siema siema o tej porze kazdy wypic moze jakby nie bylo jest bardzo miło normalnie walimy to co mamy tak kminimy normalnie na lewo to nie zgrzewo jakby nie bylo jest bardzo milo zwolnij bo to jest jednokierunkowa panie pij od nowa dwa łyki byly dla filarty stylistyki tera pijemy pod wwa bo to jest artykul 202 nie eee spoko luzik bluzik facet z aparatem sobie normalnie ela umyj dupe jaja kmini jak by byla myszka miki se zdjął kolczyki normalnie kiedys byl zakuty normalnie w kajdany ale normalnie dowiedzial sie od mamy ze go rozkuli tacy byli mili ze go normalnie wypuscili jakby nie bylo bedzie bardzo milo

Niewielu artystów menelcore szanuję równie co tajemniczego mężczyznę znanego jedynie jako "siema siema". Podczas gdy inni prezentowani przeze mnie artyści swoje kreacje traktują jako całość, odważna niebieska kurtka oraz szałowa czerwona czapeczka widniejąca na głowie siema² jest jedynie jednym z czterech elementów dopracowanego obrazu, który w dzisiejszych czasach określilibyśmy mianem Performance'u (Tak, śmiem twierdzić że siema² jest, obok Krzysztofa Zarębskiego, jednym z pionierów postmodernistycznej polskiej sztuki performatywnej). Pozostałe trzy elementy to skrupulatnie dobrane tło przed którym odbywa się właściwy performance, trzymany przez siema² rekwizyt w postaci komicznych rozmiarów butelki alkoholu, oraz zawiły poemat godny uczty grudniowej. Tak czas jak i miejsce performance'u nie jest przypadkowe. Pokryta śniegiem ulica tworzy mistrzowski kontrast z odważną kreacją siema², a użycie bieli w naturalny sposób sugeruje że najważniejszym elementem jest pierwszy plan, i tam powinny wędrować oczy odbiorcy (biel = kartka papieru/tło, niebiesko czerwona kreacja siema² = sztuka właściwa). Z biegiem czasu tło nabiera "kolorów", z podtekstu sprytny widz jest w stanie poznać i przeżyć jego historię. Mianowicie, budynkiem znajdującym się na najdalszym planie jest Biuro Wystaw Artystycznych ("pijemy pod BWA/bo na to jest artykuł 202"). Siema² to artysta kontrastów, a widać to nie tylko w jego użyciu kolorów. Kontrast między budynkiem w którym swój dom znajduje sztuka a aktem spożywania alkoholu na ulicy zachęca do dyskusji na temat stosunku kultury wysokiej do kultury popularnej. Co więcej, performance siema² kwestionuje pozycję kultury wysokiej - czy kultura symboliczna stanowiąca fundament społeczeństwa powinna być lepiona jedynie w rękach elity? Komicznych rozmiarów butelka alkoholu - wyolbrzymiony i przekoloryzowany rekwizyt - symbolizuje drugą po konsumpcji sztuki najpopularniejszą drogę eskapizmu w naszym społeczeństwie - konsumpcję alkoholu. Jednak czy oba zajęcia muszą się wykluczać? Czy stawianie obu kwestii na dwóch końcach jednego spektrum jest uzasadnione?
Wszakże wykwintnym wernisażom towarzyszy wino, a spożyciu wina towarzyszy przypadkowe piękno.