Recent reviews by duch

Świetna gra, trafnie punktująca stan polskiej polityki :)

Gra jest świetna. Z reguły nie piszę recenzji, ale dla tej gry warto. Do samej gry podchodziłem bardziej jak do ciekawostki, ale wciągnęła mnie tak, że przez 2 dni spędzałem większość wolnego czasu grając. Fabuła to wariacja tej z filmu Truman Show przedstawiona z perspektywy typowo platformówkowej jak i trzeciej osoby (gdy gramy bohaterką). Jest to ciekawe połączenie, które jest swego rodzaju odskocznią od tylko jednego stylu gry. Jeśli chodzi zaś o sam gameplay to jest on bardzo zróżnicowany. Co chwilę są innego typu zagadki, zmienia się nasz styl gry, tak, że nie ma się kiedy nudzić i nie grozi nam monotonia robiąc ciągle to samo. Jest to w dzisiejszych czasach bardzo rzadkie, bo większość gier bazuje na stałych mechanikach i grając godzinkę lub dwie wiemy już wszystko i tylko powtarzamy w koło. Wracając do fabuły - jest on dość zaskakująca, serwując nam co jakiś czas "plot twist", przez co gra się jeszcze lepiej. Reasumując, przy tej grze nie będziecie się nudzić, wciągnie was mocno. Pozycja obowiązkowa dla fanów platformówek jak i gier fabularnych.

Czekałem na tą grę od około roku (po zeszłorocznym demie) i muszę z czystym sumieniem przyznać, że gra spełniła moje oczekiwania. Na coś takiego czekałem wiele lat. Żadna inna gra tego typu nie podpasowała mi tak bardzo, a ta jest dokładnie tym czego oczekiwałem, co pozwala po pracy usiąść i zrelaksować się, bez ciśnienia, za to z dbałością o szczegóły, z niesamowitą immersją i z naprawdę dobrą grafiką. Zdumiewa mnie ile wysiłku autor musiał włożyć w opracowanie tak drobnych detali jak np. by jedzenie na straganie zgadzało się ze stanem faktycznym (gdzie widać, że te 3 bochenki są faktycznie na składzie, te 2 wiszące kawały mięsa tak samo). Smaczków tego typu w grze jest mnóstwo i znacząco wpływają na odbiór gry. Zdecydowanie grę mogę polecić nawet we wczesnym dostępie. Oczywiście jak na wczesny dostęp są pewne niedociągnięcia, czy nie skończone funkcjonalności. Grafika na średnim oddaleniu na domyślnych ustawieniach potrafi migać (fragmenty dróg, otoczenia itp), pomogło trochę przejście na DLSS. Nie ma jak przenieść pieniędzy do skarbca, przez co nie można najmować najemników ani rekrutować świty, podatki nie są jeszcze w pełni zaimplementowane, grabarze niosą niewidoczne ciała itp. Jednak są to tylko małe niedogodności wczesnego dostępu i jestem pewien, że autor je poprawi/dokończy.

Ta gra to perełka w swoim gatunku. Podobnych gier jest mało, a przygodówek, gdzie wcielamy się w ducha chyba w ogóle nie ma, więc samo to sprawia, że grą warto się zainteresować. Mimo wielu nieprzychylnych recenzji w grę gra mi się naprawdę dobrze. Nie licząc momentami zaciętych skryptów (trzeba stanąć blisko i pod odpowiednim kontem do obiektu by wejść z nim w interakcję) gra ma całkiem sporo plusów. Grafika trzyma poziom (choć optymalizacja pozostawia trochę do życzenia), fabuła naprawdę wciąga, jest trochę zadań pobocznych umilających rozgrywkę, można poznawać historię konkretnych miejsc zbierając określone obiekty w tych miejscach i zagadki mimo dosyć częstego prowadzenia za rękę sprawiają radość. Przeszedłem już chyba ponad połowę gry i gdybym oceniałw skali 1-10 gra dostała by mocną 7, być może nawet 7,5. To gra pokroju tych, do których chce się wracać by je ukończyć (chociaż tylko jeden raz)

chyba największy zawód roku. Kupiłem grę zachęcony bardzo wysokimi notami w gazetach, ale strasznie się na niej zawiodłem. Sterowanie dość toporne, postać mało czuła na ruchy, grafika jak na dzisiejsze czasy dosyć słaba, brak widocznych questów, mapy, przymusowe iterakcje z innymi graczami i świat w którym w sumie nic się nie dzieje. Brak tutoriala i zbyt wiele niewiadomych skutecznie zniechęcają do gry

Godny następca Baludra i Neverwintera. Grafika stoi na dobrym poziomie, ale co jest najważniejsze gra czerpie pełnymi garściami z prekursorów. W trybie eksploracji wszystko dzieje się w czasie rzeczywistym, ale po przejściu w tryb walki gramy z podziałem na tury starannie kalkulując potrzebne punkty akcji i planując strategię. Na uwagę zasługuje system interakcji z otoczeniem, gdzie możemy na przykład przenieść skrzynię, czy położyć się na stole do tortur!