Transistor to dzieło sztuki.Nie żartuje.Dawno nie grałem w tak dobrą grę.Ale zacznijmy od początku: jest to gra RPG utrzymana w klimacie cyberpunku.Główną bohaterką jest Red - śpiewaczka, której odebrano głos, a jej miłość zginęła i pomaga Red w jej poczynaniach, a przede wszystkim - dotrzymuje towarzystwa.Zadaniem głównej bohaterki jest powstrzymanie procesu - cybernetycznych potworów atakujących miasto (które swoją drogą nazywa się Cloudbank).Tytułowy Transistor to miecz Red.Właściwie w grze nie da się umrzeć, za każdym razem, gdy nasz pasek życia osiąga zero - tracimy jedną z naszych umiejętności, którą odzyskać można dopiero przy drugim odwiedzonym punkcie dostępu.Umiejętnościami możemy swobodnie manipulować dzięki różnorodnym gniazdom (aktywnym, jako uaktualnienie, oraz pasywnym).To, na co zdecydowanie należy zwrócić uwagę, to soundtrack , który jest naprawdę genialny.Jeśli jeszcze go nie odsluchaliście to ZRÓBCIE TO. TERAZ.Gra jest dosyć krótka, lecz dla mnie osobiście nie jest to problem, ponieważ wolę spędzić mniej czasu nad wspaniałą rozgrywką, niż więcej nad przeciętną.Jeden sposób, w jaki mogę podsumować ten tytuł to: Astonishing()