ครูบาช่วยหมูเด้งด้วย

ครูกายแก้ว เป็นผู้ที่มีวิชาตบะแก่กล้าเมื่อพันปีก่อน มีวิชาอาคมเวทย์มนต์ที่เรืองเวทย์มากท่านหนึ่งในยุคนั้น สังขารของท่านก็ได้เสื่อมไปตามกาลเวลาเหมือนทุกคน แต่จิตวิญญาณที่แกร่งกล้าไม่ได้สลายไปด้วย เมื่อยังมีผู้สืบต่อวิชาของท่านมาเรื่อย ๆ

อย่านอนตื่นสาย
อย่าอายทำกิน
อย่าหมิ่นเงินน้อย
อย่าคอยวาสนา
อย่าเสวนาคนชั่ว
อย่ามั่วอบายมุก
อย่าสุขก่อนห่าม
อย่าข้ามก่อนทำ
อย่ารำก่อนเพลง
อย่าข่มเหงผู้น้อย
อย่าคอยแต่ประจบ
อย่าคบแต่เศรษฐี
อย่าดีแต่ชั่วอย่าชั่วแต่คนอื่น
อย่าฝ่าฝืนกฎระเบียบ
อย่าเอาเปรียบสังคม
อย่าชื้นชมคนผิด
อย่าคิดเอาแต่ได้

พ่อกับแม่ มีแต่ จะแก่เฒ่า
จะเลี้ยงเจ้า เรื่อยไป นั้นอย่าหมาย
ใช้วิชา ช่วยตน ไปจนตาย
เจ้าสบาย แม่กับพ่อ ก็ชื่นใจ

วิ่งไว เดินทะลุ ลอยได้ไม่ต้องเล่นกันละ

แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์

มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด

ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด

ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน