Łzy tłumu dzieci-starców
Na biały włos nawleka ruch mych palców
Rzucam w dal łańcuch, tę mokrą łkań siatkę
I życzę sobie: chciałbym mieć matkę!

Żaden promyk mi nie błyska
Ani mlekiem pierś nie tryska
W moim gardle sterczą rury
W brzuchu brak mi pępka dziury.

Ssać mamy sutka nie było mi danym
Ani pod fałdką być ciała chowanym
Nikt nie nadał mi imienia.
Spłodzony szybko i bez nasienia.

Matce, co mnie wcale nie zrodziła
Wczoraj w noc myśl przysięgę złożyła
Dam jej zarazę i tak w chorobie
Z rąk mych skończy w rzeki grobie

Węgorz w jej płucach, w mojej mamie
Na mym czole, Matki Znamię
Wymażę je ostrza pocałunkiem
Nawet jeśli ma śmierć jest tu warunkiem.

Matko! O, daj mi siłę...