Recent reviews by Borysek

Stara dobra szkoła gier strategicznych, w których komputer na poziomie łatwym śpi i nie ogarnia sytuacji wokół a na poziomie trudnym zmienia się w wyższą formę intelektu, która bez litości zmiażdży twoje rzekomo rozwinięte państwo. Jeśli grać to tylko z modyfikacjami, w tej materii polecam HPM.

Chcąc uczynić tę recenzję przejrzystą i tym samym przydatniejszą, postanowiłem wymienić zalety i wady w punktach,

Zalety:
- wyspiarski klimat, świeże powietrze, powiew znad morza, wikińskie okrzyki, estetyczne miniaturki jednostek
- miła uchu muzyka
- SI w trakcie bitew zachowuje się naprawdę sensownie

Wady:
- prymitywna mechanika dyplomacji
- powtarzalność mechanik poboczny (wikińscy królowie morscy mają trybut, Walijczycy sławę, która daje identyczne efekty, identycznie się ją również zdobywa)
- wszędzie te same mordy, jednostki są mało oryginalne
- zbędna mechanika powiązań dynastycznych
- błędy i niedoróbki: najsłynniejszy z przykładów fuszerki to pojedynczy bohaterowie wroga, którzy przejmują osady gracza, ten zaś zmuszony jest do irytującego uganiania się za nimi po mapie
- gra nie została stworzona do dłuższych kampanii, cała rozgrywka mija dość szybko, nie zadbano o tak zwany "late game", technologie bowiem odkrywane są błyskawicznie i nie są one zbyt oryginalne, ot z każdej klasy gracz może odblokować ulepszoną jednostkę, a dalej zmieniają się tylko jej statystyki.

Jako wstęp do serii może być, ale tylko jako wstęp. Na dłuższą metę gra nie ma zbyt wiele do zaoferowania, w sam raz aby raz ukończyć kampanię wikingami z Baile Átha Cliath (irl. Dublin przyp. tłum.).

Gra legendarna, ale steamowa jej wersja nie lubi się z systemem operacyjnym Windows 10. Menu jest nieczytelne, opcje w nim są błędnie nazwane.

Przyjemne retro doznanie, mapa rzeczywiście jest ogromna, na tyle ogromna aby w drodze do świętego miasta Jeruzalem nieustannie sprawdzać mapę (warto przy okazji wyszukiwać nazwy napotykanych twierdz oraz osad w internecie dla pielęgnacji wewnętrznego ♥♥♥♥ viatora). Jedyne zastrzeżenia jakie mam to te dotyczące liczby aktywności. Aktywności w samej grze niestety nie ma zbyt wiele, a to mogłoby, stosunkowo niskim kosztem, wznieść produkcję na wyżyny w swojej dziedzinie.
Tak czy inaczej gra jest warta zakupu w rozsądnej cenie, sama rozgrywka potrafi wciągnąć w umiarkowany sposób, a ciekawe, aczkolwiek stosunkowo proste, mechaniki dają mimo wszystko sporo zabawy.

Dobrze wykonana robota!

Panowie z Westwood Studios włożyli w tę odnowioną edycję dwóch klasycznych strategii wiele serca. Poskutkowało to wydaniem produktu kompletnego w dziedzinie "Remasterów i edycji okolicznościowych".
Produkt jest zdecydowanie warty swojej ceny, wszak to nie tylko odświeżenie grafiki (którą w każdej chwili spacją można przełączyć na tę oryginalną) dwóch gier, oryginalnego Command & Conquer oraz kontynuacji o podtytule Red Alert, ale też zaimplementowanie w grze galerii z kultowymi już przerywnikami filmowymi oraz ekskluzywnymi materiałami zza kulis, playlisty z utworami Franka Klepackiego, z których część została odnowiona we współpracy z zespołem Tiberian Sons, ponadto zawarto w grze pełnoprawny edytor map oraz sprawny moduł gry wieloosobowej.
Misje są satysfakcjonujące jak dawniej, mechaniki są archaiczne ale należy pamiętać, że to ta sama gra co wtedy, nie całkowicie nowy produkt. Należy mieć to na uwadze przy kupnie zestawu, a wtedy jestem pewien, że gry przypadną do gustu każdemu miłośnikowi strategii czasu rzeczywistego.

Zachęcam ponadto do głosowania na Command & Conquer™ Remastered Collection w konkursie Nagród Steam, w kategorii "Najlepsza ścieżka dźwiękowa". Frankowi Klepackiemu na pewno zrobi się z tego powodu cieplej na sercu.

Zdecydowanie nie polecam, zwłaszcza w świetle mizernego wsparcia ze strony samego twórcy, nie ma co tu ukrywać, nawet sam Paradox nie wierzy już w sukces tej gry.
Bardziej opłaca im się aktualizować wiekową już Europę Universalis IV, co przejawia się choćby w częstotliwości aktualizacji.
I takie właśnie jest Hearts of Iron IV, gra w której tworzysz radośnie czołgi i nie martwisz się o nic więcej, żeby czerpać z gry realną satysfakcję należy zapoznać się z modyfikacjami, których twórcy, jak na ironię, są w grę bardziej zaangażowani niż sam twórca.
Nie ma tu nic z gospodarki, polityki i handlu, jedyne co się w tej grze dzieje to realizacja kolejnych celów wojennych, ani słowa oo demografii, strukturze religijnej i światopoglądowej ludności, nic tylko prostackie "farmienie" czołgów.
Stanowczo odradzam kupowanie gry jak i dodatków w nominalnych cenach, jedynym usprawiedliwieniem zakupu będzie spora obniżka ceny.
Jeśli jest jakiś sens zagrania w Hearts of Iron IV to jedynie dla doznań płynących z obcowania z modyfikacją Kaiserreich.
Można i należy krytykować politykę wydawniczą względem tej gry, ale należy przyznać, że to dzięki tym dodatkom rozgrywka zaczyna nabierać głębi, vide DLC "No Step Back".