Recent reviews by Niruld

Dishonored klasik intikam ve ihanet hikayesinden nasibini almış bir gizlilik+aksiyon oyunu ama bunu fena sayılmayacak bir şekilde işlemiş o yüzden hikaye oyunu oynarken baymıyor ve sonuna kadar götürüyor. Tabii bu tarz bir oyundan bahsederken hikaye genelde ön planda olmaz. Bize sunduğu şeylere(Mekanik, bölüm dizaynı, sihirlerin/özelliklerin kullanım şekli...) bakarız. İzin verirseniz soru-cevap şeklindeki incelememize geçelim.

Bu sorunun cevabı: Evet.
Dishonored'in bölümleri içinde sunulan oynanış farklılığı oyunun en vurucu noktalarından birisi olmuş. Girdiğimiz her bölümde büyüleri denklem dışına itersek bir bölümü 5 ila 10 farklı bir biçimde bitirebiliyoruz ve bu denkleme büyüler dahil olunca oynanış şeklini onlarca farklı bir biçime çıkararak istediğimiz şekilde bu oyunu oynayabiliyoruz. Benim favori oynama biçimim shadow kill+dark vision özelliklerini kullanan bir suikastçi olup önüme çıkan herkesi sessizce yok etmek oldu ve isteseydim bunu sesli bir şekilde de yapabilirdim ama kaos seviyesini düşük tutarak iyi sonu almak benim için öncelikti o yüzden bu oyun tarzını seçtim. İkinci favorimse şuydu: Blink+Bend time+Shadow kill özelliklerini kullanmak. Bend time ile zamanı durdurup ardından blinkle düşmanlarımın arkasına gidiyordum ve kılıcımla işlerini bitirip cesetlerini shadow kill ile yok ediyordum ve ardından kimseye yakalanmadan tekrar blinkle dikkat çekmeyeceğim bir yere kaçıyordum. Tabii şimdi özelliklerden bahsettik ama özellikler dışında harita üzerinde bir sürü farklı şekilde bu oyunu oynayabilirsiniz örnek olaraktan : çok sevdiğim düşme suikastlerini, sessizce havalandırma+lağımlardan gitme, çatılardan kimseye çaktırmadan gitmek, harita zemininden yapılara saklanarak veya ara sokaklardan gitmek...
Daha sayamayacağım birçok oynanış şeklini barındıran eşsiz bir deneyim. Shadow kill sayesinde herkesi deşseniz bile düşük kaos alıp oyunu iyi sonda bile bitirebileceğinizi biliyor muydunuz? Bilmiyorsanız öğrenmiş oldunuz. Neyse zaten herkes Dishonored'ı farklı bir şekilde oynuyor ve o deneyim onlar için unutulmaz oluyor. Oynanış biçimleri ve sihirler dışında bone charm denilen tılsımlarımız var bu tılsımlar ile canımızı arttırabilir/düşmanı boğma süresini kısaltabilir/hızımızı arttırabiliriz ve bu da kuracağımız suikastçi buildine doğrudan katkıda bulunur. Hazır bu konuya girmişken sihirlerimizi yani özelliklerimizi rün adı verilen kalpler ile geliştiriyoruz zaten bunları oyunu 20 dk oynayan birisi bile bilir o yüzden buna değinmedim. Hızlı bir oynanışı olduğunu da eklemek isterim o yıllarda çıkan rakiplerinin hantallığına nazaran Dishonored akıcı bir oynanışa sahip. Kısacası dishonored onlarca farklı kimine göre yüzlerce farklı oynanışı desteklemesi sayesinde insanlar için unutulmaz bir deneyim olmayı başarıyor ama oyunun tek başarılı olduğu alan bunlar değil dahası da var. Özelliklerin fazla olması ve bölüm tasarımları sağolsun dishonoredin tekrar oynanabilirliği oldukça yüksek zaten yapımcılar da bunun farkına varmış ve bölümlerin kilitlerini kaldırmış ve bize istediğimiz bölümü istediğimiz şekilde oynama fırsatı vermiş. Bölüm dizaynı ve özellikler sayesinde onlarca hatta kimi kullanıcılar için yüzlerce farklı bir biçimde bu oyunu deneyimleyebiliyorsunuz. Sana soruyorum kardeşim Harvey Smith senin için daha ne yapsın?

Merhaba Türk kardeşim nasılsın iyi misin? Senin için bir oyunun kalibresini belirleyen tek şey grafik olduğu için bu soruyu hızlıca cevaplayayım ve kaçayım: 2012 yılında çıkan bir oyuna göre Dishonored'in grafikleri gayet yeterli. Zaten Dishonored'in fotorealist olacağız gibi bir iddiasıda yok ve hiçbir zamanda olmadı o yüzden bu alanda susun demek istiyorum ama onun dışında iki kelam edemiyorsunuz. Vay anam vay hepsi centro muzlu gofretin suçu.

Sanat tasarımına girdiysek burada hepimizin Half Life 2 den tanıdığı Viktor Antonov Üstat var. Dishonored'in kendine has bir sanat tasarımına sahip olmasını ve kendisini Bioshock kadar eşsiz kılmasını sağlamış üstadım. Atmosfer kısmına gelirsek Steampunk ve vebanın şehir üzerindeki etkilerinin birleşerek verdiği kasvetli atmosferini iliklerinize kadar hissettiren bir iş olmuş. Kimisi kasvetin sebebini varoşlara(kenar mahalle) bağlayabilir ama oyunda gittiğimiz çoğu yer Dunwall Krallığı'nın burjuvazisinin kaldığı yerler. Ek olaraktan karakter tasarımları da dolaylı yoldan sanat tasarımına dahil olduğu için ele almadım ama onu da ele alırsak aynı noktaya geliyoruz çünkü sanat tasarımından nasibini almış ve özgün karakter tasarımları ortaya koymuş. Daha önceki Dragon age inq incelememde karakter tasarımlarına girmemiştim çünkü karakterler twink gibiydi. Dishonored'te ise karakterler katı ve çirkin duruyor ama bu kendine has bir hava katmış kısacası beğendim. Funfact: Dishonored şehir olarakta Edinburgh'tan esinlenmiş.

Şimdi arkadaşlar beni kurşuna dizmeyin ama ben bu oyunun dlclerini ana oyundan daha çok sevdim arkadaş! İmparatoriçe katili Daud'un yolculuğunu ele alan 7-8 saatlik bir hikayemiz var ve özelliklerimiz Corvo'nun özelliklerine nazaran daha iyi çünkü direkt suikasti destekliyorlar. Bu yüzden aradığım suikastçi ve gizlilik deneyimini Daud'ta buldum dersem yalan söylemiş olmam çünkü suikastçi çağırma+özelliklerinizi suikastçilerinize verme+blinkte zaman durdurma gibi birçok farklı özelliği içeriyor ve bu dlcler oyuna oynanış anlamında yenilik getirmiş. Aynı zamanda hikayenin basit bir intikam honki ponki hikayesi olmasını engelliyor ve iki taraflı bakabilmemizi sağlıyor. Ek olaraktan konuşmayan Corvo'ya nazaran anlamlı sözler söyleyen Daud benim aradığım ana karakteri tamamen karşılıyor ve dlcye tam puan vermemi sağlıyor. Ha şunu ekleyeyim birkaç cümle önce belirttiğim ''hikayenin basit bir intikam olmasından kurtarıyor ibaresi çok önemli'' çünkü doğrudan ana hikayeye destek oluyor ve İmparatoriçe suikastçisi Daud'un, Corvo intikam peşindeyken neler yaptığını görmemizi sağlıyor. Ek olaraktan Brigmore cadıları Dishonored 2 içinde önem arz ediyor yani öyle şak diye geçmenizi önermem.

Bazı yerlerde grafik problemlerine sahip. Görevler içinde birçok bug olabiliyor o yüzden savelerinizi bunu bilerek alınız. Zaten oyunu gizlilikle oynayan birisi her 3-4 dkda bir save alıyor o yüzden bu lafım onlara değil oyunu etrafındaki her şeye saldırarak oynayanlara. Oyunda akılda kalıcı ost yok bence bu büyük bir eksiklik. Karakterlerin neredeyse hepsi kütük gibi hiçbirine karşı bir sıcaklık hissedemiyoruz. İhanetle plot-twist denemişler ama hızlı hikaye yapısı g3tlerinde patlatmış.

Daud dışında olan tüm karakterler sıradan diyebiliriz. O da bizim şu dönemler ihtiyacını çok fazla çektiğimiz köşeli karakter ihtiyacını dolduruyor. Bu kısımda vermem gereken bir bilgi var: Sakın Corvo ve Outsider fan artlarına bakmayın.

-Oyundaki yan görevlerin çoğu git şunu al-gelden ibaret o yüzden zevkli değiller. Zaten fazla yan görev yok yapıp yapmamak sizin elinizde mapi dolaşmışken bakabilirsiniz.
-Outsider'ın sizlere toplamanızı önerdiği rünleri toplarsanız kesinlikle üzülmeyeceksiniz çünkü oyunun ta ilk bölümlerinden tut son bölümlerine kadar gelişiminizi birinci elden deneyimleyeceksiniz.
-Oyunun sonundaki üç sondan ikisini zaten son bölümde yaptıklarınıza göre alabiliyorsunuz o yönden sıkıntı yok
-Araştırmayı sevene müjdemiz var Lore'u çok iyi


Uzun lafın kısasıyla Dishonored oyun tarihi içinde gizlilik oyunları arasında kendisine eşsiz bir yer edinmiş bir Arkane başyapıtı. Rpg severler arasında The Elder Scrolls serisinin yeri neyse gizlilik oyunlarını sevenler için Dishonored'in yeri o olmuş dersem abartmış sayılmam.

"In Dunwall, things are always tangled up like a bag of snakes."

Kojima gene pişirmiş bize de yemek düşer bu kadar net. Adını Türkiye koyduğumuz listeye(rdr2 ve w3 lobisi) ağır gelir onlar oynamasın bir zahmet

Worldbuilding veya bildiğimiz adıyla Kurgusal Dünya inşası
Dragon age inq burada origins ve ikinci oyundan farklı bir yol izledi. Bolca açık dünya oluşturdu ve neredeyse çoğunun kendine özgün bir yapısı vardı. ''BioWare bu işin üstesinden gelebilmiş mi?'' sorusunun cevabı: Evet Bioware, bu işin üstünden layıkıyla gelebilmiş hatta yaratıcı açık dünyalar oluşturarak bizi oyunda birazcık daha tutabilmiş desem yalan olmaz.

Her Dragon Age oyununun vazgeçilmezi olan karakter ilişkileri nasıl olmuş?
Dragon age inq burada originsle eş kalitede bir karakter ilişkisi sunarken bu ilişkiler 2. oyunun altında kalmış(evet, bu işin zirvesi Dragon Age 2 kimse kimseyi kandırmasın). Grubumuza toplamda 9 karakter alabiliyoruz. Bu karakterler Skyhold/Gökkale de toplanıyor. Buradan gideceğimiz açık dünyalar için kendimizin yanında 3 kişi seçiyoruz(Bu kişiler kişinin isteğine bağlı ama bir takım max 4 kişilik olabilir). Bu seçtiğimiz 3 kişi açık dünyalar içinde birbirlerine yer yer sorular soruyor yer yer birbirlerine sataşıyor yer yer espriler yapıyor bu da oyunun kullanıcının içinde bir sıcaklık hissetmesini sağlıyor. Tabii burada yapabileceğimiz bir sürü kombinasyon olduğundan dolayı tüm diyalogları görmek için hayatsız gibi saatlerinizi harcamanız gerektiriyor o yüzden seçeceğiniz takım arkadaşlarını iyi seçmenizi öneririm. Benim tercihim her daim Solas bulunan bir takım oldu çünkü antik elf dilleri üzerinden çözümleme yapabilecek ve rasyonel kararlarıyla herkesi kendine hayran bırakabilecek bir entelektüeldi. Solas'ın yanında katı kişiliğiyle yer alan Cassandra ve her şeyi taşağa vuran Sera bu takımı renkli hale getiriyordu ve oyunu çekilebilir kılıyordu. Ek olaraktan karakterlerle olan ilişkilerinizi arttırmak için onlarla Gökkale'de sohbetler edebilirsiniz ve kimi görevlerini tamamlayarak aranızdaki ilişkiyi pekiştirebilirsiniz. Bu görevler genellikle git şunu topladan bağımsız olarak diyalog bazlı olduğundan dolayı oyun burada rpg yapısını koruyabilmiş ama romantizm açısından öbür oyunlardan daha zayıf kalmış.

Binek sistemi nasıl olmuş?
Bioware burada bize ufak bir şaka yapmış. Tek varoluş amacı bug yapmaktan ibaret olan sikindirik bir eklenti. Ek olarak binekler sizden yavaş.

Açık dünyaların doluluk oranı nasıl? Bu içerikler kaliteli mi?
İlk olaraktan açık dünyalarda bir sürü içerik var ama bu içeriklerin neredeyse hepsi git şunu topla git bunu buldan ibaret olduğundan dolayı kalitesizler ve gereksiz bir içerik yığılması yaratıyorlar. Eski Dragon Age oyunlarındaki dünyalarda kaliteli görevler bulunurken bu oyun bundan mahrum ve açık dünyaların amacı şunlardan ibaret: Engizisyon'un tesirini arttır ve keşif hissini tatmin et. Tabii bu tesiri arttırmak size güç olarak dönüyor ama oyunun dünyası üzerinde ahım şahım bir etki yaratmıyor o yüzden ''ne s3kime yapıyorum lan bunları'' dediğiniz bir anla karşılaşıyorsunuz ve soğuyup bunu da yapmayı bırakıyorsunuz. Elinizde kalan tek şey keşif hissi oluyor o da sonlara doğru bayıyor ve bir yerden sonra onu da yapmayı bırakıyorsunuz. Bu da şu anlama geliyor: BioWare açık dünyaları içerik bakımından doldurmuş ama nitelik anlamından boşaltmış.
Ek olaraktan: Deep roads/Derin yollar görevleri her Dragon Age oyununda olduğu içerik anlamında tatmin edici.

Craft sistemi nasıl olmuş?
Şimdi oyundaki en güçlü itemleri buradan oluşturuyoruz gibi bir algı var ama oyunun en güçlü itemleri Frostback Basin'de ortaya çıkıyor. Bu sistem bizi Frostback Basin'e gidene kadar oyalayacak bir şeyden ibaret ama çok kaliteli kombinasyonlarla neredeyse hile sayılabilecek itemler oluşturma şansınız bulunuyor o yüzden boş geçilmemesi gereken bir kısım ama tek sıkıntı şema toplamakta ne yazıktır Bioware bunları kalitesiz açık dünya içeriklerinin içine eklediği için koşa koşa interneti açıyorum ve oradan şemaların yerine bakıyorum. Yani ilgilenen için oldukça başarılı bir crafting sistemi var ama ilgilenen için yoksa gidipte ''ayy şu asayı yapayım'' falan derseniz kendinizi wikide kabza ve rün ararken bulacaksınız. Bu da ağızda bırakılan tadın giderek ekşimesine vesile oluyor.

Hikaye nasıl olmuş?
Hikaye klasik seçilmiş kişi ile başlıyor ama dünyanın en kötü plot-twistinlerinden birine sahip olduğundan dolayı sonlara doğru giderek sıçıp sıvıyor tabii bunu burada spoiler veremeden açıklayamam o yüzden bunu siz oynayıp göreceksiniz ve büyük ihtimalle bana katılacaksınız. Bir de oldukça oldu bittiye getirilen bir sonu var o yüzden oyunun g3tünü Dragon Age Origins'in sonunda olduğu gibi kutlamayla falan kurtarmaya çalışıyorlar ama yemiyor. Goty versiyon için konuşursak Trespasser dlcsi ile 4. oyun olan Dreadwolf'a bir kapı açılıyor ve oyuna hakettiği sonu veriyor.

Grafikler nasıl olmuş?
T-word bir oyuncuysanız rdr2, gow ve witcher oynamaktan beyin ölümü gerçekleşmiş bir ahrazsınız demektir o yüzden bunu görünce ''yauv bu w3 ten daha kötü bu arada 2002-2008 akpsi çok prime ya '' falan diyeceksiniz ama bunun bir ps3 oyunu olduğunu düşünürsek, frostbitenin bir anda başlarına vurulmasını düşünürsek ve dragon age 2 ye bakarsak Bioware bu işin üstünden iyi kalkabilmiş. Grafikler yılı için gayet yeterli.

Yetenek ağacı nasıl olmuş? Bunu ne ölçüde kullanabiliyoruz? Çatışma nasıl?
Aslında basit bir yetenek ağacına sahibiz ve bu basitlik oyuncunun çok düşünmesini gerektirmiyor ama slotlarda 9 tane yetenek sınırı olduğundan dolayı 16-17. seviyeye geldikten sonra durmadan aynı şeyleri kullanmanın sonucu olarak oyun sıkıcılaşmaya başlıyor bu sayı 11-12 arasına çekilseydi çok daha iyi olabilirdi. Tabii bunun sıkıcı olmasına karşı üretilen gıcık bir çözüm var: Gökkale de tüm yetenekleri sıfırlayan tek kullanımlık bir kolye. Yeteneklerinizi sıfırdan dağıtınca yaptığınız builde uygun silahları da değiştirmeniz gerekiyor bu yüzden sizi crafting cehennemine mahkum ediyor. Kısacası sınıf içi değişimin bile eziyet olması kullanılabilir yeteneklerin az olmasından dolayı 16-17. seviyeden sonra yetenekler açısından monoton bir oyun oynuyorsunuz. Çatışmaya gelirsek 2. oyunun formülünü geliştirip önümüze sunmuşlar bu da yer yer dopamin patlaması yaşatırken yer yer tüm taktikselliği yok etmiş. Bundan dolayı hem olumlu hem olumsuz bakıyorum bu tercihe.

Sınıflar ilk oyundaki gibi eziyet içeriyor mu?
Şimdi kimse kimseyi kandırmasın Dragon age originste büyücü dışı oynuyorsanız oyun sizin için tamamen eziyetti. Bu oyunda kolcu sınıfı büyücünün önüne geçirildi ama savaşçı sınıfı yerinde saydı. Oyunun en zevkli sınıfı kolcu olarak oynamak çünkü durmadan kombolar çıkarıyorsunuz ve güç fantazisini dibine kadar yaşıyorsunuz. Sorumuzun cevabına gelirsek artık 2 tane sınıfı zevkle oynayabiliriz BioWare kimi alanda geriye giderken bu alanda ileriye gitmiş.

RPG yönünden ilk oyun kadar kuvvetli mi?
Bunun cevabı ne yazık ki: Hayır. Rpg bir oyundan beklentim: seçimler, seçimlerin etkileri ve diyalogların yazımı. BioWare'in Dragon Age Origins'ten sonra sınıfta kaldığı bir alan olarak bu oyunda da sınıfta kalmaya devam etmiş. Direkt Fallout 4 gibi aksiyon oyunu olmuş desem yeridir.

Teknik problemler nedir?
Gözüme takılanlar olarak wireless gamepad problemi, +100 fps alırken sinematikte bamm diye 30 fpsye düşmesi ve animasyon hataları diyebilirim. +Origin yüzünden crash yemeniz.

War room nasıl olmuş?
Yarrak gibi olmuş bunu gerçek zamanlı yapmak hangi EA çalışanın fikriyse umarım evine ekmek götüremez.

OST'ler nasıl?
Akılda kalıcı ost sayısı çok az buna örnek olarak: Dark Solas Theme, Main Theme(Oyundaki tüm versiyonları dahil), Orlais Theme, Sera was never ve The Dawn Will Come.

Boss dövüşleri nasıl?
Ejderha savaşları dışında oyundaki tüm boss savaşları sınıfta kalıyor. Özellikle final bossu tatmin edicilikten çok uzak bu da tam beyinsiz sonyf3g/xboxfaglere hitap eden bir tercih olmuş.

İlk oyunun üstüne bu kadar koyabileceklerini düşünmemiştim. Tek kelimeyle harika bir yapım, oynayın oynattırın.

Serinin en iyi oynanışına sahip olmasının yanı sıra RE engine ile bizi görsel şölene sokuyor. Capcom cidden bu işin üstünden iyi kalkmış olmasına rağmen bosslar çok kolay olmuş ve bu kolaylık sadece DMC4'te vardı. Yani bu oyunda zor bosslar bekliyorsanız birazcık üzüleceksiniz ama onun dışında oynanışı olsun kombolar olsun sizi serinin hiçbir oyunda göremediğiniz bir tatmin hissine sokacak. Kısaca DMC5'i oynayın ve oynattırın.
https://www.youtube.com/watch?v=-WpnPSChVRQ
+Oyunda DMC3 referansı olması bu oyunu bir başyapıt yapıyor ;)

I am Andrew Ryan, and I'm here to ask you a question. Is a man not entitled to the sweat of his brow?
'No!' says the man in Washington, 'It belongs to the poor.'
'No!' says the man in the Vatican, 'It belongs to God.'
'No!' says the man in Moscow, 'It belongs to everyone.'
I rejected those answers; instead, I chose something different. I chose the impossible. I chose... Rapture, a city where the artist would not fear the censor, where the scientist would not be bound by petty morality, Where the great would not be constrained by the small! And with the sweat of your brow, Rapture can become your city as well.

Savaş ve mekanikler konusunda istediğinizi vermeyebilir ama onun dışında eksiksiz bir yapım diyebiliriz. Dragon Age Origins kendi dünyasında barındırdığı politik sorunlar ve savaşları oldukça kaliteli bir şekilde işliyor. Bir rpg oyununun belki de en büyük sıkıntısı olan diyalog sistemini o kadar iyi kurmuş ki oyundaki diyaloglar yağ gibi akıyor ve sizi kendi dünyası içine sokmayı başarıyor. Oyunda aldığınız her bir kararın grup üyeleri etkilemesi ve aldığınız karara göre size karşı tavır almaları, benim çoğu rpg oyununda göremediğim bir şey çünkü genellikle bir rpg oyununda karaktere ters düşen bir karar alırsanız sadece aranızdaki ilişki -1,2,3... gibi değerler alır ama bu oyunda aldığınız kararlar karakterlerle tamamen zıt düşmenize, yollarınızı ayırmanıza ve ölümüne dövüşmenize sebebiyet verebilir o yüzden kararlarınızı mantıklı verin ya da sonuçlarına katlanın. Oyunun müziklerini efsane olduğunu söylemiş miydim? Alın dinleyin aklınıza kazıyın çünkü bu ost efsane adamım: https://www.youtube.com/watch?v=EhVyExSGN2o Oyunun hikaye kısmına gelirsek bir kahramanlık hikayesi içinde politika varsa ve o politik atmosfer hikayeye iyi bir şekilde yedirilmişse karşısınızda bir başyapıt vardır o yüzden indirimlerde düşünmeden bu oyunu sepetinize ekleyin. Oyunun atmosferi kısmına gelirsek BioWare bu işin üstünden layıkıyla kalkmış diyebiliriz. Oyun konusunda mekanikler dışında yakındığım bir nokta varsa o da Elf köyünün hikayesinin pek derin olmamasıdır ama cüce hikayesi onun yarattığı boşluğu kapattığından pek sıkıntı yaratmıyor. Kısacası Dragon Age Origins dopdolu bir 50 saat geçirebileceğiniz harika bir oyundur.

Klasik Kore tarzı bir mmorpg. Kore Oyun Firmalarının grafik geliştirmekten başka bir sik beceremediğinin en büyük örneği bu oyundur. Her sene aynı oyunların grafiklerinin değiştirilip önümüze atılması ve bunun ciddi bir şekilde rağbet görmesi, ya millet çok aptal ya da bu Kore firmaları keriz avlamayı iyi biliyor neyse ciddi manada bu tür Kore oyunlarını ilah katına çıkaran kim varsa hayatında hiç mmorpg oynamamış bir köylüdür.

Işın silahının anasını sikeyim direkt kendimizi öldürme silahı yapsalarmış