Последние обзоры Brother STX

Produkcje od PopCap to przeważnie proste i ładne gry z gatunku tzw. zamulaczy czasu. Kulki, diamenciki, układanki, puzzle i inne pierdułkowate wynalazki. Plants vs. Zombies trochę odskakuje od oklepanych schematów i dostarcza całkiem ciekawą rozgrywkę na parę ładnych godzin. Choć jest to nadal spin-off gatunku tower defens, to jednak na tyle oryginalny, że nie zwracamy na to uwagi. Do tego zabawna oprawa audiowizualna i ogólne humorystyczne podejście autorów sprawiają, że gra ta nabiera rumieńców. Warto dodać, że wersja GOTY jest niezwykle rozbudowana i poza głównym trybem Adventure oferuję masę dodatkowych plansz, mini gierek i osiągnięć do zdobycia. Niestety nie wciągnąłem się tak bardzo żeby grę ukończyć na 100%, ale kto wiem, może kiedyś do niej wrócę. Jakkolwiek polecam.

Niestety, pomimo usilnych prób przekonania się do gry Bastion nie udało się. Gra jako całość do mnie kompletnie nie przemówiła. To prawda, że ma niezwykle ładną oprawę graficzną, a ścieżka dźwiękowa to najwyższy półka. Jednak oprawa audiowizualna to nie wszystko, dla mnie głównie liczy się tzw. grywalność, której w moim odczuci tu zabrakło. Pomimo bogatego arsenału i różnych usprawnień możliwości bojowych naszego bohatera, Bastion był dla mnie nudnym doświadczeniem. Do tego wszystkiego doszedł narrator, który w recenzjach jest punktowany jako bardzo oryginalny i pozytywny aspekt gry, a mnie po prostu strasznie irytował. Wiem, że moje zdanie może być niezrozumiałe patrząc na ocenę Metacritics, ale najnormalniej w świecie Bastion do mnie nie przemówił i głupio by było gdybym naciągał swoją opinie w oparciu o głos większości.

EDIT
Po 6 latach postanowiłem wbić parę łatwiejszych osiągnięć w Bastion i... po paru godzinach w końcu gra mnie wciągnęła. Nadal nie ma szału jeśli chodzi o grywalność, ale jest w porządku i wystawienie tej grze negatywnej oceny jest niesprawiedliwe. Dlatego zmieniam na polecam :)

Właśnie ukończyłem LoG i przyznam, że bawiłem się bardzo dobrze. Nie jest to tytuł AAA, ale swój urok ma i potrafi wciągnąć na kilkanaście godzin. Na uwagę zasługuje bardzo dopracowana oprawa audiowizualna, w tym świetne animacje przeciwników. Uproszczony model rozwoju postaci sprawdza się bardzo dobrze i pozwala szybko zanurzyć się w rozgrywce bez zbędnego dumania. Walki choć schematyczne nie są nużące i nie raz nieźle się nagimnastykowałem pokonując większe monstra. Na uwagę zasługuje również wysokie replayability (mnóstwo sekretów i osiągnięć do odblokowania) oraz edytor poziomów - elementy te skutecznie przedłużają zabawę.

Jedyny większy minus gry to zagadki/łamigłówki, które momentami potrafiły nieźle zakręcić w głowie. Nie raz zmuszony byłem zerknąć do poradnika, bo po prostu nie widziało mi się biegać po wszystkich korytarzach szukając np. jednego małego guziczka albo kluczyka żeby pchnąć przygodę dalej. Sytuacji takich było kilka i w ogólnym rozrachunku zabierały mi przyjemność z rozgrywki. Nie zrozumcie mnie źle - trudne gry są fajne, ale... backtracking, losowe wciskanie przełączników i oglądanie każdej ściany nie są dla mnie fascynującym wyzwaniem. Poza tym w LoG znalazło się jeszcze parę mniejszych uchybień, ale w ogólnym rozrachunku przestają się liczyć.

Czy polecam? Oczywiście! Legend of Grimrock to bardzo fajny i przemyślany RPG w starym stylu z nutką nowoczesności. Jest ładnie, wciągająco i klimatycznie.

Pograłem chwilę i stwierdzam, że gra jest po prostu nudna. Teoretycznie dużo się dzieje, ale tak naprawdę w praktyce wielkiej kontroli nad akcją nie mamy. Ot trzeba trzymać przycisk Fire, czasem wystrzelić rakietę albo flary. Cała filozofia. Menu trochę podobne do tego z Renegade Ops, więc spodziewałem się zabawy na podobnym poziomie. Niestety się zawiodłem.

EDIT
Pograłem trochę dłużej dla osiągnięć i nadal stwierdzam, że gra niestety nie jest godna polecenia.

Jestem zaskoczony, że gra z gatunku tower defens tak mnie wciągnęła. Z reguły omijam tego typu produkcje pełnym łukiem, ale w tym przypadku oprawa graficzna sprawiła, że spróbowałem swoich sił w tym "dziele sztuki" rozrywki elektronicznej. Tak, Kingdom Rush to dla mnie mistrzostwo pod każdym względem, mała wielka gra.

Mała, bo produkt niskobudżetowy. Wielka, bo nieprzyzwoicie wciąga i wykonana jest z największą dbałością o szczegóły. Spędziłem z tym tytułem ponad 30 godzin, odblokowałem wszystko co przygotowali dla nas autorzy, w tym również wszystkie osiągnięcia i szczerze mówiąc nadal mi mało. Gra jest wymagająca i wiele poziomów jest początkowo piekielnie trudnych, ale chwila główkowania i można dojść do wszystkiego samemu bez korzystania z pomocy wszechobecnej w Internecie. Satysfakcja gwarantowana.

Oprawa graficzna jest piękna. Bardzo podszedł mi styl w jakim gra została wykonana, wystarczy spojrzeć na mapę główną żeby zakochać się w tej kresce. Mnóstwo szczegółów i małych detali sprawia, że Kingdom Rush wygląda bardzo oryginalnie i po prostu ma swój charakter. Muzyka choć niezbyt zróżnicowana idealnie komponuje się z całością, a oprawa dźwiękowa jest przebogata w zabawne teksty co sprawia, że nie raz uśmiechniemy się pod nosem podczas rozgrywki. Zasady panujące w grze są proste i przejrzyste, a mnogość przeciwników, herosów, wież obronnych i tym samym strategii możliwych do zastosowania sprawia, że gra zaskakuje nas na każdym kroku. Nie było chwili żebym się nudził grając w Kingdom Rush, więc śmiało, z pełną powagą tytuł ten dostaje ode mnie najwyższą rekomendację!

W to trzeba zagrać!

EDIT:
Warto dodać, że gra pierwotnie wyszła jako darmowa "flashówka" działająca w przeglądarce.
Potem tytuł zawędrował na telefony i tablety aż w końcu trafił na Steam na nowym silniku (Unity). W wersji na Steam nie występują mikrotransakcje obecne w wersji na urządzenia przenośne. Wersja Steam została wzbogacona o dodatkowe poziomy oraz nową wersję mapy głównej. Mały minusik leci tylko za brak oznaczeń na jakim poziomie danych poziom ukończyliśmy oraz brak trybu Endless.