadan ilerleyen, kaliteli bir yapım olmuş.

Ancak bahsetmek gerekirse oyundaki villian'ı yetersiz buldum. Warrior Within'deki korku saçan Dahaka nerde burda ki villian nerde. Bunun dışında beğenmediğim başka bir şey yok sanırım. Üçlemede en keyif aldığım oyun oldu. Yukarda da belirtiğim gibi kendinden öncekilere sadık, nostajik, karakter gelişiminin olduğu kaliteli bir yapım olmuş The Two Thrones. Yine de kesinllikle seriye bu oyundan başlamanızı önermem önceki oyunları oynamanızı öneririm.

Serinin ikinci oyunu olan ve Sands of Time'dan 7 yıl sonrasını konu alan Warrior Within, Prince of Persia serisinin havasını tamamen değiştiriyor. Oyunda bangır bangır rock/heavy metal müzikler eşliğinde yardırıyorsunuz. İlk oyundaki o tarihi Pers atmosferinden çıkılmış farklı bir boyuta taşınmış oyun. Gerçekten bu tarzda bir oyun oynamak keyif veriyor ancak tercihim Sands of Time ve The Two Thrones'daki tarihsel atmosferlerdir. Gel gelelim oynanışa, oyun başlar başlamaz kafanıza hit yiyorsunuz. Normal de oyunlarda önce bi w,a,s,d tanıtılır, etrafa alıştırılıp aksiyona sokulur ama bu oyunda öyle bir şey yok. Direk başlar başlamaz space e basmazsanız kafanıza hiti yiyorsunuz. Buda oyunun ne kadar sizi zorlayacağını ve bolca combata sokacağını gösteriyor. Oyundaki dövüş mekaniğini çözmek baya vaktinizi alıyor, başlarda çok zorlanıyorsunuz lakin ilerledikçe alışıp, gelişiyorsunuz oyunda ama yine de zor bir oyun diyebiliriz kendisi için, nereye gideceğimi çözme,dövüş sistemine adapte olma ve sürekli öldüğüm boss fightları beni çok zorladı.

Oyunda sevmediğim şeylerden bahsetmek gerekirse, Sands of Time'daki prens in ses aktörünü değiştirmişler, yeni aktörün seslendirmeside gayet iyi ve başarılı ama sorun tek aktörle bitmiyor, ilk oyundaki espirili prens gitmiş yerine gaddar, acımasız bir prens getirmişler. Başından geçenler ve nelerle uğraştığını göze alırsak tamam ama yinede eski prensi daha çok seviyordum ve fanlarda öyle istemiş olacak ki, üçlemenin son oyununda bu hatadan geri dönmüş Ubisoft. Her neyse, oyunda bulmacalar azaltılmış, topu topu 1 bulmaca falan var nerdeyse oda SoT'daki en basit bulmacadan bile daha kolay yani. Bulmacayı azaltınca combatı artırmışlar, parkur yerlerini artırmışlar onlarla dolu geçiyor oyun, fena mı olmuş... yani meh. Birde oyunda ortam sürekli aynı. Oyunda bir ada dasınız, adanın belirli bölgelerine gidiyorsunuz bazen geçmişe dönmeniz gerekiyor istediğiniz yere ulaşabilmek için bazen günümüze dönmeniz gerekiyor. Aslında oyunu 1 senede geliştirmişler, bu gayet mantıklı, kısa sürede kaliteli bir oyun çıkartmak için böyle ortamdan kısmışlar, konu Ubisoft olunca kimbilir ne kadar sıkıştırdılar geliştiricileri, lakin genede başarılı bir oyun çıkartmışlar bu kadar kısa sürede. Yine de sürekli aynı mekanlarda gezmek baymıyor değil.

Bunlar dışında oyunun hikayesi gayet güzel, baya sürükleyici acaba şimdi ne olacak diyorsunuz sürekli. Hatta hikaye bakımından serinin diğer iki oyunundan bi tık önde bence Warrior Within. Combat'ıda çözdüğünüz zaman gayet eğlenceli, combo çıkartmanız falan gerekiyor, yaratıklar sizi zorluyor keyifli bir oynanış sunuyor. Yinede combat zirveyi üçlemenin son oyunu TTT'de yapıyor. Müzikler dediğim gibi başarılı, farklı bir deneyim sunuyor. Boss fightları zorlayıcı geçiyor, ilk oyunda çok basitti bosslar, ikinci oyunda zorlar, üçüncü oyunda orta derecedeler diyebiliriz. Genel olarak çok iyi bir oyun.
Oyun yapımının üstünden neredeyse 20 yıl geçmesine rağmen kendini oynatırıyor ve sevdiriyorsa kaliteli bir oyundur. Warrior Within'de kaliteli bir oyun bence.

Dragon Age evrenini seven biri olarak hiç bu kadar sıkılacağımı düşünmemiştim. Yani isteseler bu kadar sıkıcı bir oyun yapamazlar herhalde, nasıl olduda Game of the Year olmuş, Watch Dogs'u, Shadow of War'u, Alien'ı Wolfenstein'i, Darksouls 2 yi vs yenmiş aklım almıyor. Kötü karakter desen bom boş birisi, ne akılda kalıcı bi amacı var ne bi karizması var tamamen vasat, oynanış-dövüş mekanikleri aşırı sıkıyor bi süre sonra. Rogue ile oynadım baya bi sonra Warrior'a baktım, Archer'a baktım yok her türlü 2-3 saat oynadıkdan sonra bayıyor dövüş sistemi. Oyunun klavye kontrolleri çok kötü, bütün Bioware oyunları arasında bu kadar kötü kontrolleri olan bi oyun görmedim diyebilirim, oyunda at var ama koşsanız daha hızlı gidiyorsunuz ki keza at sürme animasyonu konusunda da 2005 oyunu gibi, ana hikaye de malesef kötü, DA origins i hatta ve hatta DA 2 yi mumla arıyorsunuz. Yan görevler tamamen 30 tane şundan bul, 20 tane şunu öldür, şu adamın keçisi kaybolmuş onu bul, kampımıza erzak lazım git 10 tane erzak bul, şurda gözcüler kaybolmuş onları bul vs bütün bunlardan ibaret ki siz saygı gören, emrinde askerleri olan önemli birisiniz böyle saçma sapan, hikayesi bile olmayan, sırf oyun süresini uzatsın açık dünyada yapacak çok şey gözüksün diye eklenmiş, kopyala yapıştır yan görevler.Hayır işin en rezil kısmı oyunda ''Power'' sistemi var, bu yan görevleri yapmadan power toplayamıyorsunuz ve sizin istesenizde istemesenizde yan görev yapmanız gerekiyor. Bune abi facebook oyunu mu bu, power kasıyosun uğraşıp sonra bi sonraki kademeye geçmen için yine uğraşıp edip power kasman gerekiyor tekrar. Birde canımı sıkan şeylerden biride karakterlerin cutscenelerde öküz gibi çift elli kılıçları tek eliyle tutup havaya kaldırması oldu, gerçek hayatta belki ellerine alsalar 2 eliyle zor taşıyacakları bilmem kaç metrelik, kaç kiloluk kılıcı, adamlar tek eliyle havaya kaldırıyo sanki plastik kılıç taşıyomuş gibi gözüküyolar. Çoğunuz için önemsiz bir detay olarak gözükebilir ama o kadar çok yaşanıyo ki bu durum artık ilallah diyorsunuz.

Gerçekten oyunu sevmeyi çok denedim, daha önce bedava verilmişti, indirmiştim, oynamıştım sildim sonra tekrar şans veriyim dedim yine sarmadı sildim, bu sefer son kez dedim ama yok olmuyor rezalet bir oyun. Oyundaki tek iyi şey grafikler ve zırh customize olayı sanırsam. Hayır bunu seven insanların yine Bioware'in olan, Mass Effect Andromeda'yı gömmesi aşırı garip, kesinllikle Andromeda gibi bir oyun bile Inquistion'un 10 katı daha iyi bir oyun. Garip gerçekten çok garip...

Çok kaliteli bir yapım olmuş. 4. oyun diye serinin önceki oyunlarını oynamanızada gerek yok, farklı bir konuyu ele alıyor. Ben lap diye Resident Evil evrenine bu oyundan daldım, üç gram bilgimle ve gayette eğlendim. Hikayeyi kısaca özetlemek gerekirse, Amerika Başbakanının kızı kaçılıyor. Ana karakterimiz, Leon Kennedy'de tecrübeli ve deneyimli biri olaraktan, başbakanın kızını bulmak için İspanyaya gidiyor.

Öncelikle oyunun atmosferi sizi çok geriyor, korkutmuyor bakın geriyor, oyunda düşman çeşitliliği çok fazla, onlarca farklı düşmanla karşılaşıyorsunuz ki bu 2003 yapımı bir oyuna göre mükemmel bir özellik, bossların zorluğu tadında olmuş, öyle çok zorlandığım 1-2 boss oldu diyebilirim, ana karakterimiz aşırı derecede karizmatik ve karakterimizin geliştiğini çok güzel hissetiriyor oyun size. Oyunun başındaki yaratıkları 3-4 mermiyle zor öldürebilirken sonlara doğru karşımıza çıktıklarında tek mermiyle kafalarını patlatabiliyorsunuz. Grafikleri yine bir 2003 oyununa göre gayet iyi, senaryoda gayet tadında şahsen ben 14 saat gibi bir oynanış süresiyle bitirdim. Oyunun bazı sapıkları 4-5 saatte bitirebiliyor, ağır ağır oynayan biriysenizde maks 17-18 saatte bitirrsiniz oyunu. Oyun sonu yapılabilecek DLC ler mevcut bu DLC'lerden biri yeni bir karakterle farklı bir bakış açısından oyunu oynamanıza fırsat sunuyor. Vuruş hissiyatı ve düşmanların farklı yerlerine vurunca oralarının kopması, elindeki nesneyi düşürmesi yine mükemmel olmuş. Yalnız herkesin belirttiği gibi kontroller biraz sıkıntı, orjinal olarak ps2 için tasarlanmasına rağmen pc de çok güzel bir kontrol sistemi beklememek gerek ama yine de kısa sürede alışıyorsunuz. Joystick ile oynamanızı tavsiye etmem çünkü aim desteği yok oyunda. Aşırı zorlaşıyor nişan almak, mouse ve keyboard ile oynamanızı tavsiye ederim.

İndirimle ürünün fiyatı 12 liraya kadar düşüyor ve 14-16 saat keyifli bir oyun süresi sunuyor. Herkese oynamasını öneririm.

Mükemmel. Parasını son kuruşuna kadar hakeden mükemmel bir oyun. Firmanın zaten daha önceden yaptığı Heavy Rain ve Beyond Two Souls gibi şaheserlerden sonra, onların yanına yakışır bir oyun olmuş. Oyunda 500 den fazla ihtimal var herhalde, yaptığınız her şey ileride başka bir olayla bağlanıyor eğer onu yanlış yaparsanız ya da hiç yapmamaya karar verirseniz ilerde hikayenizi kötü etkileyebiliyor, oyunda bunu açıklayan çok zekice düşünülmüş bir şema var. Mükemmel bi sonla bitirmek istiyorsanız gerçekten çok sakin kalmalı ve vereceğiniz stresli kararların üstüne çokca düşünmelisiniz.

Oyundan gerçekten emek akıyor, yapan adamlar belli ki oyunun en ince ayrıntısına kadar düşünmüşler. Voice acting ler çok kaliteli, mekanların dizaynı, verilmeye çalışılan fütüristik tema, karakterlerin mimikleri, olaylara verdiği tepkiler desen muazzam, grafikler keza mükemmel, karakterler arasında ki duygusal bağın gelişmesi falan gerçekten on numara bir oyun olmuş. Ana menüde ki sizinle oynanışınıza göre etkileşime geçen, anketler falan yaptıran sarışın android fikrini yapanıda tebrik ediyorum burdan. Türkçe altyazı eklemeleride mutlu etti. Bolca böyle emek sarfedilen oyunlar görmek dileğiyle efenim.